Στο καλό κύριε Hef

Στο καλό κύριε Hef

Για όπου κι αν το 'βαλες

Σέλφι σε άλλη διάσταση
Έφυγε στα 91 του χρόνια ο Mr. Playboy

Ο θρυλικός εκδότης και ιδρυτής του περιοδικού Playboy, ο άντρας που επινόησε το αντρικό lifestyle στα δεύτερα μισά του εικοστού αιώνα, έφυγε χθες, 'γαλήνιος στο σπίτι του από φυσικά αίτια' όπως ανακοίνωσε ο όμιλος επιχειρήσεων Playboy.

Την ανακοίνωση συνόδευε μια φωτογραφία στην οποία αναγραφόταν και μία απ' τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του Hef:

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ζεις το όνειρο κάποιου άλλου

Το σχετικό tweet, λίτο και to the point, όπως δεν ήταν ποτέ η ζωή του ιδίου.

Ο Hugh Hefner ξεκίνησε την έκδοση του θρυλικού Playboy στην κουζίνα του σπιτιού του εν έτει 1953. Κι αυτό με κεφάλαιο 600 δολαρίων του ιδιού και 1,000 δολαρίων δανεικών απ' την αυστηρών αρχών δασκάλα μάνα του.

O νεαρός Hugh είχε ήδη κάνει ένα πέρασμα ως συντάκτης διαφημίσεων σε ένα άλλο θρυλικό περιοδικό της εποχής, το Esquire, απ' το παράρτημα του Σικάγο. Απ' την θέση του παραιτήθηκε όταν το περιοδικό του αρνήθηκε αύξηση της τάξεως των 5 δολαρίων τον μήνα.

Με τις γνώσεις που αποκόμισε και στο πλαίσιο της εποχής, αποφάσισε να φτιάξει το δικό του έντυπο. Στόχος του να δημιουργήσει ένα εκλεπτυσμένο ανδρικό έντυπο -ερωτικού κυρίως περιεχομένου- όπου οι φωτογραφίσεις γυμνών γυναικών θα φιλοξενούνταν στην ίδια έκδοση με σοβάρα κοινωνικοπολιτικά άρθρα και σημαντικές συνεντεύξεις. Αρκετές απ' τις συνεργασίες που μεσολάβησαν στα χρόνια που ακολούθησαν, τόσο στην αρθρογραφία, όσο στο κομμάτι των συνεντεύξεων, καλό είναι να σημειώσουμε πως άφησαν εποχή.

Πέρα από τα γυμνά, για τα οποία έγινε γνωστό το περιοδικό, εκατοντάδες απ' τα δημοσιογραφικά του άρθρα έμειναν στην ιστορία.

Στο πρώτο εξώφυλλο του Playboy φιλοξενήθηκε μία νεοσύστατη στο star system των ΗΠΑ νεαρή ηθοποιός -που θα γινόταν μετέπειτα θρύλος κι η ίδια- η Marilyn Monroe, για να πουλήσει γύρω στα 50 χιλιάδες τεύχη, εξωφρενικό αριθμό για τα δεδομένα της εποχής.

Το Playboy πέτυχε να καθιερωθεί ως το δημοφιλέστερο περιοδικό με τεράστιες πωλήσεις ενώ στο απόγειο της επιτυχίας του μετρούσε τιράζ επτά εκατομμυρίων αντιτύπων το μήνα. Η δημιουργία του Hefner κατόρθωσε να εμπνεύσει και να ηγηθεί της σεξουαλικής επανάστασης των δεκαετιών '60 και '70 ενώ ο Hefner υπερασπίστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου στις Η.Π.Α. φτάνοντας μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο, όταν το αμερικανικό ταχυδρομείο αρνήθηκε να παραδώσει το περιοδικό στους συνδρομητές.

Ο θρυλικός γυναικάς, ορισμός του Playboy, συνέβαλε όσο κανείς στην απενοχοποίηση του σεξ στην πουριτανική δυτική κοινωνία.

Το περιοδικό, που ο ίδιος ήθελε να ονομάσει «Stag Party», εγγράφηκε εν τέλει ως «Playboy», μετά από παρότρυνση φίλου του. Έμπνευση, μία παλαιά φίρμα αυτοκινήτων του Σικάγο.

Το τι ακολούθησε, απ' τον Δεκέμβριο του '53 και το πρώτο τεύχος που κυκλοφόρησε, ανήκει πλέον στην ιστορία των lifestyle μίντια.

Το αλησμόνητο λογότυπο του περιοδικού θα εμφανιστεί στο δεύτερο τεύχος του, τον Ιανουάριο του 1954 και θα μοστράρει το στιλιζαρισμένο κουνελάκι με το παπιγιόν να μετατρέπεται έτσι σε διαχρονικό σήμα κατατεθέν της βιομηχανίας του Playboy.

