Ανέκαθεν έκανε δικά της πράγματα. Αλλά ως interior designer, υπήρχαν φορές που αισθανόταν πως ο ρόλος της ήταν απλώς διεκπεραιωτικός. Μέχρι που αποφάσισε να σχεδιάσει τη δική της σειρά αθλητικών ρούχων. Και ξαφνικά ένιωσε ελεύθερη, όπως τότε που έκανε τελάρα ως φοιτήτρια. Τώρα, πάει ένα βήμα παραπέρα, σχεδιάζοντας και βραδινά ρούχα, σε μια σειρά που θα φέρει το όνομά της, ενώ έχει βάλει πλώρη για να συνεργαστεί με πολυκαταστήματα στο εξωτερικό. Αν πρέπει να κρατήσεις κάτι από την Αντριάνα είναι πως δεν της αρέσει να μένει στάσιμη και να επαναλαμβάνεται. Αντιθέτως, επιδιώκει να βρίσκεται σε μονίμως δημιουργική διάθεση. Μόνο έτσι αισθάνεται ότι εξελίσσεται.

Γράφει η Κωνσταντίνα Γεωργίου Φωτογραφίες: Κυριάκος Αμερικάνος Assistant stylist: Άντρεα Χριστοφή

Στο παρελθόν, σε γνώρισα με την επαγγελματική ιδιότητα της interior designer. Τελικά, ένα νυφικό, στάθηκε η αφορμή να αλλάξεις επαγγελματική κατεύθυνση; Ήταν η αφετηρία. Το έναυσμα μπορώ να πω. Και η ιστορία, πάει κάπως έτσι: Ορίσαμε ημερομηνία γάμου κι είχα μπροστά μου τέσσερις μήνες για να οργανώσω εκείνο που είχα στο μυαλό μου… Έναν ονειρικό γάμο. Έτσι, ξεκίνησα να ψάχνω για μοδίστρες. Συνάντησα γύρω στις 10. Με καμιά, όμως, δεν με έβλεπα να περνώ στο επόμενο στάδιο, είτε γιατί εγώ απέρριπτα τη δουλειά τους, είτε γιατί οι ίδιες θεωρούσαν δύσκολο το σχέδιο και δεν αναλάμβαναν να το φτιάξουν. Οι μέρες περνούσαν, εγώ είχα βρει τα παπούτσια, αλλά το φόρεμα δεν προχωρούσε. Μέχρι που μια μέρα, κάποιος μου έδωσε έναν αριθμό, λέγοντας μου χαρακτηριστικά: «Αν δεν το κάνει αυτή, τότε καμιά δεν μπορεί να το κάνει». Πήρα τηλέφωνο, λοιπόν, για να ακούσω στην άλλη άκρη της γραμμής μια κάπως ψυχρή φωνή, να μου κλείνει ραντεβού διστακτικά. Κλείνοντας το τηλέφωνο, γύρισα προς το μέρος της μητέρας μου, λέγοντας της: «Αυτό είναι. Δεν θα ράψω το νυφικό. Θα πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε στα καταστήματα». Πήγα, όμως, στο ραντεβού. Με το που είδε το σχέδιο, μου είπε: «Wow, θέλω πολύ να το κάνω». Αυτό ήταν. Ξεκίνησα να ψάχνω για υφάσματα. Ακατέργαστο μετάξι, chiffon και τρισδιάστατα κεντημένα λουλούδια που ράφτηκαν ένα -ένα στο χέρι. Περιττό να σου πω ότι χρειάστηκαν και οι τέσσερις μήνες για να ολοκληρωθεί. Παρένθεση, ταυτόχρονα σχεδίασα άλλα 8 βραδινά φορέματα για τη μαμά, τις θείες και τις ξαδέλφες μου. Θα μπορούσες να πεις ότι ήταν και η πρώτη μου couture συλλογή.

Πόσα χρόνια πάμε πίσω; Έξι ολόκληρα χρόνια.

Άλλο η σκέψη όμως και άλλο η πράξη. Πόσο μάλλον, όταν σχεδιάζεις sportswear. Έτσι, δεν είναι; Επειδή πάντα σχεδίαζα, καθώς προέρχομαι και από σχολές που η βάση τους ήταν το τεχνικό και το ελεύθερο σχέδιο, είχα μια ευκολία ως προς αυτό το κομμάτι. Το ότι προέκυψε, ήταν συνέπεια πολλών και διαφορετικών διαδικασιών, που είτε αφορούσαν την εικαστική μου δουλειά ως visual artist, είτε τη μέχρι πρόσφατα εμπλοκή μου με το interior και όλα τα υλικά που χρησιμοποιούσα εκεί.

