Τη στιγμή που θα διαβάζετε το παρόν η σκόνη από την υπόθεση του συμπατριώτη μας Μαλαισιανού με το κυπριακό διαβατήριο και τη μισή ντουζίνα διεθνή εντάλματα σύλληψης θα έχει ψιλοκαθίσει. Τρολάραμε, γελάσαμε, ποστάραμε δεκάδες εξυπνάδες και memes, έι μέχρι και τρεις ώρες Breakfast Sfera βγάλαμε τη Δευτέρα με την αφεντιά του (ανήμερα των γενεθλίων του μάλιστα), να’ ναι καλά ο ίδιος, ο Νίκαρος, ο Αρχιεπίσκοπος (που μεσολάβησε ώστε να μπει στο fast track) και ο “Πολίτης” που το έβγαλε - ειλικρινά τέτοια θέματα θα πλήρωνα για να μου κάτσουν, όχι να σκάνε στην αγκαλιά μου απ’ το πουθενά. 

Επειδή όμως η πλάκα έχει μικρότερο προσδόκιμο ζωής κι απ’ τα εγκεφαλικά κύτταρα νεοναζί με συνέπεια να εξαντλείται στα πρώτα 24ωρα, το γέλιο συνήθως μάς βγαίνει ξινό όταν συνειδητοποιούμε αμέσως μετά κάτι που ισχύει χρόνια τώρα αλλά καταφέραμε να απωθήσουμε στα πίσω συρτάρια του μυαλού μας, ως ένας αναγκαίος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού μας ώστε να μην καταλήξουμε σούμπιτο στην Αθαλάσσα:  Ότι πραγματικά δεν τους νοιάζει τίποτα. 

Το αγαπημένο κλισέ πάει κάπως έτσι: Σε μια πολιτισμένη κοινωνία θα είχαν παραιτηθεί. Σε μία προηγμένη κοινωνικά χώρα ο λαός θα ήταν κάθε γαμημένη μέρα στους δρόμους μέχρι ν’ αναγκαστούν να πάνε σπίτια τους. Θα παίρναμε την κατάσταση στα χέρια μας, θα αλλάζαμε το Σύνταγμα και θα στέλναμε διεφθαρμένους πολιτικούς, τραπεζίτες και παπάδες πίσω απ’ τα σίδερα όπως έκαναν οι Ισλανδοί που είναι δεν είναι 300.000 ψυχές. Όμως δεν το λένε “κλισέ” για το τίποτα. Γιατί αυτό είναι. Κλισέ. Ευσεβής πόθος. Ουτοπία. Φαντασίωση. Κάτι που απλά γράφουμε στα σόσιαλ για εκτόνωση. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί και για μια ακόμα φορά θα εκσπερματώσουμε στο πληκτρολόγιο και θα πάμε για ύπνο ξεκαύλωτοι και  ικανοποιημένοι. 

Όχι απλά δεν τους νοιάζει αλλά έχουν αναγάγει το δούλεμα σε επιστήμη, όχι βέβαια πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο σε ένα μικρό νησί που κατοικείται κυρίως από σανοφάγα. Στους τυφλούς άλλωστε βασιλεύει ο μονόφθαλμος και δεν είναι δα και πυρηνική φυσική να δουλεύεις ψιλό γαζί τον μέσο Κυπραίο ψηφοφόρο και μετά να σε ψηφίζει με τα τέσσερα, ξανά και ξανά. Μπορεί ο Λίνκολν να είπε “μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για λίγο καιρό και μερικούς για πάντα αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα” αλλά είναι γνωστό πως ο μακαρίτης δεν έζησε αρκετά ώστε να γνωρίσει τους σύγχρονους Κύπριους και να καταπιεί τα ίδια του τα λόγια. 

Ναι, μας κοροϊδεύουν όλους και για πάντα γιατί πολύ απλά μπορούν. Σκεφτείτε το λίγο. Ο Πρόεδρος υιοθετεί μετά την κρίση ένα διάτρητο πρόγραμμα απόκτησης χρυσών διαβατηρίων από αμφιλεγόμενους μεγιστάνες που επενδύουν εκατομμύρια ύποπτης προέλευσης συνήθως αγοράζοντας βίλες και διαμερίσματα σε στοιχειωμένους πύργους που μόνο η οικογένεια Ανταμς θα μπορούσε ν’ αποκαλέσει σπιτικό. Από το πρόγραμμα αυτό επωφελούνται δικηγορικά γραφεία και ντιβέλοπερς που κατά διαβολική σύμπτωση είναι τα επαγγέλματα θυγατέρων και γαμπρών του Προέδρου που εκμεταλλεύονται το σπεκτάκιουλαρ ρικάβερι της οικονομίας για να βγάλουν εκατομμύρια. 

