Ο πρόσκαιρος ενθουσιασμός (κάποιων από εμάς) θα σβήσει.

Μπορεί οι κατεργάρηδες να απομακρυνθούν από τον βουλευτικό πάγκο και, με το καλό, να βρεθούν στον πάγκο του δικαστηρίου χωρίς τα δεκανίκια της ασυλίας πλέον, αλλά ας μη βιαζόμαστε.

Σε πολιτικά περιβάλλοντα όπου όταν δει ο ψύλλος το αλώνι, περπατά και καμαρώνει, η χαρά δεν κρατάει για πολύ.

Απ’ τις αναλύσεις προκύπτει ότι ένα σημαντικό και απογοητευτικό ποσοστό που αφορά στους νέους επιλέγει το νεοναζιστικό μόρφωμα, κάτι που μετριάζει την οποιαδήποτε χαρά. Επιπλέον, η εικασία ότι το ουστ-από-‘δω του μορφώματος απ’ την ελληνική Βουλή θα επηρεάσει και το αντίστοιχο κυπριακό μόρφωμα δεν μπορεί να αγνοείται. Το πώς θα το επηρεάσει, έπεται.

Η Χρυσή Αυγή πέτυχε στα (τόσα-όσα και οι πολιτικοί της πρόγονοι) χρόνια να βρει τα κανάλια και να δώσει στην ακραία και μπίχλικη υπόστασή της, δύναμη. Και, διαχρονικά, τόσο η δύναμη αυτή όσο και τα λοιπά ακροδεξιά τμήματα των ψηφοφόρων, πάντα βρίσκονται στο ψάξιμο για στέγαση. Συνήθως, δεν τίθεται θέμα ορφάνιας σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ο φασιστικός μηχανισμός κλονίστηκε. Γεγονός που δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε παρά ως θετικό. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι σε παρόμοιες συνθήκες, όταν το σαλόνι αλλάζει τις ταπετσαρίες του, συνήθως δίνει χώρο σε άλλους κώλους να στρογγυλοκάτσουν πιο… “ήπια” και “λιγότερο” ακροδεξιά του καναπέ.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος για παράδειγμα, ο κλασσικός σου πολιτικός γυρολόγος, θα μπορούσε να ήταν ένα πρόχειρο παράδειγμα - κουβέντα να γίνεται.

Φιγουρίνι της κάλπικης φιλοσοφίας "Θα είναι κάπως έτσι αλλά δεν θα είναι", το ξέχειλο από μίγματα ανοησίας και κουραστικό πολιτικό του πρόγραμμα, υπόσχεται σίγουρα πολλά.

Απ’ τις αμέτρητες χαρακτηριστικές του δηλώσεις μπορείς να κρατήσεις αυτή: "Διαφωνώ με την κυρία Λεπέν σε πολλά περί των ναζιστών... Υπάρχει και η ομάδα των Ευρωσκεπτικιστών από την Αγγλία. Το βλέπω πιο θετικά. Αυτά τα πολύ ναζιστικά εμένα με βρίσκουν κάθετα αντίθετο". Προσωπικά κρατώ αυτό που ενδεχομένως υπονοεί, ότι τα… λιγότερο ναζιστικά ίσως να τον βρίσκουν σύμφωνο. "Ο Σαλβίνι και ο Όρμπαν δεν κατηγορήθηκαν για ναζιστική συμπεριφορά. Η Λεπέν ναι", είχε δηλώσει στα κούφια και πολλά που διατυμπάνιζε και, ως δημοσιογραφάκι που υπήρξε, ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι που ακροβατεί μεταξύ λέξεων και εντυπώσεων.

Και δεν είναι ο μοναδικός.

Η Χρυσή Αυγή μπορεί να έφυγε απ’ το σαλόνι αλλά πιθανότατα να παραστρατήσει στο δρόμο για το σπίτι της και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: Να αλωνίσει.

Οικογενειοκρατία και παραλλαγή (η διαφωνία μου με την συντάκτρια Miley Cyprus στο κείμενο αυτό είναι δεδομένη σε μία εποχή που έπρεπε να δακρύζει με τα χάλια της και να βροντοφωνάζει για μία ριζοσπαστική και προοδευτική εναλλακτική.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ:

Στην εγκληματική της δράση σκοπεύει να αφοσιωθεί τα επόμενα χρόνια η Χρυσή Αυγή*