Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν έσκασαν στην Κυπρούλα μας από παρθενογένεση (όσο κι αν πιστεύει σ’ αυτή το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού), ούτε φύτρωσαν σε μια νύχτα σαν μανιτάρια, πόσο μάλλον να μας έπεσαν κατακέφαλα από το διάστημα. Είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας ωρίμανσης όπως το παλιό καλό κρασί που απολάμβανε ο έκπτωτος πρόεδρος της Βουλής με αυτάρεσκο ύφος στο gif που στοίχειωσε τη μνήμη και τον ύπνο μας. Κι αυτό συμβαίνει ακατάπαυστα από εκείνη τη μέρα που μια ελίτ παπάδων, δικηγόρων και αγγλοσπούδαστων πρώην αγωνιστών και νυν πολιτικών αποφάσισαν να στήσουν ένα κράτος-μπανανία για να εξυπηρετεί πρωτίστως τις δικές τους ανάγκες μέχρι -όπως αποδείχθηκε- τρεις γενιές μπροστά. Ένα κράτος που αν με ρωτάτε δεν έπρεπε ποτέ να ιδρυθεί. Συνέβη όμως και αυτοί που σκίζονται υποτίθεται για την ακεραιότητα και προστασία του (συνήθως από εξωτερικούς, υπαρκτούς και επινοημένους εχθρούς) είναι συνήθως οι ίδιοι που το λυμαίνονται.

Παρά την, σπάνια για τα τοπικά δεδομένα, έντονη αντίδραση του κόσμου κανένας στ’ αλήθεια δεν έπεσε απ’ τα σύννεφα, ούτε καν οι βουλευτές και τα στελέχη των κομμάτων (τα οποία, με εξαίρεση τους Οικολόγους, τα πήρε και μερικά 24ώρα να αντιδράσουν όπως πρέπει) που έσκιζαν τα ρούχα τους για το “ανεπανόρθωτο πλήγμα που δέχθηκε η αξιοπιστία των θεσμών και της πολιτικής” (newsflash: ουδέποτε την είχατε) σε δακρύβρεχτες ανακοινώσεις που με δυσκολία μπορεί να έπειθαν ακόμα και το πιο πιστό κομματόσκυλο που κουνάει με χαρά την ουρά του για πολύ λιγότερα. Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε ή υποψιαζόμαστε τι συμβαίνει πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες πολυτελών γραφείων και σπιτιών όπου πολιτικοί, κομματάρχες, επιχειρηματίες, δικηγόροι και ιερωμένοι εμπλέκονται, διαπλέκονται και περιπλέκονται με όλη τη χάρη, το πάθος και τη μαζικότητα παρτούζας επί Καλιγούλα.

Είναι δυνατόν να μην γνώριζε το ΑΚΕΛ το ποιόν του βουλευτή του; Φυσικά και γνώριζε αλλά τα οφέλη από τον βαθύπλουτο καρακαπιτάλα “αριστερό” ήταν πολλά περισσότερα και υπεσκέλισαν ακόμα κι ένα σεβάσμιο στέλεχος όπως ο Τουμάζος Τσελεπής (αυτά παθαίνεις όταν ψηφίζεις με κομματικές ντιρεκτίβες). Να μην γνώριζε ο ΔΗΣΥ το ποιόν της σάρκας εκ της σαρκός μας (λόγια του Αβέρωφ αυτά) Δημήτρη Συλλούρη; Φυσικά και γνώριζε αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να τον αναδείξει στο δεύτερο υψηλότερο αξίωμα της χώρας το 2016 για καθαρά μικροκομματικούς λόγους. Φάνηκε άλλωστε κι από την πρώτη, ενστικτώδη, αντίδραση του μεγαλύτερου κόμματους του νησιού: Θα κάνουμε τουμπεκί ψιλοκομμένο και σας καλούμε να κάνετε κι εσείς.Έτσι για το καλό του τόπου. Γιατί θυμόμαστε την ομοψυχία, το εθνικό συμφέρον και την... ικανοποίηση τρίτων που επιβουλεύονται την πατρίδα (ναι αλήθεια, είπαν ΚΑΙ αυτή τη μαλακία) μόνο όταν έχουμε χεσμένη τη φωλιά μας - και τελευταία δείχνουν να υποφέρουν από κάποια οξεία μορφή διάρροιας. 

