Συνέντευξη στην Νίκολα Καρατζιά

Εκεί δηλαδή, όπου ο «Παγωτάρης» είναι ο άνθρωπος που αγαπάς να βλέπεις, αφού ουσιαστικά μεγάλωσες με την οικεία πλέον εικόνα του και τώρα μεγαλώνεις τα παιδιά σου με τις 17 δροσιστικές γεύσεις παγωτού που παρασκευάζει και σου προσφέρει. 

Τι άλλαξε όμως στα 26 χρόνια πορείας του -εκτός από το φορτηγάκι του και το χρώμα στα μαλλιά- και ποιο «χτύπημα» δέχθηκε η δουλειά του με την είσοδό μας στην Ε.Ε.. Τα παιδιά εξακολουθούν να τρέχουν να τον συναντήσουν μόλις ακούσουν τη γνώριμη μουσική να πλησιάζει; Γιατί ο ίδιος επιλέγει το παγωτό σε χωνάκι, τι τον ρωτούν οι πελάτες του όταν του τηλεφωνούν και πότε αισθάνεται ότι επιτελεί έργο;

Πόσα χρόνια φτιάχνετε και πουλάτε παγωτά κ. Πέτρο και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό το επάγγελμα;

Έχω ξεκινήσει να παρασκευάζω το παγωτό μας από το 1994, δηλαδή εδώ και 26 χρόνια. Δεν ήταν ένα επάγγελμα που το είχα βάλει ως στόχο προηγουμένως. Ήταν απλώς μια ευκαιρία που μου δόθηκε κάποια στιγμή και δεν την άφησα να πάει χαμένη. Ένας συγχωριανός και φίλος που είχε ασχοληθεί μερικά χρόνια ως κατασκευαστής και χοντρέμπορας παγωτού, ήθελε να πωλήσει την εταιρεία του με το όνομα Christiano Ice Cream. Έτσι λοιπόν, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα.

Είστε αυτοδίδακτος ή μαθητεύσατε πλάι σε κάποιον;

Δεν είχα καθόλου εμπειρία επί του θέματος, γι’ αυτό και στην αρχή χρειάστηκα τη βοήθεια του προκάτοχού μου, για να μάθω τη συνταγή που ο ίδιος χρησιμοποιούσε για το παγωτό του. Με την πάροδο του χρόνου και με δική μου πρωτοβουλία, προσπάθησα να βελτιώσω την ποιότητα,  αναζητώντας βοήθεια και από τεχνικό τροφίμων, ώστε να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και εν τέλει την ποιότητα του παγωτού μας.

Πόσες γεύσεις παγωτού φτιάχνετε; Υπάρχουν και παράξενες που ίσως δεν έχουμε δοκιμάσει ξανά;

Όταν πρωτοξεκίνησα, έφτιαχνα μόνο πέντε – έξι γεύσεις. Σήμερα ωστόσο, προσφέρω ποικιλία, με 17 στο σύνολο. Όσο για τις παράξενες γεύσεις, εξαρτάται τι εννοείτε και πως το κρίνετε αυτό. Πιστεύω όμως ότι το παγωτό σύκο που φτιάχνω, δεν το παρουσιάζουν πολλοί ενώ είναι πολύ ωραίο. 

Έχετε βοήθεια στην παρασκευή παγωτού ή αυτό είναι ένα κομμάτι αποκλειστικά δικό σας;

Έχω μία βοηθό την οποία χρειάζομαι περίπου τρεις μέρες τη βδομάδα, κάπου 15 ώρες συνολικά, την οποία απασχολώ μόνο κατά την ώρα της παραγωγής. Τα υπόλοιπα, όπως η διανομή του παγωτού -χονδρική και λιανική-, είναι δικό μου κομμάτι.

Όλα αυτά τα χρόνια, κυκλοφορείτε με το φορτηγάκι σας πάντοτε στις ίδιες περιοχές;

Με το φορτηγάκι μου, δουλεύω μόνο στο χωριό μου την Αθηένου όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας σταθερό δρομολόγιο από τα μέσα Μαρτίου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Μπορώ να πω πώς τυγχάνω ιδιαίτερης εκτίμησης από τους πελάτες μου. Αυτό το βλέπω κάποιες μέρες που έχω παραπάνω δουλεία και καθυστερώ στο δρομολόγιο, με αποτέλεσμα, ορισμένοι πελάτες να με παίρνουν τηλέφωνο και να ρωτάνε «Πέτρο μού, δε θα περάσεις σήμερα;». Εκεί, νοιώθω ότι επιτελώ έργο. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Η μικρή Μαρία πήγε τελικά στον Πρόεδρο

Έχετε και πελάτες, παιδιά που μεγάλωσαν και τώρα αγοράζουν παγωτό από εσάς για τα δικά τους παιδιά;

Μετά από 26 χρόνια δουλειάς και καθημερινών διαδρομών, είναι φυσικό να έχω ως πελάτες, πολλά από τα παιδιά των παιδιών που αγόραζαν παγωτό από έμενα παλιά. Τώρα που μεγάλωσαν και έγιναν γονείς, το παγωτό που έτρωγαν μικροί οι ίδιοι, το προσφέρουν και στα δικά τους μωρά. 

