Το 2018 ειδικότερα, οι ακτοπλοϊκές γραμμές σημείωσαν πως αναφέρθηκαν συνολικά 120 εγκλήματα κατά τη διάρκεια ταξιδιών τα οποία χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: ανθρωποκτονία, ύποπτος θάνατος, σεξουαλική επίθεση, απαγωγή, επίθεση με σοβαρό τραυματισμό και κλοπές άνω των 10.000 δολαρίων.

Το 2018 σημειώθηκαν 82 σεξουαλικές επιθέσεις, περισσότερες από οποιαδήποτε άλλο έγκλημα. Οι κλοπές ύψους άνω των 10.000 δολαρίων ήταν το δεύτερο πιο συνηθισμένο έγκλημα, με 22 περιστατικά να έχουν αναφερθεί το 2018.

Οι Miami New Times αναφέρουν από την πλευρά τους πως οι σεξουαλικές επιθέσεις είναι το πιο συχνό έγκλημα στα κρουαζιερόπλοια τουλάχιστον από το 2016. Μια ανασκόπηση από τα μέλη του Κογκρέσου για τα εγκλήματα που αναφέρθηκαν κατά τις κρουαζιέρες τόσο από το υπουργείο Μεταφορών όσο και από το FBI για το διάστημα 2011-2012, διαπιστώθηκε ότι οι εταιρείες είχαν κάνει περισσότερες καταγγελίες στο FBI για τα περιστατικά, παρά στο υπουργείο.

Από τα 149 σεξουαλικά εγκλήματα που αναφέρθηκαν στο FBI το 2011, 64 δεν κατηγοριοποιήθηκαν ως βιασμοί ή σεξουαλικές επιθέσεις.

Το άρθρο που δημοσίευσαν πρώτα οι Miami New Times και το οποίο υπογράφει η Μέγκ Ο ’Κόνορ, αρχικά αναφέρεται στο βιασμό που υπέστη ένα κορίτσι 19 ετών που βρίσκονταν σε ένα κρουαζιερόπλοιο από έναν γυμναστή που εργαζόταν στο πλοίο όταν εκείνο προσάραξε κοντά στις Βερμούδες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναδύθηκαν στην επιφάνεια, εννέα μήνες νωρίτερα ο ίδιος άνθρωπος είχε κατηγορηθεί για το βιασμό μιας άλλης νεαρής 16 ετών επίσης κατά τη διάρκεια άλλου ταξιδιού. Το θέμα καλύφθηκε και από το δίκτυο NBC News με τίτλο «Οι σεξουαλικές επιθέσεις στα κρουαζιερόπλοια έχουν θύματα ανήλικα».

Ο συνήγορος υπεράσπισης του πληρώματος του πλοίου, Βανς Γκούλικσεν, όταν ρωτήθηκε από τους Miami New Times για τον φερόμενο ως δράστη απάντησε πως ο ίδιος επέστρεψε στην πατρίδα του, το Μεξικό, κατόπιν εντολής.

Άλλος εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε πως «τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για το πλήρωμα από την ασφάλεια των πελατών» ενώ συμπλήρωσε πως μεμονωμένα περιστατικά δεν σημαίνει πως είναι και η αλήθεια.

Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν έναν θεμελιώδη κίνδυνο για τους επιβάτες των κρουζιερόπλοιων που έχουν ως αιτία την πρόσληψη ανθρώπων χωρίς πρώτα να εξετάζονται στοιχεία που αφορούν την ταυτότητά τους. Άλλοι βέβαια αναφέρουν πως κάτι τέτοιο δεν είναι θεμιτό.

Οι εταιρείες που ναυλώνουν κρουαζιερόπλοια, στην πραγματικότητα, μοιράζονται πληροφορίες όταν ένας επιβάτης διαπράττει έγκλημα κατά τη διάρκεια μιας κρουαζιέρας.

Για παράδειγμα, εάν ένας επισκέπτης σε πλοίο της Royal Caribbean διαπράξει απάτη με πιστωτική κάρτα ή εξαπατήσει το καζίνο του πλοίου ή παραβιάσει την πολιτική φιλοξενίας πελατών της γραμμής, η Royal Caribbean θα ενημερώσει τους ανταγωνιστές της.