Προσωπικά, δεν ξέρω κανέναν άλλο που να ασχολείται με το σχέδιο αθλητικών ρούχων. Αυτό έκανε κι εσένα να δημιουργήσεις τη σειρά «Dispa»‬; Το ότι υπήρχε έλλειψη εγχώριων αθλητικών ρούχων; Όταν ξεκίνησα με την πρώτη συλλογή, το 2015, είχα στο μυαλό μου να δημιουργήσω ρούχα που να μπορείς να τα φορέσεις κατά τη διάρκεια της προπόνησης, καθώς και αθλητικά casual ρούχα που να τα φοράς εκτός γυμναστηρίου. Με λίγα λόγια, είχα ανακαλύψει την ανάγκη της σύγχρονης γυναίκας, η οποία μοιράζει το χρόνο της σε χιλιάδες πράγματα, αλλά θέλει να είναι καλοντυμένη, στυλάτη και ταυτόχρονα άνετη. Βέβαια, στην πορεία το athleisure προέκυψε ως τάση και πήρε τεράστιες διαστάσεις στη βιομηχανία της μόδας.

Γιατί ονόμασες το brand σου «Dispa»‬; Σημαίνει κάτι; Dispa σημαίνει Different Spaces. Θα μπορούσες να πεις ότι είναι το καλλιτεχνικό μου και αφορά γενικότερα τη φιλοσοφία και τη στάση μου προς τη ζωή. Πιστεύω στη διαφορετικότητα και εμπνέομαι από αυτή. Παράλληλα, όμως, δημιούργησα και μια συλλογή με το όνομά μου (self-branded), που θα παρουσιαστεί στις αρχές του 18΄, μέσα από την καινούργια μου ιστοσελίδα. Είναι ένα project που ξεκίνησε με πρόθεση να διευρύνω και ίσως να κατοχυρώσω την προσωπική μου ανάγκη για δημιουργία μέσα από τη μόδα ως μέσο έκφρασης, ολοκληρωτικά, χωρίς να συμβιβάζομαι με τεχνικούς σχεδιαστικούς περιορισμούς, που αφορούν τα αθλητικά ρούχα.

Υποθέτω, ότι αναφέρεσαι στη prêt-à-porter συλλογή σου, που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2018. Για να πας ένα βήμα παραπέρα, σημαίνει ότι τα κομμάτια σου αγκαλιάστηκαν από τις γυναίκες. Όντως, έχω κάνει το επόμενο βήμα για τους λόγους που προανέφερα, αλλά κυρίως επειδή δεν μπορώ να μένω στάσιμη. Ούτε να επαναλαμβάνομαι. Έτσι μόνο αισθάνομαι δημιουργική και ότι εξελίσσομαι ως άνθρωπος. Αυτός είναι μόνιμος στόχος για μένα. Σχεδιάζοντας, λοιπόν, για τη γυναίκα του σήμερα, όντας κι εγώ μια γυναίκα σε δράση, ήθελα να προσφέρω μεγαλύτερη σχεδιαστική γκάμα, διατηρώντας την ίδια «ασυμβίβαστη» αισθητική.

Πιστεύω σε αυτό που λένε: «Κάθε εμπόδιο για καλό» και «Ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο». Αυτές οι δύο φράσεις, είναι η κινητήριος δύναμή μου για σχεδόν 20 χρόνια τώρα. Πιστεύω πως ό,τι έκανα μέχρι στιγμής ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει για να με προετοιμάσει και να με βάλει στην πορεία που επέλεξα να είμαι συνειδητά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο

Οι άντρες, όμως, θα μείνουν παραπονεμένοι; Δεν θα σχεδιάσεις και αντρική συλλογή; (γέλια). Αντιθέτως, δεν μένουν απ’ έξω, καθώς πολλά κομμάτια από τις συλλογές μου μπορούν να φορεθούν εύκολα και από άντρες. Για για να είμαι ειλικρινής, υπήρχε ως ιδέα με τους συνεργάτες μου να φωτογραφίσουμε το lookbook (τον κατάλογο) της συλλογής, με άντρες μοντέλα. Δεν βρήκαμε, όμως. Παρόλο που οι συλλογές μου παρουσιάζονται ως γυναικείες, μέσα από τη σύγχρονη προσέγγιση του πατρόν που εφαρμόζω, μετατρέπονται σε ρούχα gender-fluid. Ωστόσο, είναι μέσα στα μελλοντικά μου πλάνα να προστεθεί και μια ανδρική σειρά, που να καλύπτει και πιο συγκεκριμένες ανάγκες.

