Ο Άντρος Ευσταθίου αγαπάει με πάθος

Ο Άντρος Ευσταθίου αγαπάει με πάθος

..για αυτό και τον αγαπάμε

Ο Άντρος Ευσταθίου αγαπάει με πάθος

Τι σημαίνει επιτυχημένος; Επιτυχία για έναν καλλιτέχνη, είναι να είναι σημείο αναφοράς για την ευρύτερη κοινωνία. Δηλαδή το να αναγνωριζει το έργο σου ο κόσμος. Το να το έχει συμπεριλάβει στην κοινή του μνήμη. Είναι για μένα το πλέον σημαντικό το να αναφέρεται κάποιος στην δουλειά μου χωρίς να με γνωρίζει προσωπικά. Το να εκτιμά την προσπάθεια μου και να αντιλαμβάνεται την εικαστική αξία των έργων μου χωρίς να έχουμε συναντηθεί πότε. Είναι πολύ σημαντικό πράγμα η αναγνώριση ενός καλλιτέχνη πέρα από οτιδήποτε άλλο.

(embed:https://www.instagram.com/p/Bo3jsgwlKnj/?taken-by=androsefstathiou)

Επιτυχία πέρα από την αποδοχή που μπορεί να τυγχάνεις από μερίδα των συναδέλφων σου είναι η αποδοχή που μπορείς να τύχεις από τον απλό τον κόσμο. Από αυτόν τον κόσμο που μπορεί να μην ασχολείται με την τέχνη αλλά μπορεί να συγκινηθεί με το έργο σου. Αυτός ο κόσμος για μένα είναι ο πιο δύσκολος κριτής. Πιστεύω ακράδαντα ότι εάν καταφέρεις να συγκινήσεις αυτό το συγκεκριμένο κοινό τότε αυτό ονομάζεται επιτυχία..

Υπήρξαν επαγγελματικές συμβουλές στην πορεία; Επαγγελματικές συμβουλές δεν θυμάμαι ιδιαίτερα. Μάλλον δεν θα ήταν ιδιαίτερες για να μην τις θυμάμαι σήμερα. Μάλλον κάποιες γενικές συμβουλές από τους καθηγητές μου στην σχολή περί σκληρής δουλειάς για να ανταπεξέλθουμε στον σκληρό κόσμο του επαγγέλματος που μας περίμενε μετά την σχολή..

(embed:https://www.instagram.com/p/BpB7zsPlqgg/?taken-by=androsefstathiou)

Γιατί κάποιος να ασχοληθεί με την τέχνη; Κοίτα, κάποιος για να ασχοληθεί με την τέχνη όπως εγώ και να αποφασίσει να το σπουδάσει κιόλας 24 χρόνια πριν, ένα πράγμα σημαίνει: αγάπη για το αντικείμενο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ο καλλιτέχνης με τον σκαραβαίο» παρουσιάζει έκθεση στην Isnotgallery

Δηλαδή πριν 24 χρόνια, το να σπουδάσεις τέχνη, ήταν λίγο πολύ κάτι το υποδεέστερο εν σχέση με άλλες σπουδές. Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτός που το επέλεγε το έκανε γιατί το αγαπούσε με τρέλα. Το να σπουδάσω φωτογραφία στο μακρινό 1994, ήταν κάτι το οποίο ήθελε αρκετή ψυχική δύναμη για να πείσω τον κόσμο γύρω μου ότι η φωτογραφία όντως σπουδάζεται. Νομίζω ότι για χρόνια ολόκληρα, πολεμούσα τις εντυπώσεις του κόσμου ότι φωτογράφος είναι αυτός που κρατάει μια φωτογραφική μηχανή και απλά πατάει ένα κουπάκι. Αυτή ήταν μια σκληρή μάχη με τον κόσμο γύρω μου, να τους πείσω για κάτι που δεν είχαν εικόνα στο μυαλό τους: Ότι η φωτογραφία είναι η πλέον σύγχρονη τέχνη η οποία μπαίνει στα μουσεία του κόσμου και θεωρείται η πλέον μορφή σύγχρονης τέχνης. Ήταν σαν να ρίχνω αβγά στον τοίχο.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Ο Άντρος Ευσταθίου παρουσιάζει τα φωτογραφικά του instaντανέ

Την ξεπεράσαμε νομίζω τη συγκεκριμένη φάση, δε νομίζεις; Με τα χρόνια το ξεπεράσαμε το θέμα αυτό, αλλά ήταν τόσο κουραστικό που πραγματικά όταν με ρωτάνε πλέον, δεν έχω την δύναμη να απαντήσω σε άλλες απορίες περί φωτογραφίας.

(embed:https://www.instagram.com/p/Bo3VPDTF1cg/?taken-by=androsefstathiou)

Εκτός από την αγάπη για το αντικείμενο, τι άλλο θα πρέπει να σε οδηγεί ως επαγγελματία; Το να αγαπάς και να σέβεσαι αυτό που κανείς, θεωρούνται εξίσου σημαντικά στοιχεία για κάποιον επιτυχημένο επαγγελματία. Απλά είναι και λίγο τετριμμένες οι απόψεις αυτές που δεν ξέρω πια αν έχουν και την αξία που είχαν κάποτε. Η αγάπη πρέπει να υπάρχει. Αυτο το κρατάμε ως δεδομένο. Για μένα υπήρξε έρωτας με την φωτογραφία. Τρελός έρωτας. Μεσα σε ένα χρόνο αποφάσισα ότι θα το σπουδάσω για 4 χρόνια. Δηλαδή μετακόμισα στην Αθήνα και για 4 χρόνια δούλευα ασταμάτητα στα εργαστήρια της σχολής, περπάτησα χιλιάδες χιλιόμετρα, έβγαλα δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες, έμεινα στην Αθήνα χρόνια ολόκληρα, δούλεψα επαγγελματικά, γνώρισα κόσμο, έφαγα χαστούκια, πέρασα υπέροχα, μεγάλωσα, ωρίμασα, έφυγε ο πρώτος έρωτας, επήλθε η αγάπη, τσακωμοί, συζητήσεις, αμφιβολίες εάν έπραξα καλά για τις επιλογές μου, αλλά στο τέλος επέστρεφα κοντά της. Οι συγκινήσεις που σου προσφέρει είναι τεράστιες για να τις αγνοήσεις, για να πάψεις να την αγαπάς..

(embed:https://www.instagram.com/p/Bn5hLhkn7h_/?taken-by=androsefstathiou)

Τι νομίζεις πως είναι αυτό που καθορίζει εσένα; Νομίζω ότι αυτό με καθορίζει ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο απέναντι στο επάγγελμα μου είναι η πίστη, η αφοσίωση, ο σεβασμός και η τεράστια αγάπη που τρέφω για την τέχνη που υπηρετώ, σεμνά μπορώ να πώ. Είναι τεράστιο πράγμα, ειδικά στο σήμερα που ζούμε, να μπορούμε να υπηρετούμε με ταπεινότητα και σοβαρότητα την τέχνη μας. Όταν όλα δίπλα μας διακατέχονται από μια επιδερμική ανασφάλεια, μόνο με όλα τα προηγούμενα που ανέφερα, μπορεί κάποιος να αφήσει το στίγμα του στην νέα γενιά που έρχεται.

(embed:https://www.instagram.com/p/Biy88qolAkr/?taken-by=androsefstathiou)

Loader