Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση στην οποία εγώ και όσοι ξέρω, παραμείναμε βαθιά απογοητευμένοι καθ’όλη την προεκλογική περίοδο, μετέωροι χαζεύοντας τα ονόματα στο ψηφοδέλτιο και αδιάφοροι όσο ποτέ με το αποτέλεσμα. Η αποχή μέχρι νεωτέρας πήρε και πάλι την πρωτιά και είναι ν’ απορεί κανείς για ποια ακριβώς γιορτή της Δημοκρατίας μιλάνε όλοι κάθε τέτοια Κυριακή, όταν το 55% του εκλογικού σώματος απαξιώνει πλήρως τη διαδικασία. Και εις ανώτερα.

Ο Αβέρωφ περιχαρής αγνοεί τα αισθητά χαμηλότερα ποσοστά για το ΔΗΣΥ, και με ζηλευτό θράσος, στηλιτεύει την άνοδο των νεοναζί λες και πάσχουμε όλοι από συλλογική αμνησία. Τα πυρά στον Τουρκοκύπριο υποψήφιο του ΑΚΕΛ, οι αριστεροί-μηδενικά, η πλήρης κάλυψη του προς την ακραία ρητορική μίσους της κόρης του Σύρου είναι μόνο μερικά από τα διχαστικά διαμάντια που δέχτηκε να επιστρατεύσει το κόμμα για να κάνει το άνοιγμα στους θυμωμένους ψηφοφόρους του νεοναζιστικού μορφώματος. Και εις ανώτερα.

Στη φωτογραφία της εκλογής των νέων Ευρωβουλευτών, δεν υπάρχει ούτε μια γυναίκα. Θλιβερό, ντροπιαστικό και τόσο Κυπριακό. Πατριαρχία vs Γυναίκες, 6-0. Και εις ανώτερα.

Η έδρα της ΕΔΕΚ, μας έσωσε από τη φρίκη του να βλέπαμε τους νεοναζί στην Ευρωβουλή. Ας είναι κι αυτό. Οι υποψήφιοι στην πλειονότητα τους δεν μας έπεισαν. Είτε προερχόμενοι από τον κομματικό σωλήνα, είτε ουρανοκατέβατοι - βλέπε Φουρλάς - δεν άκουσα θέσεις και επιχειρήματα που να ξεφεύγουν από τη μικροκομματική φούσκα και να άπτονται ζητημάτων της Ευρώπης και της θέσης μας σ’ αυτήν.

Ήταν στο χέρι τους να μας πείσουν ότι το μεγαλύτερο κίνητρο της υποψηφιότητας τους δεν ήταν το χρήμα και τα benefits. Το αν θα τα κατάφερουν αυτοί που έχουν εκλεγεί, εξαρτάται μόνο από αυτούς

Χρειάζεται προσωπικό χάρισμα και όραμα για να πείσεις έναν κυνικό ψηφοφόρο ότι και θέλεις και μπορείς να προσφέρεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ήταν στο χέρι τους να μας πείσουν ότι το μεγαλύτερο κίνητρο της υποψηφιότητας τους δεν ήταν το χρήμα και τα benefits. Το αν θα τα κατάφερουν αυτοί που έχουν εκλεγεί, εξαρτάται μόνο από αυτούς.

Eνδιαφέρουσα υποσημείωση για τους Κώστα Μαυρίδη, Δημήτρη Παπαδάκη και Λευτέρη Χριστοφόρου που επιστρέφουν προς μεγάλη τους χαρά στην Ευρωβουλή: οι πανευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες στην Ευρωβουλή κατατάσσονται βάσει του πως αποδίδουν σε περιβαλλοντικά θέματα στις κατηγορίες του «Υπερασπιστή» του περιβάλλοντος (Defender), του «Αναβλητικού» (Delayer) ή του «Δεινόσαυρου» (Dinosaur). Ο Κώστας Μαυρίδης και ο Δημήτρης Παπαδάκης πήραν 31% ο καθένας για το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ αντίστοιχα ανήκοντας στους «Αναβλητικούς», και ο Λευτέρης Χριστοφόρου με μόλις 22%, κατηγοριοποιήθηκε ως «Δεινόσαυρος». Και εις ανώτερα και συγχαρητήρια για την εκλογή σας. Όσο στη Γερμανία και τη Γαλλία σαρώνουν οι Πράσινοι αντιλαμβανόμενοι το επείγον της κλιματικής αλλαγής, εμείς χαζεύουμε νεκρές φώκιες και πτώματα εξαφανισμένων γυναικών εκλιπαρώντας να αναλάβει κάποιος την ευθύνη.

Χάρηκα στ’ αλήθεια που εξελέγη ο πρώτος Τουρκοκύπριος Ευρωβουλευτής Νιαζί Κιζίλγκιουρεκ. Περιμένουμε πολλά από την εκλογή του, και ταυτόχρονα, προσδοκούμε στη σιωπή αυτών που τόσο ξεδιάντροπα μεταμόρφωσαν τον ΔΗΣΥ από φιλοευρωπαϊκή, κεντροδεξιά δύναμη σε αυτιστικό κοπάδι εθνικιστικών μαντρόσκυλων.