Aν βρεις αυτό που αγαπάς δεν θα δουλέψεις ποτέ, λέει ο Χρήστος

Aν βρεις αυτό που αγαπάς δεν θα δουλέψεις ποτέ, λέει ο Χρήστος

Αυτά στη θεωρία μας τα' παν κι άλλοι παολοκολεκικοί, θα μας πεις

Aν βρεις αυτό που αγαπάς δεν θα δουλέψεις ποτέ, λέει ο Χρήστος
Ο Χρήστος Χριστοδούλου πάντως δείχνει και να το πιστεύει και να το ζει!

Σήμερα συντονίζει τις δραστηριότητες της Ακαδημίας Ρομποτικής στο Πανεπιστημίου Frederick και εκπροσωπεί την Κύπρο σε ευρωπαικά προγράμματα στις Βρυξέλλες. Πριν μερικά χρόνια όμως δεν είχε καθόλους στόχους, δεν ήθελε να σπουδάσει τίποτα κι αν του έλεγε κάποιος τι θα ακολουθούσε αποκλείεται να τον πίστευε. Με τα σωστά όμως που βρέθηκαν στην πορεία του κατάλαβε, δηλώνει, πόσο σημαντικό είναι να βάζεις στόχους και να τους υλοποιείς.

Ο Χρήστος Χριστοδούλου και το προσωπικό του στόρι είναι ίσως η καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι ενδεχομένως αιτιολογημένα δεν έχουν ακόμη καταλάβει ποιοι είναι και «τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν», όσο ετών κι αν είναι!

Ο πατέρας μου κατασκεύαζε και διόρθωνε ηλεκτρονικές συσκευές. Θυμάμαι που μικρός τον έβλεπα και ένιωθα ότι αυτό που έκανε μου άρεσε. Πάντα με γοήτευε η τεχνολογία και μου άρεσε πάρα πολύ να συναρμολογώ και να κατασκευάζω πράγματα.

Το Λύκειο για εμένα ήταν μια περίοδος που δεν είχα στόχους. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα με τη ζωή μου. Δεν μπορούσα να δω τον εαυτό μου να ασχολείται με κάτι συγκεκριμένο ούτε μπορούσα να τον τοποθετήσω σε κάποιο επάγγελμα και έτσι σε κάποια στιγμή ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι δεν ήθελα να σπουδάσω. Τελικά, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις και πέρασα Πληροφορική σε κάποιο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, αλλά δεν αποδέχτηκα τη θέση. Ακολούθησαν τα χρόνια του στρατού, όπου είχα χρόνο να σκεφτώ και να προσδιορίσω κάπως καλύτερα τι μου αρέσει και τι θα ήθελα να κάνω.

Πήρα την απόφαση ότι ήθελα να σπουδάσω Computer Science στο Πανεπιστήμιο Frederick, αλλά επειδή τότε το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν προσφερόταν στη Λεμεσό όπως προσφέρεται σήμερα, αποφάσισα να δοκιμάσω το πρόγραμμα της Δημοτικής Εκπαίδευσης, το οποίο προσφερόταν ανέκαθεν στο Πανεπιστήμιο στη Λεμεσό.

Τον πρώτο χρόνο των σπουδών μου δεν έδινα πολλή σημασία στα μαθήματά μου. Αμφιταλαντευόμουν για την επιλογή μου. Είχα χαμηλές βαθμολογίες και κάποιες φορές και αποτυχίες. Ένα από αυτά τα μαθήματα ήταν και το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Ο καθηγητής του μαθήματος ο κύριος Γαρύφαλλος Αναγνώστου με βρήκε και μου μίλησε. Λίγο αργότερα μια άλλη καθηγήτρια με προσέγγισε και μου είπε ότι θα ήταν δίπλα μου και θα με βοηθούσε σε ό,τι χρειαζόμουν. Είδα ότι οι καθηγητές μου ενδιαφέρονταν και νοιάζονταν για εμένα. Μπορεί να μην καταλάβαινα γιατί έδειχναν τόσο ενδιαφέρον, όμως αυτό άρχισε να με γεμίζει με αυτοπεποίθηση και από τότε άρχισα να προσπαθώ περισσότερο. Ένιωθα ότι είχα μια εσωτερική δύναμη που με ωθούσε να προσπαθώ και χωρίς να το καταλάβω είχα βάλει και τους πρώτους μου στόχους. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν είχα ξανά αποτυχία σε μάθημα. Οι βαθμοί μου είχαν βελτιωθεί, αλλά το πιο σημαντικό ήταν το ότι ένοιωθα έντονη την αγάπη για το αντικείμενο το οποίο αποφάσισα να σπουδάσω.

