Απ' τους πλέον αγαπητούς και ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες στη χώρα μας, ο Μάριος Μεττής ετοιμάζεται αυτό το διάστημα να ταξιδέψει με την ταινία Muttertändelei στα Ευρωπαϊκά Φεστιβάλ. 

Ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης και μικρομηκάς. Το τελευταίο αφορά σε μία πρόσφατη αποκάλυψη, πώς προέκυψε ο κινηματογράφος; 

Δεν ξέρω αν μία ταινία μικρού μήκους σε κάνει μικρομηκά, αλλά μ' αρέσει ο τίτλος κι ας μου επιτραπεί να τον φορέσω, έστω για λίγο. Τον τελευταίο καιρό έπαιξα σε πολλές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος από αυτόν του θεάτρου, εξίσου υπέροχος. Γνώρισα ανθρώπους ταλαντούχους, με έμπνευση και όραμα, με αστείρευτη όρεξη για δουλειά και θετική ενέργεια. Αυτό το περιβάλλον με όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες  με επηρέασε σημαντικά και μου δημιούργησε μία περιέργεια στην οποία δεν μπορούσα να αντισταθώ. Η περιέργεια αυτή μετουσιώθηκε σε πράξη κι η πράξη αυτή πήρε το όνομα Muttertändelei.          

Πώς ήταν η εμπειρία και ποιες οι βασικές διαφορές που εντόπισες όσον αφορά την σκηνοθετική ματιά; 

Ήταν δύσκολη και ήταν μαγική. Είχα μαζί μου ένα επιτελείο εξαιρετικά ικανών συνεργατών οι οποίοι με βοήθησαν αφάνταστα και χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν δυνατόν. Τους ευχαριστώ όλους! Βασικές διαφορές με το θέατρο; Στο θέατρο δεν μπορείς να κάνεις ζουμ, να κάτι. Στο θέατρο δεν επιλέγεις που θα κοιτάξει ο θεατής, στον κινηματογράφο εσύ αποφασίζεις. Στην μεγάλη οθόνη η πιο παραμικρή και ανεπαίσθητη κίνηση μπορεί να μεταφέρει στον θεατή ολόκληρο το μήνυμα που ο σκηνοθέτης επιθυμεί. Στο θέατρο η κίνηση, τα βλέμματα, οι ανάσες, όλα μεγεθύνονται αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Αυτό που θα δει ο θεατής στην πρώτη σειρά μπορεί να μην είναι το ίδιο μ' αυτό που θα δει ο θεατής που κάθεται στην τελευταία.  

Πώς κατέληξες στην επιλογή του συγκεκριμένου έργου; 

Το έργο το έγραψα εγώ. Το γεγονός είναι πραγματικό, είναι μία ιστορία που βίωσα. Έγιναν βέβαια αλλαγές και κάποιες σκηνές προσαρμόστηκαν ή προστέθηκαν για δραματουργικούς λόγους. 

Το γεγονός, στην ταινία, είναι πραγματικό. Είναι μία ιστορία που βίωσα.

Τι πραγματεύεται το Muttertändelei;

Το Muttertändelei είναι ένα οικογενειακό ψυχολογικό δράμα με κωμικά στοιχεία. Παρουσιάζει την δυσλειτουργική σχέση μεταξύ μίας καταπιεστικής μητέρας και του γιου της. Την μητέρα υποδύεται η αγαπημένη μου Στέλα Φυρογένη την οποία εκτιμώ και θαυμάζω. Τον γιο υποδύεται ο Μάνος Πετράκης. Ο Μάνος ήρθε από την Αθήνα ειδικά για την ταινία αυτή. Πίστευα πως ήταν η ιδανική περίπτωση για τον ρόλο του γιου και όντως στην ταινία είναι εξαιρετικός. Τους χαρακτήρες του φίλου και της κοπέλας του γιου υποδύονται ο Γιάννης Καραούλης και η Τζωρτζίνα Τάτση.

Με τα παιδιά συνεργαστήκαμε στην θεατρική παράσταση Ευρυδίκη που είχα σκηνοθετήσει για το Θέατρο Διόνυσος. Είναι και οι δύο τους ηθοποιοί με υποκριτική ποιότητα. Με τον Ντίνο Λύρα, ο οποίος υποδύεται τον πατέρα, συνεργαστήκαμε στο έργο Wolfgang το οποίο είχα σκηνοθετήσει για τον ΘΟΚ. Η παρουσία του Ντίνου είναι επιβλητική και επιπλέον είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και καλλιτέχνης που εκτιμώ ιδιαίτερα.

Πότε και πού θα δούμε την ταινία; 

Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο TiSFF Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης και τώρα παίρνει τον δρόμο της για Ευρωπαϊκά Φεστιβάλ τα οποία ανοίγουν το 2020.

Είχα μαζί μου ένα επιτελείο εξαιρετικά ικανών συνεργατών οι οποίοι με βοήθησαν αφάνταστα και χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν δυνατόν 

Είχες πρόσφατα δηλώσει σε συνέντευξή σου πως, θεατρικά, η κατάσταση στην Κύπρο “είναι αρκετά δύσκολη. Το θέατρο δεν είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και χρειάζεται φοβερός κόπος για να πείσεις το κοινό να έρθει σε μια παράσταση”. Εξακολουθείς να το πιστεύεις αυτό; 

Ναι. Οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί οφείλουμε μεν να εκπαιδεύσουμε το κοινό, αλλά πρέπει και το κοινό να θέλει να εκπαιδευτεί. Πρέπει από μόνος του ο κάθε άνθρωπος να γνοιάζεται και να μεριμνεί για την πνευματική του καλυτέρευση. Ο ΘΟΚ και τα επιχορηγούμενα θέατρα έχουν ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη ως προς την εκπαίδευση του κοινού, επειδή έχουν την πολυτέλεια της υψηλής επιχορήγησης που λαμβάνουν από το κράτος. Όπως και να έχει καλό θέατρο μπορεί να γίνει και με λίγα χρήματα. Γι' αυτό καλό είναι, κάποια στιγμή να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για τα χρήματα και να κοιτάξουμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα των παραστάσεών μας. Αν το κάνουμε αυτό ίσως τότε να αρχίσουμε να κόβουμε περισσότερα εισιτήρια και να μην εξαρτόμαστε από τις επιχορηγήσεις.

Που σε βρίσκουμε αυτό το διάστημα; Τι ετοιμάζεις; 

Βρίσκομαι στην Αθήνα. Ετοιμάζω την επόμενη μου σκηνοθεσία για τον ΘΟΚ, με το έργο "Πρόσοψη" του Κώστα Μαννούρη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Μάριος Μεττής: Όταν τα ταλέντα, μας εγκαταλείπουν