*Ξεσκονίστε τα άλμπουμ σας όσοι έχετε. Τα δικά μας δεν τα βγάζουμε -με τίποτα- στο τραπέζι.

Γράφει ο 90ίλας

Μπορεί σήμερα μαγαζιά, υπεραγορές, εστιατόρια και pet shops να αρχίζουν τα στολίσματα απ’ τα μέσα Νοεμβρίου, αρχές και μέσα της δεκαετίας του ‘90 τα πράγματα δεν είχαν καθόλου έτσι.

Οι αμερικανόφερτες υπερβολές τότε αφορούσαν περισσότερο στις γυναικείες εμφανίσεις [να υπενθυμίσουμε το κοντό ξανθό μαλλί με την παραθκιάνταλη ανταύγεια και τους χρωματιστούς φακούς] και τα αντρικά παντελόνια [σατέν που διαγράφει στον κάβαλο, έχεις αφήσει εποχή]. Τότε ο κόσμος γινόταν λατέρνα μόνος του, δεν χρειαζόταν εξτρά διακόσμηση στο χώρο. Όχι, βέβαια, ότι οι διακοσμήσεις των Δήμων πήγαιναν πίσω -λατέρνες επίσης- με κάτι ξέμπαργκα καημένα διακοσμητικά που τους ξέμειναν απ’ τα 80s. Πολύ κοντά στο σήμερα η εικόνα αλλά κομματάκι πιο κιτς και σε περιορισμένη ποσότητα.

Στην εποχή του χρηματιστηρίου πληρώναμε και το κατούρημα αν μας το ζητούσαν

Η πρωτοχρονιά σίμωνε όχι με την διακόσμηση αλλά με το πρήξιμο που ακολουθούσε της ερώτησης [που πάει και πάει και πάει και φτάνει στο σήμερα] “Τι θα κάνουμε την Πρωτοχρονιά;”. Στα πολλά και ξεχειλωμένα κατέληγες εκεί που πηγαίνατε κάθε Σάββατο και φινίτο. Εννοείται πως στο τηλέφωνο για να κάνεις κράτηση σε ενημέρωναν πόσα μπουκάλια υποχρεούσαι να ψωνίσεις και επιπλέον ενημερωνόσουν και για την τιμή εισόδου γιατί ναι, στην εποχή του χρηματιστηρίου, πληρώναμε και το κατούρημα αν μας το ζητούσαν στους δέκα τόπους που είχαμε να κυκλοφορήσουμε μες σε αυτή την πόλη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Εντοπίσαμε άνθρωπο στην Νικόκλεια Πάφου που ΔΕΝ ξέρει την Mariah Carey

Με το που έκλεινε και το φλέγον θέμα της κράτησης αρχίζαμε το επόμενο τροπάριο που βεβαίως-βεβαίως είχε να κάνει με το ντύσιμο. Και όχι, μικρό μου εικοσάχρονο, αυτό δεν αφορούσε μόνο σε γυναικείες συζητήσεις. Εκεί έξω μες την πόλη έπαιζαν συγκεκριμένα μαγαζιά που τα πλουτίσαμε όλοι μια χαρά και αγόρια-κορίτσια δίναμε το κατοστάλιρο μας -στην καλύτερη των περιπτώσεων- για να γίνουμε χριστουγεννιάτικα δέντρα κι εμείς. Επαναλαμβάνουμε πως πρόκειται για τα 90s κι αν δεν φαινόταν η μάρκα που έπρεπε να βγάζει μάτι, έξω απ’ την πόρτα του σπιτιού δεν έβγαινες. Ό,τι πιο flashy κι όσο πιο πολύ φαίνονταν τα βυζιά [τώρα αντιλαμβανόμαστε πως είναι στην μόδα περισσότερο οι κώλοι] ή το αντρικό στέρνο, τόσο καλύτερα. Πολλή δέρμα, πολλή λευκό πουκάμισο με λεπτομέρεια, και μανικετόκουμπο ρε φίλε, Φρανκ Σινάτρα ζεις, εσύ μας οδηγείς.

Τα 90’s μύριζαν έντονα Hypnotic Poison και Cool Water

Κι έφτανε η επίμαχη μέρα, δύο ώρες περίπου να ετοιμαστείς, να λουστείς την κολώνια (τα 90’s μύριζαν έντονα Hypnotic Poison και Cool Water), έκανες κι ένα γρήγορο οικογενειακό γεύμα για τα μάτια της οικογένειας, πήγαινες στο περίπτερο της γειτονιάς σου ή στον Δρακουμέλ στον Στρόβολο, που ήταν 24άωρο πριν τα 24άωρα, και προμηθευόσουν Marlboro κόκκινα πριν τα μεσάνυχτα γιατί όπως τις σταχτοπούτες κάτι άλλαζε και διπλασίαζαν σε τιμή [ναι, ναι, θυμήσου καλά] γιατί όλα ανέβαιναν πάνω με το που γύριζε ο χρόνος.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Πάρκινγκ στη Λευκωσία και 4 χρήσιμα ακόμη info για τα φετινά σου Χριστούγεννα

Αφού την σκαπούλαρες απ’ τους θειούς και τα ανίψια, έκανες γραμμή σαν σε συσσίτιο έξω από το κλαμπ της αρεσκείας σου και περίμενες για κάνα μισάωρο να περάσεις την πολυπόθητη πρωτοχρονιάτικη είσοδο. Με το που σε καλησπέριζε ο bouncer [τι χαριτωμένα πλασματάκια ήταν αυτοί] και η μισή αστυνομία με τα πολιτικά [90’s λέμε, άσχημα τα πραγματάκια στην νυχτερινή Λευκωσία] έμπαινες σε mood “Ok, τώρα αρχίζουν τα ωραία” και έπειθες τον εαυτό σου πως αυτή θα ήταν η καλύτερη βραδιά που θα περάσεις ποτέ.

