Lost in translation: Πώς ένας Τουρκοκύπριος πλήρωσε ακριβά τη συμπαράστασή του στην Ελλάδα
Το όνομα Ibrahim Hasan Hilmioğluları μπορεί να μην σας λέει αρχικά κάτι όμως εάν κάνετε μια αναζήτηση στο Facebook, με το που γράψετε Ibra... θα σας το βγάλει πρώτο πρώτο. Βλέπετε πολλοί τον αναζήτησαν τα τελευταία 24ωρα, οι περισσότεροι όχι για καλό. Ο Ibrahim από τη Βατυλή της κατεχόμενης Αμμοχώστου είχε την ατυχία να ποστάρει μερικές φωτογραφίες από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής συνοδευόμενες από τη φράση “Allahim kimseye yasatmasin” την οποία όμως το Facebook μετέφρασε κάπως έτσι:
“Θεέ μου μην αφήσεις κανέναν να ΤΟ ζήσει αυτό”
Ο Ibrahim κατάλαβε ότι κάτι πήγε χι με το ποστ όταν δέχτηκε στο messenger μια πρωτοφανή επίθεση από κακά αγγλικά κι όταν Ελληνοκύπριοι φίλοι τού επισήμαναν το λάθος, ο άνθρωπος πόσταρε το ακόλουθο κείμενο όπου εξηγεί το λάθος σε μια προσπάθεια να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας:
Η τραγωδία στην Αττική δεν προκάλεσε κύματα συμπαράστασης μόνο από Τουρκία και κατεχόμενα αλλά κι από άλλες χώρες και λαούς που είναι καταχωρημένοι ως παραδοσιακοί “εχθροί” στο περιορισμένης ευθύνης μυαλό του Μέσου Ελληνόφωνου Ψεκασμένου από την εποχή που ντυνόταν τσολιαδάκι στη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Αυτοί, ειδικά αν είναι άνω των 35, δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν τώρα - προσφέρονται μόνο για τρολάρισμα (να χρησιμεύσουν και σε κάτι). Οι νεότεροι όμως ελπίζω να έμαθαν για τον Πακιστανικό Σύνδεσμο Ελλάδας που έθεσε 150 μέλη του στη διάθεση των τοπικών αρχών στις πληγείσες περιοχές για οτιδήποτε χρειαστούν, τους Αιγύπτιους ψαράδες που έσωσαν κόσμο απ’ τη θάλασσα, τους εκατοντάδες αλλοδαπούς που έσπευσαν να βοηθήσουν από την πρώτη κιόλας μέρα, τους Σύρους πρόσφυγες που έδωσαν αίμα ή έστειλαν χρήματα από το εξωτερικό “για τη χώρα που τους βοήθησε στα δύσκολα”, τα τουρκικά hastags συμπαράστασης που έγιναν παγκόσμιο trend μέσα σε λίγες ώρες. Για μένα και για σένα όλες οι παραπάνω διακρίσεις είναι άχρηστες, είτε Πακιστανός, είτε Τούρκος, είτε Έλληνας, όλοι ανεξαιρέτως είναι ικανοί να δείξουν ανθρωπιά τη στιγμή που τη χρειάζεσαι περισσότερο - είναι καθαρά προσωπικό θέμα χαρακτήρα και ανατροφής και όχι χώρας. Τις αναφέρουμε αποκλειστικά και μόνο γι’ αυτούς που έχουν, έστω και μικρή, πιθανότητα να αποβάλλουν το μίσος και την προκατάληψη και να δουν τον άνθρωπο πέρα από την εθνικότητα, τη φυλή ή το θρήσκευμα.
Για τους υπόλοιπους, δυστυχώς, η ελπίδα αυτή έσβησε στ’ αποκαϊδια του παραλογισμού τους.