Αν χρησίμευσε σε κάτι το clusterfuck που ονομάζεται The Cyprus Papers, πέρα ίσως απ’ ότι πρόσφερε ένα ταιριαστό φινάλε στο πολιτικό αντίστοιχο της κατσαρίδας που ήταν ο τέως ΠτΒ, είναι το τσιμέντωμα (σόρι σύντροφοι) της πεποίθησης ότι κανένα κόμμα δεν έχει ανοσία στη διαφθορά - ακόμα και εκείνα που τρέφουν αυταπάτες ότι διαθέτουν κάποιο ηθικό πλεονέκτημα. Η εξουσία μπορεί να διαφθείρει και εξουσία στην Κύπρο θεωρούν ότι έχουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον κρατικό υπάλληλο πίσω απ’ το γκισέ που θα σου κάνει τη ζωή δύσκολη επειδή απλά μπορεί. Τα μέσα για να διαφθαρεί κάποιος υπάρχουν και σε αφθονία, εναπόκειται στον χαρακτήρα του καθενός εάν θα τα αξιοποιήσει ή όχι. 

Γι’ αυτό φωνάζουμε για οριζόντια ψηφοφορία στις βουλευτικές και αν είναι εφικτό από τις επικείμενες ακόμα. Εξυπακούεται πως τα κόμματα που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στο Passport-gate (ή ThisIsCyprus-gate ή Επιχείρηση Συλλούριος Άνεμος ή όπως τέλος πάντων μείνει στην ιστορία) πρέπει να υποστούν συνέπειες στην κάλπη, εάν βγουν αλώβητα ή ενισχυμένα τότε ναι, είμαστε μαλάκες και άξιοι της μοίρας μας. Υπάρχει λόγος που πολεμούν λυσσαλέα την οριζόντια ψηφοφορία. Φοβούνται εξίσου το ξεχαρβάλωμα της μάντρας και την απόδραση των προβάτων με την ανάδειξη των φρέσκων, των ικανών και των disrupters.

Αυτό θα αποτελούσε ανάσα για τον τόπο αλλά και ταφόπλακα στον παλαιοκομματισμό του ρουσφετιού, της διαφθοράς και της συγκάλυψης. Φανταστείτε να έχουμε τη δυνατότητα να ψηφίζουμε μόνο πρόσωπα απ’ όπου κι αν προέρχονται, διατηρώντας μεν την ιδεολογία μας αλλά χωρίς τον φόβο ότι θα πανηγυρίσει τυχόν νίκη ο αντίπαλος. Να πηγαίνουμε στην κάλπη απαλλαγμένοι από το άγχος ή τον εξαναγκασμό να ψηφίσουμε “το κόμμα” και όλη τη σαβούρα που μπορεί να περιέχει και με τη δυνατότητα να δώσουμε την ευκαιρία σε άγνωστους, μικρούς και ανένταχτους να ακουστούν. Σκεφτείτε μόνο πόσα αξιόλογα πρόσωπα θα προσέλκυε η πολιτική έτσι και δεν ήταν αναγκασμένα είτε να ενταχθούν σε κάποιο κόμμα που δεν τους εκφράζει απόλυτα (και στην πορεία θαφτούν από τους δεινόσαυρους) είτε σε μικρούς κι ασήμαντους κομματικούς σχηματισμούς χωρίς την παραμικρή ελπίδα εκλογής αφού θα θεωρούνταν χαμένη ψήφος. Ναι, η οριζόντια ψηφοφορία φαντάζει ουτοπικός παράδεισος κι απ’ ότι φαίνεται θα παραμείνει έτσι.

Όσο για μας, θα πάμε σαν καλά και υπάκουα παιδάκια στις κάλπες με τη σκέψη ότι ο Συλλούρης θα πάρει εφάπαξ, εκτός από τις 185 χιλ. που τσέπωσε ως πρώην βουλευτής όταν έγινε ΠτΒ, και άλλα 100 χιλιάρικα ως πρώην ΠτΒ, συν την παχυλή σύνταξη, ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο και μισή ντουζίνα αστυνομικούς να τον φυλάνε μήπως και τον σκοτώσει η ανία (γιατί κάποιος άλλος αποκλείεται) γιατί προφανώς κι αυτός πήρε λιγότερα απ’ όσα πρόσφερε στην πατρίδα, κατά τη διαβόητη ρήση ενός άλλου “εντιμότατου” πρώην, του Χριστόδουλου Χριστοδούλου. Γι’ αυτό αν τις τελευταίες μέρες αισθάνεστε λίγο περισσότερο μαλάκες από το κανονικό μην ανησυχείτε, οφείλεται πιθανόν στο ότι είμαστε. 

BONUS

Πάρτε κι έναν Συλλούρη από το 2016 λάβρο κατά... του κατεστημένου, των κλεφτών, των απατεώνων και των διεφθαρμένων: 

That didn't age well