Βάιραλ έχει γίνει μέσα στο τελευταίο εικοσιτετράωρο η υπόθεση του 33χρονου τουρκοκύπριου Χαλίλ, ο οποίος ως αντιρρησίας συνείδησης αρνείται να πληρώσει πρόστιμο στο στρατοδικείο των κατεχομένων και οδηγείται σε φυλάκιση.

Ο Χαλίλ συστήνεται ως ποιητής που ζει στη Λευκωσία. Απόφοιτος Αγγλικής Λογοτεχνίας και Ανθρωπιστικών Σπουδών, στην παρούσα φάση κάνει μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία, με το ερευνητικό του πεδίο να επικεντρώνεται γύρω από ερώτημα αναφορικά με «το νόημα της ύπαρξης στο ψηφιακό περιβάλλον». Έχει ήδη εκδώσει μια ποιητική συλλογή με την ονομασία “Hot Pepper and Love” και σύντομα ετοιμάζεται να εκδώσει και δεύτερη.

Σε σημερινή παρέμβασή του στην Avant Garde, μας εκμυστηρεύεται πως τα ερωτήματα με τα οποία καταπιάνεται ως άνθρωπος «δεν του έχουν αφήσει επιλογή» και οφείλει να αντιδράσει στην υποχρεωτική στρατολόγηση και εφεδρία.

Καλούμε τους συμπολίτες μας να αφήσουν κάτω τα όπλα. Θέλουμε ειρήνη και επιδιώκουμε να ζήσουμε σε μια χώρα χωρίς σύνορα και χωρίς στρατούς

«Οι άνθρωποι που προσπαθούν να αγγίξουν την πεμπτουσία της ύπαρξης και που προσπαθούν να αντιληφθούν το νόημα της ζωής δεν μπορούν να κρατούν όπλο» επισημαίνει. «Πώς μπορούν να γίνουν στρατιώτες και να σκοτώνουν. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς άστοχο και ανούσιο. Τα ερωτήματα με τα οποία καταπιάνομαι ως άνθρωπος δεν μου αφήνουν επιλογή από το να αντιδράσω».

Αυτή η υπόθεση δεν προέκυψε όμως χθες που έγινε viral. Για τον Χαλίλ και μερικούς άλλους συνανθρώπους μας, που έχουν δημιουργήσει σχετική Πρωτοβουλία Πολιτών, ο αγώνας είναι μακροχρόνιος.

«Άρχισε συγκεκριμένα δέκα χρόνια πριν, όταν μαζί με τους κοντινούς μου φίλους, Murat Kanatlı και Haluk Selam Tufanlı, αποφασίσαμε να αρνηθούμε να πληρώσουμε πρόστιμο στο στρατοδικείο.Επιθυμούμε όπως η νομοθεσία τροποποιηθεί. Πιστεύουμε πως είναι καθήκον μας να ζήσουμε σε μια ελεύθερη χώρα, ως ελεύθεροι άνθρωποι».

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσοι συμπολίτες μας ασπάζονται τις θέσεις μας, είμαι όμως βέβαιος πως δεν είμαστε λίγοι, μας απαντά σε σχετική ερώτηση. «Ενδεχομένως σε διεθνές επίπεδο να είμαστε εκατομμύρια άνθρωποι που σκεφτόμαστε παρόμοια. Η επιθυμία άλλωστε για ελευθερία ανέκαθεν υπήρχε στην πολιτική ιστορία της ανθρωπότητας και έχει εκδηλωθεί μέσω πολλαπλών αγώνων και κοινωνικών διεκδικήσεων».

«Είναι πολύ σημαντικό άνθρωποι και από τις δύο κοινότητες στην Κύπρο να ασπάζονται τέτοιες θέσεις. Καλούμε συμπολίτες μας να αφήσουν κάτω τα όπλα και να αρνηθούν την υποχρεωτική στράτευση. Θέλουμε ειρήνη και επιδιώκουμε να ζήσουμε σε μια χώρα χωρίς σύνορα και χωρίς στρατούς».