Στο καινούργιο σου ξεκίνημα, είχες την πολύτιμη στήριξη απ’ τα αδέλφια σου, καθώς τα ρούχα σου διατίθενται στο κατάστημα εντός του «dp Sports Club». Πραγματικά, είμαι ευγνώμων για τη στήριξή της οικογένειάς μου, δηλαδή του συντρόφου μου, των γονιών και των αδελφών μου, που υποστηρίζουν τις προσπάθειες μου. Παράλληλα, κατανοούν την ανάγκη μου για δημιουργικότητα κι είναι δίπλα μου με πρακτικούς τρόπους. Τα αδέλφια μου, εκτός του ότι φιλοξενούν το κατάστημά μου στο δικό τους χώρο, συστήνουν τα ρούχα μου και στις φίλες τους (γέλια).

Έξυπνη κίνηση, πάντως. Γυμνάζεσαι, κάνεις το μπάνιο σου και μετά τα ψώνια σου. Ποιος το σκέφτηκε; Γενικότερα, το «Dp Sports Club» λειτουργεί ως πολυχώρος, ο οποίος διαθέτει πολλές υπηρεσίες, βοηθώντας τον οποιοδήποτε να προσεγγίσει έναν υγιεινό τρόπο ζωής κι ένα ισορροπημένο lifestyle. Τα αδέλφια μου, όπως κι εγώ, έχουμε ζήσει αρκετά χρόνια εκτός Κύπρου -κυρίως στην Αμερική- και αυτό μας έχει βοηθήσει να αναπτύξουμε έναν πιο εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Έτσι, ο χώρος του γυμναστηρίου δημιουργήθηκε με βάση αυτή τη φιλοσοφία. Μετά, βέβαια, από πολλά χρόνια μελέτης κι εμπειρίας μέσα από αντίστοιχους χώρους στο εξωτερικό. Δουλέψαμε πάνω σ΄αυτό από κοινού, ο καθένας έχοντας διαφορετικό ρόλο.

Μόνο στη Λάρνακα μπορεί να βρει κανείς τις δημιουργίες σου; Η συλλογή «Luv Boutique», στη Λάρνακα, της οποίας είχα επιμεληθεί και το interior design στο πρόσφατο παρελθόν. Εκεί, θα διατεθούν σε πολύ περιορισμένο αριθμό τα γιορτινά κομμάτια της συλλογής, που περιλαμβάνουν μακριά φορέματα, οικολογικές γούνες και tuxedo suits. Όσα, δηλαδή, θα κάνουν ευτυχισμένη μια γυναίκα ευτυχισμένη τις γιορτές! Η συλλογή «ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΠΑΤΣΑΛΟΥ», θα λανσαριστεί και θα ξεκινήσει να πωλείται στις αρχές του επόμενου έτους, μέσα από την ομώνυμη ιστοσελίδα. Επίσης, δουλεύουμε με σκοπό να αρχίσουμε συνεργασίες με πολυκαταστήματα του εξωτερικού, που θα φιλοξενήσουν τις συλλογές μου.

Όταν ξεκίνησα την πρώτη μου συλλογή, το 2015, είχα στο μυαλό μου να δημιουργήσω ρούχα που να μπορείς να τα φορέσεις κατά τη διάρκεια της προπόνησης, καθώς και αθλητικά casual ρούχα που να τα φοράς εκτός γυμναστηρίου. Με λίγα λόγια, είχα ανακαλύψει την ανάγκη της σύγχρονης γυναίκας, η οποία μοιράζει το χρόνο της σε χιλιάδες πράγματα, αλλά θέλει να είναι καλοντυμένη, στυλάτη και ταυτόχρονα άνετη

Επιστρέφω στα αδέλφια σου. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα δεμένοι για να δουλεύετε και οι τρεις μαζί. Από μικροί ήσασταν έτσι ή στο πατρικό σας υπήρξαν ομηρικοί καυγάδες; Νομίζω ότι όταν μεγαλώνουν σ΄ένα σπίτι τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, είναι λογικό να υπάρχουν διαξιφισμοί και διαφωνίες. Επειδή, όμως, εγώ έφυγα από το σπίτι για σπουδές όταν τα αγόρια ήταν περίπου στην εφηβεία, μπορώ να πω ότι δεν τους έζησα σε όλες τους τις φάσεις. Όταν γύρισα μετά από 10 χρόνια, έφυγαν αυτοί. Οπότε, τα τελευταία χρόνια ξανανταμώσαμε!

