Δύο εβδομάδες πριν την επίσημη πρώτη του ΓεΣΥ, αρχίζουν σιγά σιγά να ξεκαθαρίζουν τα δεδομένα όσον αφορά τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις των ασθενών στο νέο σύστημα Υγείας.

Ένα σημαντικό κεφάλαιο είναι αυτό της πρόσβασης στα φάρμακα και ποια μπορούν οι ασθενείς να προμηθεύονται καταβάλλοντας μόνο την συμπληρωμή του 1 ευρώ, αλλά και ποια φάρμακα δεν καλύπτονται από το σύστημα και οι πολίτες μπορούν να τα προμηθεύονται από τα φαρμακεία χωρίς την όποια ιατρική συνταγή.

Στην κατηγορία των φαρμάκων τα οποία οι πολίτες μπορούν να τα προμηθευτούν χωρίς ιατρική συνταγή λόγω νομοθεσίας ανήκουν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα(ΜΗΣΥΦΑ).

Τα φάρμακα αυτά μεταξύ άλλων είναι διάφορα παυσίπονα, οι αντιφλεγμονώδεις κρέμες, απλά σιρόπια και άλλα αντιγριπικά φάρμακα , τα οποία οι πολίτες μπορούν να τα πάρουν χωρίς ιατρική συνταγή από το φαρμακείο της γειτονιάς τους. Μάλιστα ακόμα και στον περίπτωση που ο γιατρός κρίνει σκόπιμο να γράψει ένα από τα παραπάνω φάρμακα αυτό δεν θα αποζημιωθεί από το ΓεΣΥ και ο ασθενής θα κληθεί να το πληρώσει από την τσέπη του.

Τα βήματα για προμήθεια συνταγογραφούμενου φαρμάκου

Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση, από την 1η Ιουνίου , οι ασθενείς θα μπορούν να παίρνουν τα φάρμακα από όλα τα φαρμακεία που θα συμβληθούν με τον ΟΑΥ, αφού πρώτα έχουν την σχετική συνταγή από το γιατρό τους. Μάλιστα, η συνταγή αυτή θα είναι σε ηλεκτρονική μορφή.

Ο φαρμακοποιός θα βλέπει στο λογισμικό σύστημα την συνταγή του ασθενή και θα παραχωρεί το φάρμακο αφού του καταβληθεί συμπληρωμή €1, για το κάθε φάρμακο που θα δώσει. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το σύστημα, θα έχει συγκεκριμένα φάρμακα που θα καλύπτονται από το ΓεΣΥ. Ο ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει οποιοδήποτε συγκεκριμένο φάρμακο κρίνει ότι είναι κατάλληλο για τον ασθενή.

Τι θα ισχύει όταν το φάρμακο δεν υπάρχει στη λίστα του ΓεΣΥ

Ωστόσο, το φάρμακο που θα συνταγογραφήσει ο γιατρός μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται στη λίστα που θα καλύπτει το ΓεΣΥ. Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής θα δικαιούται να πάρει άλλο φάρμακο της ίδιας κατηγορίας, που δεν θα είναι όμως αυτό που του έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός του.

Θα πάρει δηλαδή ένα από τα λεγόμενα γενόσημα φάρμακα, που θα περιέχει τα βασικά συστατικά που θα είχε και το φάρμακο που συνταγογράφησε ο γιατρός του. Ωστόσο εάν ο ασθενής επιμένει να πάρει το φάρμακο που περιλαμβάνεται στη συνταγή του γιατρού, αν αυτό είναι πιο ακριβό από αυτό που καλύπτει η λίστα, τότε ο ασθενής θα κληθεί να πληρώσει τη διαφορά.

Για παράδειγμα εάν ο γιατρός συνταγογραφεί γιατί έτσι κρίνει κατάλληλο, ένα φάρμακο αξίας 12 ευρώ και το φάρμακο δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του ΓεΣΥ αλλά συμπεριλαμβάνεται ένα άλλο φάρμακο της ίδιας κατηγορίας, το οποίο κοστολογείται στα 8 ευρώ, ο ασθενής θα το πάρει θα πληρώσει την διαφορά των 4 ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο ότι ο γιατρός μπορεί, εάν το κρίνει απαραίτητο, να χορηγήσει απαραιτήτως μια συγκεκριμένη μάρκα φαρμάκου η οποία δεν έχει γενόσημα. Τότε το κράτος θα καλύπτει το κόστος, όποιο κι αν είναι αυτό.

Παράλληλα ο γιατρός θα μπορεί να κλειδώσει στο λογισμικό μια συγκεκριμένη συνταγή, αν το κρίνει σκόπιμο, έτσι ώστε ο ασθενής να μην πάρει άλλο φάρμακο από αυτό που ο ίδιος κρίνει σωστό.

Τέλος, αναφορικά με τους χρόνιους ασθενείς στο πλαίσιο του ΓεΣΥ θα εκδίδονται επαναλαμβανόμενες συνταγές οι οποίες θα ισχύουν μέχρι 6 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτή, θα μπόρει ο ασθενής να επισκέπτεται κάθε μήνα το φαρμακείο για εκτέλεση της συνταγής, χωρίς να χρειάζεται να επισκεφθείτε ξανά τον γιατρό του.