Τραπεζάκι, μπουκάλια Absolut και Johnnie Walker στις 120 λίρες και 1 λίρα για να κρεμάσεις το παλτό σου στην γκαρνταρόμπα του κλαμπ για να μην στο βουτήξουν, να στο πατήσουν ή να στο μαζέψει κάνας μεθυσμένος.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Οι TOP 4 αχρείαστες κυπριακές απορίες των ημερών

Μέχρι τις μία, μία και κάτι, το μαγαζί γέμιζε, οι Djs [3-4 λόκαλς αναλάμβαναν στα decks] εκστασιάζονταν κι άρχιζε το πρόγραμμα αφότου σε θέρμαναν με κάτι ποιοτικούλικα ροκ τύπου Hotel California για να σε βάλουν στο κλίμα. Από εκεί και πέρα το χάος. Ένας αχταρμάς τραγουδιών από Λεμπέση σε ντισκοτέκ, στην παλιά ντισκοτέκ και Britney Spears στα ντουζένια της κι από εκεί και πέρα, μετά από τόση βότκα λάιμ, απλά δεν άκουγες. Κουνιόσουνα.

Ένας αχταρμάς τραγουδιών από Λεμπέση σε ντισκοτέκ, στην παλιά ντισκοτέκ και Britney Spears στα ντουζένια της

Εννοείται ότι τα κινητά παρέμεναν στην τσέπη, Motorolla με το πορτάκι ήταν το κουλ το πράμα, κι εξάλλου δεν μπορούσες να τα κάνεις και κάτι εκτός απ’ το να πάρεις τηλέφωνο, μηνύματα δεν θυμάμαι αν στέλναμε τότε. Σέλφι τράβαγες άμα γυρνούσες την φωτογραφική με το φιλμ από απέναντι αλλά πρέπει να ήσουν ηλίθιος να καταστρέφεις το φιλμ, απλά ζητούσες από κάποιον άλλο να σε βγάλει [απλό, ε;].

Χορός στο μπαρ, χαρτομάντηλα παντού, φλερτ διάσπαρτο και δώσ' του, κανένα χούφτωμα και στο τσακίρ κέφι, μαζευόσασταν η παρέα, την ώρα που τέλειωνε το μασκαραλίκι με την πληρωμένη είσοδο και αρχίζατε το club hopping, να δείτε τι κάνουν και οι υπόλοιποι, πως χορεύουν, ποιοι ερωτεύονται, αν ξερνάνε ποτά στις τουαλέτες και τα λοιπά.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: 19 σκατόψυχα σχόλια Κυπραίων εναντίον μάνας και βρέφους για να μπεις στο γιορτινό κλίμα

Αν ήσουν τυχερός πετύχαινες και κάνα απ’ τους γνωστούς καβγάδες που έπαιζαν γενικότερα στην Λευκωσία του τότε για όλους τους ανόητους λόγους που μπορείς να φανταστείς

Όλη η Λευκωσία, αν δεν ξέρναγε σε κάποιον παράδρομο απ’ το πολύ ποτό, κατέληγε έπειτα για πρόγευμα στα γνωστά της Έγκωμης [Browns, Milano 1, Milano 2, Four Seasons - παλιόμουτρα Λεμεσιανοί, είχαμε κι εμείς]. Εκεί πήγαινες είτε για να ξαναξεράσεις είτε για να φας πρόγευμα και καλά. Αν ήσουν τυχερός πετύχαινες και κάνα απ’ τους γνωστούς καβγάδες που έπαιζαν γενικότερα στην Λευκωσία του τότε για όλους τους ανόητους λόγους που μπορείς να φανταστείς.

Αν σε έπαιρνε τραβούσες να κάνεις κάνενα δεκάλεπτο σεξ απλά για να παίζει γιατί, έλεος, όλοι ξέρουν πως σε τέτοιες φάσεις το σεξ είναι αισχρό

Έτρωγες λοιπόν στις 6 και κάτι το πρωί το πρόγευμά σου, που ήταν βασικά Chicken ala King ή μακαρονάδα Αmatriciana, έβλεπες τον ουρανό της Έγκωμης και έμοιαζαν όλα σαν να πήρες LSD και μετά, αν σε έπαιρνε, τραβούσες να κάνεις κάνενα δεκάλεπτο σεξ απλά για να παίζει, γιατί έλεος, όλοι ξέρουν πως σε τέτοιες φάσεις το σεξ είναι αισχρό. Και στα 90s ο κόσμος έκανε σεξ [γκουχ, γκουχ, προκαταβολικές συγνώμες στα σημερινά εικοσάχρονα].

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Χο-χο-χο... χώσε

Και κάποια στιγμή, όταν δεν σε κρατούσαν άλλο τα πόδια σου και έβγαινε για τα καλά ο ήλιος, πήγαινες για ύπνο. Κοιμόσουν με την μασκάρα, τα παπούτσια το παντελόνι το σατέν -που ήταν δεδομένο πως δεν θα έβγαζε την νύχτα γιατί κάπου θα σχιζόταν- και ξυπνούσες βράδυ της ίδιας ημέρας να πιεις ένα καφέ και να ξανακοιμηθείς και να ξυπνήσεις στις 2 του μήνα για να πάρεις τηλέφωνο γνωστούς και αγνώστους και να μιλάς απ’ το τηλέφωνο για κανένα δίωρο και να περιγράφεις την βραδιά σου.

Αυτά απ’ τα μακρινά 90s. Περίπου. Καλό νέο έτος 2018.