Το ότι και οι δυο είναι personal trainers - ο ένας, μάλιστα, είναι και διατροφολόγος- σημαίνει ότι μονίμως σε βάζουν σε τάξη; Ή δεν χρειάζεται; Είσαι κι εσύ της γυμναστικής και της υγιεινής διατροφής; Ασχολούμαστε όλοι από μικρή ηλικία με την υγιεινή διατροφή και με τα χρόνια έχουμε ανακαλύψει πάρα πολλές συνταγές γιατί είμαστε λάτρεις της καλής κουζίνας, έτσι ώστε να να μην τρώμε άνοστα φαγητά κατά τη διάρκεια μιας δίαιτας. Γενικότερα, υιοθετήσαμε έναν υγιεινό τρόπο διατροφής στην καθημερινότητά μας. Και η γυμναστική, εννοείται, είναι μέρος αυτού του προγράμματος. Βέβαια, με τα περίεργα ωράρια που έχω και όλους τους ρόλους που καλούμαι να υπηρετήσω, δεν είμαι τυπική σε αυτή τη ρουτίνα. Αυτή την περίοδο, όμως, το προσπαθώ πάρα πολύ. Παραδέχομαι, βέβαια, ότι μεγάλη μου αδυναμία -όπως πιστεύω και για τις περισσότερες γυναίκες- είναι η σοκολάτα.

Στο τηλέφωνο, μου είπες ότι αναγκαστικά εργάζεσαι πολλές ώρες. Δεν υπάρχουν φορές, που ως αφεντικό, δίνεις ρεπό στον εαυτό σου ή είσαι απίστευτα πειθαρχημένη; Στο διάστημα αναδιοργάνωσης της «Dispa» και της ανάπτυξης/σχεδιασμού της συλλογής «ΑΝΤΡΙΑΝΑΣ ΠΑΤΣΑΛΟΥ», καταλαβαίνεις ότι δεν υπήρχε χρόνος -ούτε καν στις διακοπές- για χαλάρωση. Μάλιστα, τα περισσότερα πρωινά του Σαββάτου, που συνήθως μιλώ με τον συνεργάτη μου -τον business development consultant- ο οποίος βρίσκεται στην Ιταλία, το πρώτο πράγμα που ακούω είναι: «Ξεκουράσου, είναι σαββατοκύριακο». Η σκέψη μου, όμως, «τρέχει» ακατάπαυστα. Μπορεί να ξυπνήσω από έμπνευση στις 04:00, για να σχεδιάσω εκείνο που είδα στο όνειρό μου.

Είσαι όμως και μητέρα ενός μικρού κοριτσιού. Αισθάνεσαι τύψεις που άθελά σου χάνεις στιγμές από το μεγάλωμα της; Ίσως, σου φανεί περίεργο, αλλά όχι. Το έχω σκεφτεί, το έχω αναλύσει και ψυχαναλύσει κιόλας. Αλλά, ξέρεις κάτι; Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι πρώτα απ’ όλα καλά με τον εαυτό σου, για να είναι καλά και οι γύρω σου. Προσωπικά, αν δεν δημιουργώ, δεν είμαι ευτυχισμένη. Είναι πολύ σημαντικό να θέσω για την κόρη μου το σωστό πρότυπο μιας σύγχρονης γυναίκας. Οι ώρες που περνώ με την Αλέηα, προσπαθώ να είναι εποικοδομητικές και ευχάριστες. Παράλληλα, φροντίζω να εκπαιδεύεται μέσα από ένα είδος καλλιτεχνικής προπαίδειας, που περιλαμβάνει παιχνίδι και γνώσεις γενικότερης θεματολογίας. Έχει το δικό της χώρο στο στούντιο μου κι έχει έντονη άποψη και επιχειρηματολογία, έστω και αν είναι μόλις 3,5 χρονών. Μάλιστα, κατάφερε να μας πείσει να ποζάρει στο «Adriana Patsalou SS18 Collection’s look-book», φορώντας κομμάτια από τη συλλογή. Ενστερνίζομαι την άποψη ότι τα παιδιά απορροφούν πληροφορίες σαν σφουγγάρια και αυτό προσπαθώ να το «εκμεταλλευτώ» ως προς την επιμόρφωση και τη διαμόρφωση του πνεύματος και της κουλτούρας της. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να της παρέχω τα εφόδια και να της προσφέρω τη γνώση για να πορευτεί στη ζωή της, χωρίς φόβους, ανασφάλειες και ενοχικά σύνδρομα, τα οποία στιγμάτισαν νομίζω τη δική μας γενιά, αλλά κυρίως τις προηγούμενες. Εγώ θέλω να εξελιχτεί σ΄ έναν ανεξάρτητο και δυναμικό άνθρωπο, που θα κυνηγήσει τα όνειρά του και θα διαπραγματευτεί η ίδια τις συνθήκες ευτυχίας της.