Είχα χαμηλές βαθμολογίες και κάποιες φορές και αποτυχίες

Στον τέταρτο χρόνο των σπουδών μου παρακολούθησα το μάθημα Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας με την κυρία Νίκλεια Ετεοκλέους. Μέσα από το συγκεκριμένο μάθημα είδα πως μπορεί να συνδυαστεί η εκπαίδευση με την τεχνολογία, και πως μπορεί η τεχνολογία να αξιοποιηθεί ως εργαλείο μάθησης. Εκεί ήταν που ένιωσα ότι πραγματικά ήμουν στο στοιχείο μου. Έβλεπα ότι οτιδήποτε μας ζητούσε στο μάθημα το έκανα με πάρα πολλή όρεξη και έκανα και περισσότερα πράγματα από αυτά που ήθελε. Είχα πάρα πολλές ιδέες ενσωμάτωσης της τεχνολογίας στην εκπαιδευτική πράξη. Άρχισα σιγά σιγά να συνδυάζω το αντικείμενο των σπουδών μου, με το ενδιαφέρον μου για την τεχνολογία.

Το τελευταίο εξάμηνο των σπουδών μου, η κυρία Νίκλεια θα συνεργαζόταν μέσα στο πλαίσιο ενός ερευνητικού προγράμματος με το Περιβαλλοντικό Κέντρο Αθαλάσσας με σκοπό την ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού λογισμικού. Με προσέγγισε και μου ζήτησε να συνεργαστούμε γιατί έβλεπε ότι μου άρεσε πολύ το κομμάτι της τεχνολογίας. Αισθάνθηκα πάρα πολύ όμορφα με την πρόταση που μου έγινε και φυσικά αποδέχτηκα. Ήμουν πολύ χαρούμενος και πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα εκείνης της συνεργασίας. Δούλεψα με πάρα πολύ μεράκι δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό.

Εκείνο το διάστημα ξεκινούσε στο Πανεπιστήμιο Frederick, η Ακαδημία Ρομποτικής όπου μια από τις δραστηριότητές της είναι να προσφέρει μαθήματα εκπαιδευτικής ρομποτικής σε παιδιά όλων των ηλικιών. Στο μεταξύ εγώ βρήκα δουλειά σε ένα ξενοδοχείο της περιοχής με αρκετά καλό μισθό. Η κυρία Νίκλεια με προσέγγισε και με ρώτησε αν ήθελα να διδάσκω στην Ακαδημία Ρομποτικής. Μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα και ειδικά το ότι θα συνδύαζα τα δυο πράγματα που αγαπούσα: διδασκαλία και τεχνολογία. Κράτησα τη δουλειά μου στο ξενοδοχείο και άρχισα να διδάσκω και στην Ακαδημία Ρομποτικής, αφού είχα περάσει και τη βασική εκπαίδευση. Στην αρχή ήμουν λίγο φοβισμένος και δεν ήμουν σίγουρος εάν θα τα κατάφερνα αλλά σιγά σιγά φάνηκε ότι οι φοβίες μου ήταν ανυπόστατες. Αυτά που μου έκαναν εντύπωση ήταν η ικανότητα μεταδοτικότητας που επέδειξα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων ρομποτικής, ο ενθουσιασμός με τον οποίο ανταποκρίνονταν τα παιδιά, όπως επίσης και η αγάπη που έδειχναν για το άτομό μου.

