10 πράγματα που θυμήθηκα ακούγοντας για την κατεδάφιση του Vivendi

10 πράγματα που θυμήθηκα ακούγοντας για την κατεδάφιση του Vivendi

Στο άκουσμα της πληροφορίας ότι κατεδαφίστηκε ένα απ' τα πιο θρυλικά clubs της πρωτεύουσας (παρόλο  που κάποιοι από εμάς είχαμε να περάσουμε τις πύλες του είκοσι χρόνια τώρα) δεν θα μπορούσε παρά να μας προκαλέσει θλίψη. Θλίψη για τα έξαλλα νιάτα μας αλλά και για ένα landmark της Έγκωμης που, όπως και να ΄χει, άφησε εποχή. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΕΔΩ

Μ' αυτή τη σκέψη και μ' ένα ταξίδι του νου στο παρελθόν, καταγράφουμε δέκα πράγματα που θυμόμαστε από το θρυλικό Vivendi των θρυλικών 90's.  

1. Τα παμπούθκια: Τα γνωστά σε όλους μας "παμπούθκια" ήταν οι protege του αλησμόνητου Πάμπου Γιώρκουρου, τότε ιδιοκτήτη. Ήταν κυρίως οι cool συμμαθητές μας και επί το πλείστο πρόεδροι και μέλη των μαθητικών συμβουλιών που έβγαζαν με το παραπάνω το χαρτζιλίκι τους απ' αυτή τη δουλειά (να μας καλούν σε πάρτι). Τα ξέραμε όλα με το όνομά τους τα παιδιά και όσοι είχαν την τύχη να είναι και φίλοι τους, έμπαιναν και καμιά φορά δωρεάν στον χώρο. Να σημειώσουμε ότι αρκετοί από αυτούς είναι σήμερα στελέχη σε εταιρείες στη Λευκωσία, κάτι που δεν συνδέεται απόλυτα με το Vivendi παρελθόν τους αλλά σε κάποιους από εμάς προκαλεί μία άλφα έκπληξη!    

2. Την στάμπα: Η θρυλική στάμπα που ήταν το διαβατήριο σου για να περάσεις τις πύλες του Vivendi που την Παρασκευή είχε ένα χρώμα και το Σάββατο άλλο. Αυτό βεβαίως έγινε όταν ανακάλυψαν ότι κάποιοι κοιμόμασταν άλουστοι για να μην πληρώνουμε την επομένη!  

3. Το πήγαινε-έλα στην Νέρων: Το μπαράκι που επίσης άφησε εποχή ήταν το δίδυμο αδελφάκι του Vivendi και όσοι είχαμε ήδη την στάμπα στο χέρι πηγαινοερχόμασταν μπρος πίσω για να τσεκάρουμε κίνηση.  

4. Την χαρακτηριστική πρόσκληση όταν σε καλούσαν: Η περιβόητη μπλε με γκρίζα καρτούλα του Vivendi πηγαινοερχόταν στα διαλείμματα του σχολείου στους καλεσμένους του επόμενου Σαββάτου σε πάρτι. Ήταν μεγάλο το κακό αν δεν είχες καρτούλα έως την Παρασκευή γιατί ένιωθες left out! 

5. Την ουρά στην πόρτα: Όταν λέμε τράφικ εννοούμε τράφικ. Ένα το κακό να περάσεις από τον bouncer και δεύτερο να κατεβείς χωρίς να σε ποδοπατήσουν και να σκουντήξουν στον υπόγειο χώρο. Αξέχαστη η μυρωδιά από τις Cool Water και τις Calvin Klein που έσμιγαν σε εκείνο το σημείου του χώρου!

6. Το χορευτικό τύπου-ζύμωμα: Πρέπει να το παραδεχτούμε ότι στα 90s εκτός από γελοία ρούχα κάναμε και γελοία χορευτικά. Όταν ξεπεράστηκε ή καλύτερα παραμερίστηκε το ορθάδικο ελληνικό στιλ και τα αγγλικά ποπ έδιναν και έπαιρναν, τον συγκεκριμένο χορό, που ακόμα θα δεις σαραντάρηδες να τον κάνουν για κάποιο λόγο, άφησε εποχή. 

7. Το Παγωτό πριν: Όταν πήγαινες στο "κάτω", οι κοπέλες επί το πλείστο, έκαναν πρώτα στάση στο Dairy Queen για παγωτό με smarties και banana split ενώ τα αγόρια πήγαιναν KFC για κοτόπουλα. Μετά βρίσκονταν όλοι στο Vivendi. 

8. Το φαί μετά: Έκλεινε το club και αφότου ξεπερνούσαμε όλοι την μουρμούρα ότι θέλαμε κι άλλο, σερνόμασταν μεθυσμένοι στου Πασχάλη. Το Stripes είχε ταίσει μεθυσμένους και μεθυσμένους το κλασσικό χαμ-τυρί με σος κέτσαπ-μαγιονέζα πριν γίνει της μόδας το pizza submarine.  

9. Ταξί: Απ' το Vivendi έφευγες πιθανότατα με ένα ταξί από το Φιλάνδια που ήταν πολύ της μόδας αν δεν ερχόταν να σε αρπάξει απ' το υπόγειο ο πατέρας σου απ' τα μαλλιά και μετά να μουρμουρά του Γιώρκουρου ότι είσαι ανήλικο. Αν έφευγες με το 666000 (δεν υπήρχε το πρόθεμα 22 τότε) πιθανότατα να είχες το κινητό του ταξιτζή Φίλιππου (να είναι καλά ο άνθρωπος αν ζει ακόμα) που ήταν το φιλαράκι μας. Μες το ταξί του Φίλιππου, τα κορίτσια, άλλαζαν ρούχα και πήγαιναν απ' το μπουστάκι στην σεμνή μπλούζα με την οποία έφευγαν από την μάνα τους πριν βγουν.   

10. Τους Dj: Όλοι πέρασαν από την στριφογυριστή, αν δεν μας απατά η μνήμη μας μεταλλική σκάλα, το λεγόμενο Dj Box. Η χαρά του κάθε θαμώνα ήταν να δεχτεί πρόσκληση από τον εκάστοτε dj και να καθίσει εκεί ψηλά πάνω στην μεταλλική τσάντα με τα cds και να υποδύεται τον παράγοντα! 

 

 

Loader