Συνέντευξη στον Μιχάλη Χριστοδούλου 

Το πρώτο τηλεφώνημα που δέχθηκε ο Βαλεντίνος Κόκκινος από τον σκηνοθέτη της παράστασης για να του προτείνει να παίξει την «Μήδεια» του Μποστ τον έκανε να ξεσπάσει σε ασταμάτητα γέλια. Κάτι, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του Βαλεντίνου σε αυτή την κουβέντα μας αλλά και με τις πρώτες εικόνες από την παράσταση, φαίνεται πως θα συμβεί και σε εμάς τους θεατές. Ίσως, να έχουμε να κάνουμε και με την παράσταση του καλοκαιριού. 

Ξεκαθάρισε μας αρχικά για να μάθει και ο κόσμος. Ο συγκεκριμένος ρόλος που θα ερμηνεύσεις, την Μήδεια, υπάρχει συγγραφική οδηγία ότι παίζεται από άντρα ηθοποιό ή όχι; 

Η ιδέα ο ρόλος της Μήδειας να ερμηνευτεί από άνδρα ανήκει αποκλειστικά στον σκηνοθέτη της παράστασης, Κώστα Σιλβέστρο. Η ιδέα του εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο, αφού όλους τους ρόλους τους υποδύονται ηθοποιοί που φέρουν το αντίθετο φύλο. Άνδρες υποδύονται τις γυναίκες και γυναίκες τους άνδρες. Είναι ένα παιχνίδι που στήνει ο Κώστας με τους θεατές, με αφορμή το φύλο,  αποκαλύπτοντάς τους στο τέλος το σχόλιο που θέλει να κάνει, με βάθος και ουσία.

Θα ήθελα να μου πεις, ποια ήταν η πρώτη πρώτη σου αντίδραση όταν ο Κώστας Σιλβέστρος σου είπε: “Βαλεντίνε θέλω να παίξεις την Μήδεια του Μποστ”; 

Πραγματικά, δεν σταματούσα να γελάω. Τον συγκεκριμένο ρόλο, τον αγάπησα και τον ερωτεύτηκα εδώ και πάρα πολλά χρόνια και κάπου μέσα μου ονειρευόμουν την στιγμή που θα τον υποδυόμουνα. Όταν ο Κώστας με πήρε τηλέφωνο και μου έκανε την πρόταση, σχεδόν μου έπεσε το κινητό από το χέρι, δεν το πίστευα και ταυτόχρονα γέμισα από συναισθήματα χαράς και αισιοδοξίας!

Έχεις αγωνία ή ανυπομονησία; 

Το πρώτο και κυρίαρχο συναίσθημα είναι η χαρά, η άφθονη χαρά! Είμαι μέλος μιας παράστασης όπου όλοι οι ηθοποιοί και συντελεστές βάζουν τον καλύτερό τους εαυτό και με κέφι και τρέλα ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε αυτό το «ταξίδι». Ναι, έχω αγωνία για το αποτέλεσμα αλλά και πολλή ανυπομονησία να μοιραστούμε με τον κόσμο την παράστασή μας και παρέα να περάσουμε ένα διασκεδαστικό καλοκαίρι! 

Η πρώτη ανάγνωση πως πήγε; 

Εξαιρετικά μπορώ να πω! Ήταν σαν να βρέθηκε μια παρέα παιδιών που έπαιζε το αγαπημένο της παιχνίδι που όλοι τους χαιρόντουσαν μαζί και ολόψυχα! Θαύμασα τη διαθεσιμότητα, την ευρηματικότητα, την εργατικότητα και το ταλέντο όλων! Είμαι πολύ ευγνώμων που βρέθηκα σε αυτό τον θίασο!

Πόσο δύσκολο είναι ένας άντρας ηθοποιός να υποδύεται μία γυναίκα η οποία μάλιστα είναι η Μήδεια αλλά και σε σατιρικό έργο; 

Θεωρώ, πως, έχει πολλές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν και πολλές ισορροπίες που πρέπει να επιτευχθούν. Είναι εύκολο να την κοροϊδέψεις και να προσπεράσεις την ουσία. Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι με σεβασμό να την προσεγγίσω, να την καταλάβω, να γευτώ την τρέλα της, την μοναξιά της, το κέφι της, το γέλιο και δάκρυ της. Δεν προσπαθούμε να κρύψουμε πως είμαι με άντρας, κάθε άλλο, αφού ο ψυχικός πυρήνας για κάθε άνθρωπο είναι το ταξίδι προς την ευτυχία και την αγάπη με όλα όσα συναντάει σε αυτό. Με όποια σοβαρότητα δούλευα για ένα οποιοδήποτε ρόλο με την ίδια σοβαρότητα δουλεύω για τη Μήδεια. Ακολούθησα την ιστορία της αλληλοεπιδρώντας με τους άλλους χαρακτήρες. Με συγκινεί η Μήδεια, σαν χαρακτήρας, σαν γυναίκα, σαν άνθρωπος! Η σάτιρα και η κωμωδία την βλέπει, το κοινό όχι ο ρόλος, ο ρόλος σ’ αυτά τα έργα είναι κοντά στο δράμα, απλώς με στρεβλή ματιά.