Πώς είναι η τυπική μέρα μιας εργαζόμενης μαμάς με δική της επιχείριση κι ένα σπίτι να φροντίσει; Γεμάτη! Ευτυχώς, όμως, βρίσκομαι στην πλεονεκτική θέση να έχω βοήθεια στο σπίτι, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει.

Δεν αισθάνομαι τύψεις που λόγω δουλειάς χάνω στιγμές από το μεγάλωμα της κόρης μου. Το έχω σκεφτεί, το έχω αναλύσει και ψυχαναλύσει κιόλας. Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι πρώτα απ’ όλα καλά με τον εαυτό σου, για να είναι καλά και οι γύρω σου. Προσωπικά, αν δεν δημιουργώ, δεν είμαι ευτυχισμένη. Είναι πολύ σημαντικό να θέσω για την κόρη μου το σωστό πρότυπο μιας σύγχρονης γυναίκας

Αν μη τι άλλο, αισθάνεσαι γεμάτη που πλέον κάνεις κάτι δικό σου;

Αισθάνομαι γεμάτη που πλέον κάνω το συγκεκριμένο. Ανέκαθεν, έκανα δικά μου πράγματα, αλλά ειδικά στο interior πολλές φορές ένιωθα ότι ο ρόλος μου ήταν απλώς διεκπεραιωτικός. Έχω να νιώσω αυτή την ελευθερία και τον ίδιο ενθουσιασμό από τότε που έκανα τελάρα στη σχολή. Βγαίνει αβίαστα. Είναι η προέκταση του είναι μου.

Άργησες, αλλά βρήκες τον δρόμο σου. Τέρμα οριστικά για σένα το interior design; Δεν θεωρώ καθόλου ότι άργησα. Πιστεύω σε αυτό που λένε: «Κάθε εμπόδιο για καλό» και «Ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο». Αυτές οι δύο φράσεις, είναι η κινητήριος δύναμή μου για σχεδόν 20 χρόνια τώρα. Πιστεύω πως ό,τι έκανα μέχρι στιγμής, ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει για να με προετοιμάσει και να με βάλει στην πορεία που επέλεξα να είμαι συνειδητά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Νιώθω ότι ως καλλιτέχνης είμαι σε μια συνεχόμενη διαδικασία αναζήτησης του μέσου που κάθε φορά θα εξυπηρετήσει την προσωπική μου ανάγκη έκφρασης, είτε αυτό είναι η ζωγραφική, είτε είναι το video-art, είτε το product-design, είτε το interior design, είτε η μόδα. Είμαι εδώ τώρα και πραγματικά απολαμβάνω το κάθε λεπτό σκληρής δουλειάς που απαιτείται. Όσο οι προσπάθειες μου έχουν ανταπόκριση, τόσο αυτό με εμπνέει για να ξεδιπλώσω αυτή τη σελίδα της ζωής μου. Δεν θα μπορούσα ποτέ να προβλέψω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Αν και οι ταινίες μικρού μήκους / ντοκιμαντέρ είναι πάντα στα πλάνα μου, είτε μέσω των συλλογών μου, είτε ως ανεξάρτητη εξερεύνηση του μέσου.

Μικρή, πώς φανταζόσουν τον εαυτό σου μεγαλώνοντας; Δεν μπορώ να σου πω ότι είχα μια συγκεκριμένη εικόνα. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι αυτό που θα έκανα, θα ήταν διαφορετικό απ΄όλους τους υπόλοιπους.

Απέχεις πολύ από εκείνο το «σενάριο»; Εκεί είμαι!

Και σήμερα, ποια είναι η επαγγελματική σου ιδιότητα; (γέλια) Αυτή είναι μια ερώτηση που πάντα με δυσκόλευε. Θεωρώ τον εαυτό μου ως μια καλλιτέχνη, που προσπαθεί να γίνει και καλή επιχειρηματίας.