«Η ευημερία των λαών υπήρξε ανέκαθεν το άλλοθι των τυράννων» Α.Καμύ

Για τη «μία εικόνα, χίλιες λέξεις» φωτογραφία διάβασε εδώ

Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός για να αρχίσει να πραγματοποιεί ο Trump όσα υποσχέθηκε, προς μεγάλη φυσικά ικανοποίηση όλων των υποστηρικτών του. Οι σαστισμένοι liberals της χώρας παρακολουθούν με απόγνωση και ντροπή. Αφελείς όσοι αρκέστηκαν στο να χλευάσουν τα λαϊκιστικά φούμαρα που πούλησε ένας τηλεοπτικός κρετίνος στην προσπάθεια του να γίνει πλανητάρχης. Τα fake news και η ρητορική μίσους προς πάσα κατεύθυνση, έδωσαν τον τόνο από την πρώτη μέρα. Ποιός φανταζόταν ότι το τείχος του Μεξικού, δεν ήταν μόνο ένα ακραίο σχήμα λόγου αλλά η απαρχή του κακού;

Στο όνομα της μηδενικής ανοχής στο θέμα του μεταναστευτικού, πάνω από 2000 παιδιά απομακρύνονται με βία από τους γονείς τους με την εφαρμογή μιας πολιτικής που μέσα σε έξι βδομάδες, επιτρέπει στις Αρχές Ασφαλείας των ΗΠΑ να τα απαγάγει, κρατώντας τα έγκλειστα μέσα σε κλουβιά. Aπό τα video και τα ηχητικά αρχεία που έχουν διαρρεύσει, αυτό που μένει για να στοιχειώνει την ανθρωπότητα ως άλλη μια προσθήκη στις ντροπες της, είναι τα σπαρακτικά κλάματα των παιδιών που αναζητούν τους γονείς τους. Ένα εξάχρονο κοριτσάκι από το Ελ Σαλβαδόρ φωνάζει το τηλέφωνο της θείας της και λέει: «Θα την πάρετε ένα τηλέφωνο να έρθει να με πάρει μόλις τελειώσω το φαγητό;».

Με τις ευλογίες της κυβέρνησης ενός σύγχρονου δυτικού κράτους, συντελείται αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ ένα έγκλημα που θυμίζει στην καλύτερη περίπτωση Handmaid’s Tale και στη χειρότερη Auschwitz. Και όλα αυτά εν καιρώ ειρήνης. Μόνο το Κογκρέσσο - με την πλειοψηφία του να απαρτίζεται από Ρεπουμπλικάνους - μπορεί να σταματήσει αυτό που συμβαίνει και όπως διαφαίνεται από τις τελευταίες δηλώσεις του Trump και χορού των τεράτων που τον περιβάλλει, το ‘separation policy’ δεν είναι παρα ένας στυγνός τακτικισμός για να επιτύχει αυτό που στ’αλήθεια θέλει.

Και όλα αυτά εν καιρώ ειρήνης

Με άλλα λόγια, τα παιδιά αυτά χρησιμοποιούνται ως τα πιόνια με τα οποία ο Trump επιδιώκει να εκβιάσει την ψήφiση του προϋπολογισμού για το μεγάλο τείχος. «Δεν μπορούμε και δεν πρόκειται να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να παίρνουν μαζί τους τα παιδιά τους για να αποκτούν ασυλία απέναντι στους νόμους μας. Αν κατασκευάσουμε το τείχος, αν περάσουμε έναν νόμο για να βάλουμε τέλος στην παρανομία, δεν θα χρειάζεται πλέον να αντιμετωπίζουμε αυτές τις φρικτές επιλογές», επιμένει χωρίς ντροπή ο υπουργός Δικαιοσύνης Jeff Sessions.

Μετά τη φρικτή θητεία του Bush Jr, ο Οbama ήρθε για να φέρει μεγάλες αλλαγές στο εσωτερικό αλλά και στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Ήταν ο άνθρωπος που μας έκανε να πιστέψουμε ξανά στο ιδεώδες του Αμερικανικού ονείρου, κατευνάζοντας έτσι για λίγο το μέγαλο αντιαμερικανικό κύμα για τους ‘φονιάδες των λαών’ που σάρωνε για μια δεκαετία τον ανατολικό και δυτικό κόσμο. Πόσο θλιβερό για μια χώρα που αρέσκεται στο να επαίρεται ότι είναι το κέντρο της ελευθερίας και της δημοκρατίας, να επιτρέπει σ’ένα πολεμοχαρή τύραννο να ευτελίζει κάθε θεμελιώδη της αξία. Η Αμερική βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και ο Flaubert επιβεβαιώνεται: Η βλακεία είναι όντως ακατάβλητη. Τίποτε δεν μπορεί να την προσβάλει χωρίς να συντριβεί επάνω της.