Τι είναι αυτό που σε φόβισε αρχικά και πως έφερες αυτό τον ρόλο στα μέτρα σου;

Αυτό που με προβλημάτισε, πριν αρχίσουμε ακόμα τις πρόβες, ήταν πως πολύ πρόσφατα ήρθαμε όλοι αντιμέτωποι με την είδηση τους εγκλήματος της Πάτρας με μία μάνα να κατηγορείται για τη δολοφονία των τριών παιδιών της, την οποία τα ΜΜΕ την χαρακτήριζαν ως μια σύγχρονη Μήδεια. Αναρωτήθηκα πώς μπορεί να ανεβεί σήμερα αυτό το έργο και να γελάσουμε με την καρδιά μας;  Όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες και με την καθοδήγηση του Κώστα αντιλήφθηκα πως η Μήδεια, τόσο στον Μποστ όσο και στον Ευριπίδη, απέχει παρασάγγας από το έγκλημα της Πάτρας. Η Μήδεια, μια πριγκίπισσα της Κολχίδας, αντιμετωπίζεται από μια ολόκληρη κοινωνία, ως μια βάρβαρη, ξένη, ντροπιασμένη, έρμαιο του έρωτα που αισθάνεται για τον Ιάσονα. Η Μήδεια οδηγείται στο έγκλημα από αγάπη προσπαθώντας να προστατέψει τα παιδιά της, δεν τα εργαλειοποιεί. Ναι, διαπράττει το έγκλημα, αλλά και η κοινωνία έχει ευθύνη γι’ αυτό. Προσπαθήσαμε στο πλαίσιο της κωμωδίας που προτείνει ο Μποστ να μην το ξεχάσουμε και μέσα από το μπρίο και την χαριτωμενιά της να αναδυθεί το πολυσύνθετο του χαρακτήρα της.

Πες μας τώρα για αυτό το έργο. Τι προσπάθησε να κάνει αυτή τη φορά ο Μποστ με την Μήδεια; 

Θεωρώ πως ο Μποστ, ένας συγγραφέας με βαθιά κοινωνική σκέψη, προσπαθεί μέσω του έργου του, με άφθονο χιούμορ και ευαισθησία, να ασκήσει κριτική στην κοινωνία που ζει. Στο μυαλό του θεωρώ πως φτιάχνει μια Μήδεια ταυτόσημη με την Ελλάδα που σκοτώνει τις ελπίδες των παιδιών της για ένα καλύτερο μέλλον και ταυτόχρονα θέτει τον προβληματισμό πώς μεταχειριζόμαστε, ως άτομα και κυρίως ως κοινωνία, την εξουσία που έχουμε έναντι αυτού που κάποια δεδομένη στιγμή βρίσκεται σε ευάλωτη θέση. Αν αναλογιστούμε το τι ζούμε τα τελευταία χρόνια, οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι και το έργο άκρως σημερινό και επίκαιρο!

Συνεργάστηκες με τον Κώστα Σιλβέστρο στον πολύ επιτυχημένο Πλούτο του Αριστοφάνη, στον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Μπόστ και σήμερα στην Μήδεια του Μποστ. Πως εξελίχθηκε αυτή η γενιά ανθρώπων και ηθοποιών Βαλεντίνε;

Είμαι τυχερός γιατί δούλεψα με τον Κώστα στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα και πολύ γρήγορα αντιλήφθηκα πως είναι βαθύτατα ταλαντούχος. Με συγκινεί ο Κώστας για το βάθος της σκέψης του αλλά και για τη χαρά του. Έχει ορθάνοιχτες τις «κεραίες» του και αφουγκράζεται με μοναδικό τρόπο την εποχή του. Δεν φοβάται να τοποθετείται μέσω της τέχνης του για όσα τον προβληματίζουν. Συναντώντας τον στη «Μήδεια» είδα ένα Κώστα πιο ώριμο, και σκηνοθετικά και σαν άνθρωπος, διατηρώντας παράλληλα τον παιδικό ενθουσιασμό του. Μέσα στα πολλά ταλέντα του έχει την ικανότητα να φτιάχνει παρέες που με κέφι υπερασπίζονται ένα έργο. Θεωρώ πως η γενιάς μας, μέσα από πολλές δυσκολίες, προσπαθεί με πρωτοφανή ζήλο να κάνει την τέχνης της. Χαίρομαι και θαυμάζω τους συναδέλφους μου, για το ταλέντο, την εργατικότητά, την εντιμότητα, το θάρρος, την αλήθεια και κυρίως την αγάπη που κάθε φορά καταθέτουν! Το Κυπριακό Θέατρο έχει ταυτότητα, έχει ιστορία, παρόν και φυσικά μέλλον! Αρκεί να πιστέψουμε περισσότερο σ΄ αυτό!

