GUEST STAR, Γράφει o Κωνσταντίνος Παυλίδης

Φαντάσου τον εαυτό σου να τον κυνηγάει ένα άγριο ζώο.

Σκέφτεσαι να το αναβάλεις για αργότερα; Ή ίσως καλύτερα να περιμένεις τη σωστή στιγμή, όταν θα «το νιώθεις».

Όχι! Πρέπει να τρέξεις για τη ζωή σου τώρα. Διαφορετικά, θα γίνεις το φαγητό του άγριου ζώου.

 Ας επιστρέψουμε στις μέρες μας λοιπόν, στην καθημερινή μας ζωή. Τι θα συμβεί αν δεν χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο μας παραγωγικά για μια εβδομάδα ή ένα μήνα ή ένα χρόνο;

Τι θα συμβεί αν δεν το κάνουμε για όλη μας τη ζωή;

Μας έχει διδάξει κάποιος ότι ο χρόνος είναι χρήμα; Ότι υπάρχει κάποιος λόγος που είμαστε εδώ, σε αυτόν τον πλανήτη; Και ο λόγος αυτός δεν είναι η αναπαραγωγή, αλλά να γίνουμε η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας και να κάνουμε αυτόν τον πλανήτη ένα καλύτερο μέρος. Μας έχει μάθει κάποιος πώς να χρησιμοποιούμε το κάθε λεπτό της ημέρας μας παραγωγικά σαν να είναι το τελευταίο μας;

Έχοντας μια τόσο κακή βάση και εκπαίδευση, πώς να μην αναβάλλουμε την κάθε μας σκέψη, να μην φοβόμαστε την κάθε μας ιδέα και να αμφιβάλλουμε τον ίδιο μας τον εαυτό;

Ναι, είναι αλήθεια ότι μεγαλώνοντας καταλήγουμε κατεστραμμένοι ενήλικες, κουβαλώντας ένα τεράστιο βάρος… αλλά ας ακούσουμε και την ωμή πραγματικότητα!

 Είναι εύκολο να κατηγορούμε άλλους, ανθρώπους ή παράγοντες. Είναι ένα παλιό και βρώμικο κόλπο. Αυτό κάνει το εγώ μας, κατηγορεί τους άλλους. Ρίχνει όλες τις ευθύνες σε όλους τους εκτός από εμάς.

Ο πατέρας ήταν καταχρηστικός με τα παιδιά του, επειδή ο δικός του πατέρας ήταν επίσης καταχρηστικός. Η νοικοκυρά κατηγορεί τα παιδιά της για το ότι δεν έχει χρόνο να πάρει μια αμειβόμενη εργασία. Ο επιχειρηματίας κατηγορεί το πολυάσχολο πρόγραμμά του για το ότι δεν έχει τον χρόνο να πάει στο γυμναστήριο. Ο μαθητής κατηγορεί την εξεταστική περίοδο επειδή δεν έχει χρόνο να μαγειρέψει ένα υγιεινό γεύμα. Θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρες παρουσιάζοντας παραδείγματα σχετικά με δικαιολογίες.

Όχι, κακοποιείς τα παιδιά σου επειδή ΔΕΝ ΘΕΣ να λύσεις τα θέματα θυμού και έλλειψης αγάπης για τον εαυτό σου. Όχι, κατηγορείς τα παιδιά σου επειδή δεν θες πραγματικά να λάβεις αμειβόμενη εργασία, είναι ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟ να μένεις σπίτι. Όχι, δεν είναι το πολυάσχολο πρόγραμμά σου που σε κρατά μακριά από το γυμναστήριο, είναι η ΤΕΜΠΕΛΙΑ σου. Φυσικά και έχεις 20 λεπτά για να μαγειρέψεις ένα υγιεινό γεύμα, αλλά το να παραγγείλεις από έξω ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΒΟΛΙΚΟ. Προσοχή στις λέξεις με κεφαλαία γράμματα!

Σήμερα, αυτό που κυνηγούν και ασπάζονται οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κλεισμένο μέσα σε μία φράση: «Ό,τι έρχεται εύκολα είναι χρυσός». Πείθεις τον εαυτό σου ότι είναι εντάξει να βρεις μια δουλειά που δεν σου αρέσει, ώστε να μπορείς να απολαμβάνεις τα σαββατοκύριακα. Μην ανησυχείς αν σου είναι δύσκολο, το αλκοόλ θα είναι εκεί να σε βοηθήσει! Αυτός όμως, είναι ο εύκολος δρόμος, αυτός που οδηγεί σε απάθεια και φόβο.

Η αλήθεια είναι ότι μετά από μια ηλικία πρέπει να καταλάβουμε πως είμαστε υπεύθυνοι για να διορθώνουμε και να αναθεωρούμε όσα μας κρατάνε πίσω.

Εμείς ήμαστε οι υπεύθυνοι για τη ζωή μας! Είμαστε υπεύθυνοι να βρούμε τον χρόνο να γυμναστούμε, να διαβάσουμε βιβλία, να διαλογιστούμε, να φάμε σωστά, να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε το πάθος μας και να δουλέψουμε γι’ αυτό καθημερινά, βλέποντας τον εαυτό μας να ωριμάζει μέρα με τη μέρα.

Είμαστε υπεύθυνοι να πούμε όχι, όταν η τεμπελιά μας κτυπάει τη πόρτα ή όταν αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι η αναβολή ακούγεται σαν μια καλή ιδέα. Οι περισπασμοί και οι πειρασμοί είναι παντού, όπως όμως και η δύναμη και τα κίνητρα. Και όταν υπάρχουν κίνητρα και στόχοι, όλα τα άλλα είναι ανύπαρκτα.

Αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος, αυτός που οδηγεί στην ελευθερία και την αυτογνωσία. Αυτό είναι το μονοπάτι του πολεμιστή. Οι δικαιολογίες δεν οδηγούν πουθενά. 

Η επιλογή είναι δική σου!

*Γίνε κι εσύ GUEST STAR στέλνοντάς μας τις σκέψεις, τη δουλειά ή δείγμα της τέχνης σου στο [email protected]