Με τον Τζιοβάνη το ΑΚΕΛ ανέλαβε εργολαβικά να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό πάνω σε γερά θεμέλια και με ανθεκτικά υλικά καθότι... βράχος ηθικής. Λογικά θα βοήθησε και στο τσιμέντωμα του Ναι το 2004.

Το ότι η διαφθορά έχει παρεισφρήσει πλέον σχεδόν σε όλους τους θεσμούς δεν είναι είδηση, για την ακρίβεια έχουμε αποκτηνωθεί σε τέτοιο βαθμό που συνυπάρχουμε μαζί της σαν ξενιστές. 

Από τον Δημήτρη Συλλούρη δεν περιμέναμε φυσικά τίποτα λιγότερο. Μιλάμε άλλωστε για έναν πολιτικό φελλό που έμαθε να επιπλέει από κόμμα από κόμμα και ως πρόεδρος της Βουλής (αξίωμα στο οποίο σκαρφάλωσε μετά από πολιτικά παιχνίδια του ΔΗΣΥ) θα μνημονεύεται πλέον ως ο άνθρωπος που βράβευσε έναν νικητή ριάλιτι (ούτε καν Κύπριο), ήθελε να πετάξει 100 εκατομμύρια ευρώ για καινούργιο κτήριο της Βουλής σε καιρό κρίσης, ειρωνεύτηκε έναν ανάπηρο εντός της Βουλής όταν εκείνος διαμαρτυρήθηκε για απουσία ράμπας στον χώρο και φυσικά για το επίμαχο βίντεο όπου κλείνει το μάτι στον υποτιθέμενο εκπρόσωπο καταζητούμενων επενδυτών.

Στο βίντεο φαίνεται καθαρά πως δουλεύει ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, προς όφελος των λίγων και εκλεκτών και σε βάρος του συνόλου και ειδικότερα της χώρας που έγινε για μια ακόμα φορά ο περίγελος της Ευρώπης (μέχρι κι ο Λουκασένκο της Λευκορωσίας μπορεί να κοιμάται ήσυχος ότι υπάρχουν και χειρότερα). Ένα σύστημα που δουλεύει σε υψηλό επίπεδο από τον αυτάρεσκο Πρόεδρο της Βουλής μέχρι τα δικηγορικά γραφεία και τους ντιβέλοπερς που συνδέονται με κρατικούς αξιωματούχους, υπουργούς και θεσμούς αλλά και οριζόντια σε όλα τα κόμματα, ειδικά αυτά που υποτίθεται πως έχουν σοβαρές ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους. 

Η φράση του δικηγόρου “φυσικά και μπορούμε (σσ εννοεί την παρανομία), εδώ είναι Κύπρος”, η επίκληση Συλλούρη στις πολιτικές και όχι μόνο γνωριμίες του εντός κι εκτός Κύπρου αλλά και η παράκληση για προστασία του ονόματός του, είναι το γνώριμο τρίπτυχο πάνω στο οποίο έχει χτιστεί η τοπική κοινωνία (κράτος μπανανία - γνωριμίες - όνομα/φαίνεσθαι) συνεπώς το βίντεο μπορεί να καταχωρηθεί και ως best of της Κυπρούλας. 

Το μούδιασμα των κατά τ’ άλλα λαλίστατων κομμάτων που τους πήρε και 24 ώρες να αποφασίσουν αν θα ζητήσουν την παραίτηση των εμπλεκομένων (πλην των Οικολόγων που προς τιμήν τους το είχαν πράξει από την πρώτη στιγμή) δείχνει τον μεγάλο βαθμό της διαπλοκής αλλά και της αξιοθαύμαστης “συντροφικότητας” που επιδεικνύουν μεταξύ τους κάθε φορά που εμπλέκεται σε σκάνδαλο κάποιος δικός τους. Εδώ έχουμε τον ίδιο τον Πρόεδρο της Βουλής (και από αύριο Προεδρεύων της Δημοκρατίας αφού ο Νίκος Αναστασιάδης θα απουσιάζει ήσυχος ότι μας αφήνει σε καλά -και κυρίως καθαρά- χέρια) αλλά και έναν εν ενεργεία βουλευτή κι όχι κάποιο τριτοκλασάτο κομματικό στέλεχος ή χαμηλόβαθμο υπάλληλο υπουργείου. 

Ο Δημήτρης Συλλούρης δήλωσε ότι θα απέχει από τα καθήκοντά του από τη Δευτέρα (για να απολαύσει προφανώς τις τελευταίες μέρες ως πρώτος πολίτης της χώρας) ενώ ο Τζιοβάνης εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την ΚΟ του ΑΚΕΛ. Κι όλα αυτά γιατί δεν υπολόγισαν την ένταση και τη μαζικότητα της αντίδρασης του κόσμου και -φυσικά- γιατί είναι οι βουλευτικές στη γωνία. Στις οποίες βέβαια ο κόσμος πρέπει να εκφράσει κι εμπράκτως την αγανάκτησή του ψηφίζοντας με τιμωρητική διάθεση και όχι πάλι από κομματική πειθαρχία. 

Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε η ρήση “ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος”. Τόσο ο Δημήτρης Συλλούρης όσο και ο δικηγόρος-σταρ Ανδρέας Πιττάτζιης επικαλέστηκαν το εθνικό φρόνημα των πολιτών αποδίδοντας ούτε λίγο ούτε πολύ τις αποκαλύψεις σε σκευωρία του φιλοτουρκικού Al Jazeera με στόχο να πληγεί το επενδυτικό πρόγραμμα της Κύπρου. Στο ίδιο μήκος κύματος -για κάποιο λόγο- και η αξιολύπητη πια ΕΔΕΚ που, ενώ έβραζε ο τόπος και ο Συλλούρης είχε ήδη μετατραπεί σε meme, έβγαλε ανακοίνωση όπου ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία όχι των πρωταγωνιστών του βίντεο αλλά... "εκείνων που έκαναν την διαρροή προς το φιλοτουρκικό δίκτυο Al Jazeera στην προσπάθειά τους να πλήξουν το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και να την υπονομεύσουν". Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις πολλή παρέα με το ΕΛΑΜ.