Σε άρθρο του στον Independent ο τιτανοτεράστιος Σλοβένος θεωρητικός αναφέρει ότι μια από τις πιο ευφυείς συμμετοχές στη διένεξη που έχει ξεσπάσει για το τέλος του Game of Thrones είναι αυτή του συγγραφέα Στίβεν Κινγκ ο οποίος έγραψε ότι η δυσαρέσκεια δεν προκλήθηκε από το κακό φινάλε αλλά απλά και μόνο επειδή υπήρξε φινάλε.

Σε μια εποχή σαν τη δική μας όπου οι δημοφιλείς σειρές μπορούν εν δυνάμει να συνεχίζονται για πάντα, η ιδέα της αφηγηματικής ολοκλήρωσης μοιάζει αφόρητη. Στη συνέχεια ο Σλάβοϊ Ζίζεκ εστιάζει κυρίως στην «αψυχολόγητη» αλλαγή χαρακτήρα της Daenerys στα τελευταία επεισόδια της σειράς και την εξόντωσή της στο αμφιλεγόμενο φινάλε: «Η μεταμόρφωση της Daenerys σε «τρελή βασίλισσα» αποτελεί βασικά μια αντρική φαντασίωση, συνεπώς έχουν δίκιο οι θεατές που διαμαρτυρήθηκαν ότι η κάθοδος της στην παραφροσύνη δεν δικαιολογείται ψυχολογικά. Η εικόνα της Daenerys με έκφραση παράφρονος πάνω στο δράκο να καίει σπίτια και ανθρώπους εκφράζει τον φόβο της πατριαρχική ιδεολογία για τις ισχυρές γυναίκες πολιτικούς...»

Η τελική μοίρα των ηγετικών γυναικών στο Game of Thrones ταιριάζει απόλυτα με αυτές τις ιδεολογικές συντεταγμένες. Η καλή Daenerys μπορεί να νικά και να καταστρέφει την κακή Cersei,η εξουσία όμως την διαφθείρει. Η Arya (που τους έσωσε όλους μόνη της εξοντώνοντας τον Βασιλιά της Νύχτας) ουσιαστικά εξαφανίζεται επίσης στο φινάλε, δηλώνοντας ότι σαλπάρει στο άγνωστο, δυτικά του Γουέστερος (λες και πρόκειται να αποικήσει την Αμερική)...»

«Η μόνη που απομένει (ως βασίλισσα του αυτόνομου βασιλείου του Βορρά) είναι η Sansa, η οποία μοιάζει με τον τύπο της γυναίκας που προτιμά ο σύγχρονος καπιταλισμός: συνδυάζει μια γυναικεία ηπιότητα και κατανόηση με μια γερή δόση ίντριγκας, ταιριάζοντας απολύτως τις νέες σχέσεις εξουσίας. Διαπιστώνουμε συνεπώς ότι η περιθωριοποίηση των γυναικών αποτελεί στοιχείο – κλειδί του συντηρητικού διδάγματος στο φινάλε της σειράς: οι επαναστάσεις αναπόφευκτα οδηγούν στην τυραννία, ή όπως το θέτει ο Jon Snow στην Daenerys:

Ο κόσμος που σε ακολουθεί γνωρίζει ότι έκανες να συμβεί κάτι απίθανο. Αυτό ίσως να τους κάνει να πιστεύουν ότι μπορείς να κάνεις να συμβούν κι άλλα απίθανα πράγματα: να χτίσεις έναν κόσμο διαφορετικό από αυτή τη φρίκη που έχουμε ως τώρα γνωρίσει. Αν όμως χρησιμοποιείς δράκους για να καις ολόκληρες πόλεις, τότε δεν είσαι διαφορετική από τους άλλους.

Πρώτη δημοσίευση στη LiFO