Τελικά υπάρχει συνταγή για μία επιτυχημένη παράσταση διότι εκτός από ηθοποιός είσαι και σεναριογράφος αλλά και σκηνοθέτης. Υπάρχουν συστατικά επιτυχίας ή είναι θέμα συγκυρίας;                                                                                              

Μακάρι να υπήρχε συνταγή επιτυχίας, θα είχαμε λιγότερο άγχος, κάθε φορά, αν πετύχαμε τον στόχο μας. Βέβαια, αυτή είναι και η ομορφιά της όλης διαδικασίας, να ξεκλειδώνεις κάθε φορά ένα έργο και να βρίσκεις τον τρόπο να το επικοινωνήσεις και να το κάνεις να μας αφορά. Αυτό που παρατηρώ, και πάντα εκ των υστέρων, είναι πως μια πετυχημένη παράσταση, χρειάζεται πολλούς παράγοντες για να επιτευχθεί: ένα καλό έργο, ένας σκηνοθέτης που θέλει κάτι να πει, μια ομάδα συντελεστών και ηθοποιών που να είναι πραγματικά ομάδα και με κέφι και πολλή εργασία να υπερασπίζεται ένα έργο. Και όλα αυτά να αφουγκράζονται με ένα υποδόριο τρόπο, κι όχι προφανή, μια κοινωνία μια δεδομένη στιγμή. Σαν άσκηση πυρηνικής φυσικής ακούγεται. Πάντως η εντιμότητα και η αλήθεια πάντα συγκινούν και εκτιμώνται.

Βαλεντίνε είσαι ένας ηθοποιός που δεν έγινες γνωστός μέσα από την τηλεόραση. Σε μάθαμε μέσα από το θέατρο αλλά και το σινεμά. Αυτό ήταν δική σου επιλογή ή προέκυψε; 

Και ήταν επιλογή μου και προέκυψε. Υπήρχαν φορές που είχα αξιόλογες προτάσεις για να συμμετέχω σε κάποιο σήριαλ που λόγω άλλων υποχρεώσεων δεν μπορούσα να συμμετέχω. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο με τεράστια δυναμική και φυσικά ανήκει στο πεδίο δράσης ενός ηθοποιού. Δε σου κρύβω, όμως, πως εξαιτίας της δυναμικής της, θέλω να είμαι πολύ προσεκτικός ως προς τις επιλογές μου, τόσο ως προς την ποιότητα μιας δουλειάς και κυρίως με ποιο τρόπο που θέλουν να με αξιοποιήσουν. Για χρόνια ήμουν καχύποπτος ομολογώ, αλλά η συμμετοχή μου στο «Κάρμα» της Χριστιάνας Αρτεμίου και Ναστάζιας Χριστοδούλου μου έδειξαν πως η τηλεόραση μπορεί να έχει όραμα, επαγγελματισμό και κυρίως σεβασμό προς τον τηλεθεατή!

Ονειρεύεσαι μεγάλους ρόλους στο μέλλον; Ποιος ρόλος θεωρείς ότι θα σε έκανε πολύ ευτυχισμένο αν ερχόταν η στιγμή να τον υποδυθείς; 

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν ρόλοι που οραματίζομαι, αλλά πρωτίστως ονειρεύομαι να έρχομαι αντιμέτωπος κάθε φορά με ένα δύσκολο υλικό που απαιτεί από μένα να γίνομαι όλο και καλύτερος, πιο ειλικρινής και πιο βαθύς. Εύχομαι να έχω την ελευθερία και την ευελιξία να μπαινοβγαίνω ανάμεσα σε είδη και κυρίως να συναντιέμαι με ανθρώπους φωτεινούς και ταλαντούχους. Το Θέατρο το ερωτεύτηκα παρακολουθώντας όλη εκείνη τη γενιά των Κυπρίων ηθοποιών και δημιουργών των δεκαετιών ΄80 και ΄90. Θαύμασα την αγάπη τους για το Θέατρο, το μεράκι τους, την σκληρή τους εργατικότητα, το θηριώδες ταλέντο τους και την απαράμιλλη ομαδικότητά τους. Μακάρι να τους μοιάσω!

Info

Πρεμιέρα Τετάρτη, 22 Ιουνίου, 21:00. Παραστάσεις κάθε Τετάρτη-Πέμπτη, 21:00 (εκτός από Τετάρτη 13 Ιουλίου) μέχρι τις 14 Ιουλίου, Ανοικτό Αμφιθέατρο στο παλιό κτήριο του Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεωφόρος Καλλιπόλεως 75, 1678 Λευκωσία).

Προπώληση εισιτηρίων: SoldOut Tickets και καταστήματα Stephanis-Electronics

Πληροφορίες & κρατήσεις: 99251331