Γράφει ο Αντρέας Ψάλτης

Κοίταξε, αν είσαι μόνιμος (κάτοικος Κύπρου, όχι στρατιωτικός) γνωρίζεις ότι η κατάστα που ζούμε τις τελευταίες ημέρες δεν διαρκεί και τόσο πολύ. Αν είσαι μόνιμος του στρατού δεν έχεις κανένα πρόβλημα, θαρρώ, καθώς η Ε.Φ σου προμηθεύει δωρεάν τζάκετ, επενδύσεις (τις οποίες μπορεί και να φοράς ακόμα το βράδυ) ίσως σκουφιά κλπ…

Το κρύο λοιπόν, ή μάλλον αυτός ο ψόφος που σαν βγαίνεις να πάρεις το σκυλί να κατουρήσει σου επιτίθεται σαν τον Μέσι όταν βρει λίγο χώρο μπροστά, είναι πραγματικά ανυπόφορο. Για παράδειγμα προχθές ήθελα να πάω μια βόλτα … Κάλυψα τα τρία πρώτα βήματα πριν κατέβω τις σκάλες για να μπω στο αμάξι: Μπάνιο, ντύσιμο, καθρέφτης. Κατέβηκα, μετάνιωσα, επέστρεψα και ακολούθησα τα τρία βήματα της επιστροφής από την έξοδο: Φόρμες, κάλτσες (του στρατού) καναπές και ήρθε και το έξτρα φυσικά: ΝΕΤΦΛΙΞ.

Βέβαια εσύ είσαι λίγο πιο θαρραλέος από μένα, τα έβαλες με τον ψόφο, μπήκες στ΄αμάξι, πήγες στο κέντρο, έκατσες στο μπαρ, πέρασες ωραία. Και τι κατάλαβες; Τώρα είσαι στη φάση που ήμουν προχτές… Καναπές, κάλτσες, νέτφλιξ, ΣΥΝ… ότι είσαι κρυωμένος.

Είναι καλό να μαστε γενναίοι. Να διούμε μέσα, που λεν και στα χωριά. Αλλά οκ. Μερικές φορές πρέπει να ξέρεις με τι είσαι αντιμέτωπος. Ξέρω, δεν είναι Αλάσκα η Κύπρος, αλλά οκ. Μερικές φορές το να είσαι λίγο βούτυρος μπορεί να σου βγει σε καλό. Δες το δάσος όχι το δέντρο. Γιατί αν την πατήσεις και κρυώσεις, θα βλέπεις μπουκαλάκια, άδεια κουτιά από χαρτομάντιλα, κόουλντ εν φλου και ούτω καθεξής.

Η λύση δεν είναι τα πολλά ρούχα! Η λύση είναι να κάτσεις λίγο σπίτι. Ν΄αφήσεις τον δικό μου τον καιρό να κάνει λίγο το show του και όταν βαρεθεί - γιατί θα βαρεθεί που θα πάει - να βγεις. Στο κάτω κάτω της γραφής, τόσα ωραία ζεστά ρούχα μας έδωσαν απ΄τον στρατό. Να μην τα τιμήσουμε, έστω και τώρα;

Άσχετο Υστερόγραφο: Στον Παυλίδη περάσαμε πολύ ωραία όταν πήγαμε. Σχετικό Υστερόγραφο: Ευχαριστώ την Ε.Φ.