Ο Hugh Hefner είχε επιλέξει ως σύμβολό του το κουνελάκι, έτσι, για το «χιουμοριστικό σεξουαλικό υπονοούμενό του», και τον ζωηρό και παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του.

Όσον αφορά στην ύλη του περιοδικού, ο εκδότης του ήθελε να δώσει μία νέα πνοή, διαφορετική απ' τα τυπικά ανδρικά περιοδικά που κυκλοφοούσαν τότε, έτσι προσανατολίστηκε στον σπορτίφ άνδρα, παρουσιάζοντάς τον ως υπεράνθρωπο. Κοσμοπολίτη, διανοούμενο, πολιτικοποιημένο αλλά και σεξουαλικά απελευθερωμένο, με το σεξ να συνδέεται πλέον όχι με την πορνεία αλλά με τα girls next door.

Αυτή ήταν εξάλλου για δεκαετίες ολόκληρες και η φιλοσοφία του Playboy, ένα συνεχώς εξελισσόμενο μανιφέστο που περιλάμβανε από πολιτικές απόψεις και θέσεις για τη διακυβέρνηση μέχρι και ειλικρινή διάλογο για τη φύση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.

Ο ίδιος ο Hefner, κατάφερε να γίνει η ενσάρκωση του δημιουργήματός του κυκλοφορώντας μονίμως με μία πίπα στο χέρι, σοφιστικέ και πάντοτε καλοντυμένος. Εισβάλλοντας στα υψηλά σαλόνια της άρχουσας τάξης και έχοντας πάντοτε άποψη για τα πολιτικά δρώμενα της εποχής, συνοδευόταν πάντα από στρατιές όμορφων και νεαρών κοριτσιών.

Η Playboy Enterprises είχε αρχίσει να κτίζει ξενοδοχεία και resorts, ίδρυσε εταιρίες μοντέλων, χορήγησε κινηματογραφικές ταινίες, έκδοσε βιβλία, ίδρυσε δισκογραφική εταιρία και άλλα πολλά, πάντοτε με λογότυπο το γνωστό πλέον κουνελάκι.

Την δεκαετία του '60 μάλιστα, ο ιδρυτής του παρουσίασε δύο τηλεοπτικές σειρές, το «Playboy's Penthouse» και το «Playboy After Dark», εβδομαδιαία talk shows γυρισμένα μέσα σε μία εργένικη φωλιά κατάμεστη από τις Playmates του περιοδικού. Ο Hugh συνομιλούσε απ' το σκηνικό αυτό με τους καλεσμένους του για θέματα της επικαιρότητας.

Το 2005 θα ξαναεμφανιστεί τηλεοπτικά, ανοίγοντας την πόρτα και την ζωή του, σε προχωρημένη βέβαια πια ηλικία, με το «The Girls Next Door».

Πρόκειται για το γνωστό reality show που επικεντρώθηκε στη ζωή του αλλά και στην ζωή των συντρόφων του στο θρυλικό Playboy Mansion.

Μέχρι την δεκαετία του '70 , η Playboy Enterprises είχε πια μεταμορφωθεί σε ένα επιχειρηματικό κολοσσό ενώ η κυκλοφορία του Playboy είχε εκτοξευτεί στα 7 εκατομμύρια αντίτυπα μηνιαίως, αποφέροντας κέρδη 12 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο για το 1972.

Η επιτυχία του περιοδικού συνεχίστηκε και άφησε εποχή μέχρι και πριν δύο περίπου δεκαετίες, όταν ο σκληρός ανταγωνισμός απ' την online πορνογραφία λύγισε την βιομηχανία των σεξουαλικού περιεχομένου έντυπων. Παρόλα αυτά, οι υπόλοιπες επιχειρήσεις που ανήκουν στον μεγάλο οργανισμό συνεχίζουν να αποφέρουν τεράστια κέρδη στον Hef, τα παιδιά, τα κουνελάκια και τις εκάστοτε συζύγους του.

Με την ανακοίνωση του θανάτου, ο γιος του Cooper Hefner, επικεφαλής της Playboy Enterprises σήμερα, δήλωσε: "Ο πατέρας μου έζησε μια εξαιρετική και επίπονη ζωή ως πρωτοπόρος στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και του πολιτισμού και υπήρξε μια ηγετική φωνή πίσω από μερικά από τα σημαντικότερα κοινωνικά και πολιτιστικά κινήματα της εποχής μας όσον αφορά την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου, των πολιτικών δικαιωμάτων και της σεξουαλικής ελευθερίας".

Ο Hugh Hefner, για όπου κι αν την έκανε, μπορεί σίγουρα να συνεχίσει να απολαμβάνει αμέριμνος το καθεστώς του μύθου που τον διακατέχει.

Loader