Κάποια στιγμή αποφάσισα πως δεν μπορούσα να κάνω και τις δυο δουλειές. Έπρεπε να διαλέξω. Αν και πολλοί μου έλεγαν ότι η δουλειά στο ξενοδοχείο ήταν πολύ καλή και δεν θα έπρεπε να την αφήσω, για μένα η επιλογή ήταν πολύ εύκολη και ξεκάθαρη. Διάλεξα αυτό που με γέμιζε και με ενθουσίαζε. Επέλεξα να γίνω εκπαιδευτής στην Ακαδημία Ρομποτικής, παρά το γεγονός ότι στην αρχή δεν ήταν εργασία πλήρους απασχόλησης. Απ’ ότι φάνηκε και στην πορεία έκανα τη σωστή επιλογή! Από εκείνο το σημείο άρχισα να γίνομαι πιο δημιουργικός και εφευρετικός με τα παιδιά. Ανέπτυσσα δραστηριότητες εκπαιδευτικής ρομποτικής τις οποίες ενσωμάτωνα στις θεματικές ενότητες που κάνουν στο σχολείο. Έβρισκα πρακτικά παραδείγματα για κάθε τι που κάναμε και αυτό βοηθούσε να παιδιά να διώξουν όποιο πιθανό φόβο ή αγωνία είχαν για καθετί νέο που κάναμε. Αξιοποιούσα την τεχνολογία για να βοηθήσω τα παιδιά να αποκτήσουν περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Πέρσι αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου έτσι ώστε να αναπτύξω περεταίρω τις γνώσεις και δεξιότητές μου. Ήθελα να μάθω περισσότερα για τον τομέα που ανακάλυψα μέσα από τις σπουδές μου και την Ακαδημία Ρομποτικής. Γι’ αυτό τον λόγο έκανα αίτηση και έγινα αποδεχτός στο εξ αποστάσεως μεταπτυχιακό πρόγραμμα σω Αναλυτικά Προγράμματα και Διδασκαλία με κατεύθυνση την Εκπαιδευτική Τεχνολογία. Η εξ αποστάσεως φοίτηση με διευκόλυνε αφάνταστα γιατί το πρωί ήμουν συνοδός ενός μαθητή με ειδικές ικανότητες σε δημόσιο δημοτικό σχολείο, και αφού σχόλανα πήγαινα στην Ακαδημία Ρομποτικής, αργά το απόγευμα έκανα ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά του δημοτικού και το βράδυ διάβαζα για το μεταπτυχιακό μου. Η εξ αποστάσεως φοίτηση μου έδωσε την ελευθερία που χρειαζόμουν έτσι ώστε να ρυθμίζω μόνος μου το πρόγραμμά μου.

Ένιωθα ότι σε αυτό που αποφάσισα να ακολουθήσω και επένδυσα πάρα πολλή χρόνο άρχισε να αποδίδει! Ήμουν πολύ χαρούμενος και περήφανος! Η Ακαδημία με χρειαζόταν και μετά από συζήτηση και πρόταση από την κ. Νίκλεια, σταμάτησα και την πρωινή μου δουλειά ως συνοδός και ανέλαβα πρωινά και απογευματινά καθήκοντα στην Ακαδημία Ρομποτικής.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ειρήνη της Ειρήνης

Απασχολούμαι πλέον πλήρως στην Ακαδημία Ρομποτικής και έχω αναλάβει εκτός από τα διδακτικά, διοικητικά και οργανωτικά καθήκοντα. Είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένος για τον νέο αυτό ρόλο που έχω και είμαι πανέτοιμος να συντονίσω τις δραστηριότητες της Ακαδημίας.

Η κυρία Νίκλεια δείχνει να μου έχει πλήρη εμπιστοσύνη και αυτό με κάνει να νιώθω πολύ καλά. Πάντα μου έδινε την απαραίτητη ελευθερία στο να σκεφτώ και με άφηνε να φέρνω τις δικές μου ιδέες. Ποτέ δεν τις υποτίμησε και πάντα ήταν εκεί για να τις ακούσει. Αυτό με κάνει να θέλω να δουλέψω ακόμα περισσότερο. Νιώθω πως αναγνωρίζεται η δουλειά μου. Η αλήθεια είναι πως όταν σε αναγνωρίζει κάποιος νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Νιώθεις ικανοποίηση και θέλεις να προσφέρεις ακόμα περισσότερα.

όταν σε αναγνωρίζει κάποιος νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, νιώθεις ικανοποίηση και θέλεις να προσφέρεις ακόμα περισσότερα

Μερικές φορές ακόμα και σήμερα εκπλήσσομαι με το που έφτασα και με την αλλαγή μου. Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι χωρίς να έχω στόχους και με τα σωστά άτομα στην πορεία μου κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να βάζεις στόχους και να προσπαθείς να τους πετύχεις.

Πρόσφατα εκπροσώπησα την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή εβδομάδα κώδικα στις Βρυξέλλες. Ένιωσα πάρα πολύ περήφανος που εκπροσώπησα τη χώρα μου σε μια τέτοια διοργάνωση και απέκτησα ανεπανάληπτες εμπειρίες. Αν μου έλεγε κάποιος τον καιρό που ξεκινούσα τις σπουδές μου ότι θα βρισκόμουν εδώ μια μέρα θα ήμουν σίγουρος ότι με κοροϊδεύει. Νιώθω ότι με τα κατάλληλα άτομα δίπλα μου βρήκα τον εαυτό μου και ζω στην πράξη αυτό που λένε ότι «αν βρεις αυτό που αγαπάς δεν θα δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου».

#TheJourneyToMySuccess

Loader