Έχετε παρατσούκλι κ. Πέτρο, με το οποίο σας φωνάζουν όταν σας δουν, όπως γινόταν παλιά στα χωριά;

Παρατσούκλι δεν μου έδωσαν καμία φορά, αλλά πολλοί φίλοι με φωνάζουν «Παγωτάρη».

Στο μυαλό μου, ο παγωτάρης περνάει με το φορτηγάκι του από τις γειτονιές και όλα τα παιδιά πετάγονται έξω για να αγοράσουν παγωτό. Ισχύει ακόμη αυτό ή είναι μία ξεπερασμένη συνήθεια παλαιότερων χρόνων;

Παλιά, υπήρχε αυτό που λες, δηλαδή το να «πετάγονται» τα μικρά παιδιά μόλις ακούσουν το φορτηγάκι να πλησιάζει. Με την πάροδο του χρόνου όμως, αυτό χάνεται σιγά, σιγά. Σήμερα, μπορώ να πω ότι -εγώ τουλάχιστον-, δουλεύω περισσότερο με την πώληση οικογενειακών συσκευασιών.

Το επάγγελμά σας έχει περάσει από οικονομική κρίση; Εάν ναι, κάτω από ποιες συγκυρίες; 

Δεν μπορώ να αναφερθώ σε οικονομική κρίση. Με την ένταξη μας εντούτοις στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έφερε το ελεύθερο εμπόριο, πολλά εισαγόμενα παγωτά παρουσιάστηκαν στο νησί μας, σε υπεραγορές και περίπτερα, και μάλιστα με ανταγωνιστικές τιμές και σε αρκετές ποικιλίες. Αυτό, πιστεύω επηρέασε τη ροή της δουλειάς μας. 

Γνωρίζετε μήπως πόσα περίπου άτομα υπάρχουν στο νησί που κάνουν την ίδια δουλειά με εσάς αυτή την στιγμή;

Σε συζήτηση που είχα με ένα φίλο και συνάδελφο, μου είχε πει ότι υπάρχουν περίπου 50 με 60 άτομα που κάνουν την ίδια δουλειά με εμάς. Μερικοί από αυτούς όμως, δεν φτιάχνουν το δικό τους παγωτό αλλά το αγοράζουν από αλλού και το διανέμουν.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Κύπρος: Πήραν φωτιά τα τηλέφωνα για ενοικιάσεις και αγορά γιοτ

Έχετε παιδιά; Αν ναι, τους προτείνατε να αναλάβουν την «επιχείρηση» κάποια στιγμή και τι σας απάντησαν;

Έχω ένα γιο που του «περνούσαν» τα γράμματα, γι΄ αυτό και έχει σπουδάσει. Έχει πάρει το δρόμο του στο δικό του κλάδο. Δεν τον έχω παροτρύνει ποτέ να ασχοληθεί με το επάγγελμά μου αλλά ούτε και εκείνος έχει εκδηλώσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ό,τι χρειάστηκα όμως, αυτός ήταν πάντα δίπλα μου.

Σκέφτεστε να σταματήσετε κάποια στιγμή να εργάζεστε σε αυτόν τον χώρο ή δεν μπορείτε να αποχωριστείτε τη δουλειά σας;

Είμαι 58 χρονών και μου αρέσει αυτό που κάνω. Με ευχαριστεί να βρίσκομαι σε κίνηση, όπως επίσης και η επικοινωνία που έχω με τους συγχωριανούς μου. Αν έχω την υγεία μου, θα μου άρεσε να συνεχίσω και μετά τη σύνταξή μου.

Χωνάκι, ξυλάκι ή σε ποτηράκι; Πως τρώγεται καλύτερα ένα παγωτό τελικά;

Χωρίς αμφιβολία, το παγωτό σε χωνάκι είναι ακόμα παραδοσιακό. Πιστεύω πως το χωνάκι είναι καλός συνδυασμός με οποιαδήποτε γεύση παγωτού και αν επιλέξεις.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: «Εννά το συνάξει η πωλήτρια σιορ» ή κάποιος περαστικός