Συμπτωματικά, επίσης, ένα από τα δικηγορικά γραφεία που αναλαμβάνει τέτοιες δουλειές -εννοείται πάντα νόμιμα, ουδέν το μεμπτόν εδώ και το εννοούμε- ονομάζεται  “Νίκος Χρ. Αναστασιάδης και Συνεταίροι” με τον Πρόεδρο Νίκο Χρ. Αναστασιάδη να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν έχει καμία σχέση με το εν λόγω γραφείο άσχετα εάν διατηρεί ακόμα ... γραφείο μέσα σ’ αυτό. Ο ίδιος ο Πρόεδρος που κυκλοφορεί με το προσωπικό τζετ ζάμπλουτου Σαουδάραβα σεΐχη (κατόχου κυπριακού διαβατηρίου όπως και όλο του το σόι) για το οποίο δεν είχαμε ιδέα και δεν θα μαθαίναμε ποτέ εάν δεν πάθαινε βλάβη στο πρόσφατο ταξίδι του Νίκαρου στη Νέα Υόρκη (karma IS a bitch τελικά). Με το ίδιο τζετ ο Πρόεδρος και η οικογένειά του ταξίδεψαν μέχρι τις Σεϋχέλλες όπου έκαναν πολυήμερες all inclusive διακοπές στη βίλα Ρώσου ολιγάρχη που τυγχάνει προσωπικός φίλος του Αναστασιάδη, γιατί δεν είναι τίποτα λούμπεν heaters χωρίς inner peace που ζηλεύουν τους Kardanastasians όπως η υπόλοιπη πλέμπα. 

Κι όλα αυτά όχι σε κάποιο τριτοκοσμικό καθεστώς στον ισημερινό όπου κυβερνάει κάποιος αιωνόβιος δικτάτορας εδώ και 50 χρόνια αλλά σε ένα -υποτίθεται- ευρωπαϊκό, δημοκρατικό, δυτικό, πολιτισμένο κράτος όπου υπάρχουν νόμοι, ευρωπαϊκές οδηγίες, σύνταγμα και πολιτικοί που γνωρίζουν καλά τη διαφ(θ)ορά ανάμεσα στο νόμιμο και το ηθικό (εντάξει, γράφουμε και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα). 

Και όλα αυτά σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο είναι απολύτως φυσιολογικά.

Και κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και καλύτερο. Με τον Μαλαισιανό μεγαλοαπατεώνα που καταχράστηκε δισεκατομμύρια και τον ψάχνει ο μισός πλανήτης από το 2015 αλλά που για κάποιο λόγο βρέθηκε με κυπριακό διαβατήριο και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες γιατί προηγήθηκε η -κυριολεκτικά- θεϊκή παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου που δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με τους αλλοδαπούς και αλλόθρησκους ειδικά όταν οι τελευταίοι επενδύουν 5 εκατ. σε εκκλησιαστική γη και δωρίζουν 300 χιλιάρικα στην Αρχιεπισκοπή, γιατί αν και βουδιστές είμεθα πάνω απ’ όλα καλοί χριστιανοί.

Κι όλα αυτά σύμφωνα με τον ίδιο τον Χρυσόστομο να είναι απολύτως φυσιολογικά (ο Αρχιεπίσκοπος να ζητάει από την κυβέρνηση να μπει ένας πελάτης του στο fast track και η τελευταία να του φιλάει το χέρι προφανώς γιατί ο κώλος καλύπτεται απ’ το ράσο) με το Προεδρικό -σιγονταρισμένο από περίπου τα 3/4 των ΜΜΕ του νησιού- να λέει “έλα μωρέ και τι έγινε, θα του το ακυρώσουμε και τέλος, έχουμε με πιο σοβαρά θέματα ν’ ασχοληθούμε όπως για παράδειγμα ότι το προδοτικό ΑΚΕΛ εκπροσωπεί μόνο τους Τούρκους”.

Φυσικά και δεν θα ανοίξει ρουθούνι. Φυσικά και θα συνεχίσουμε την καθημερινότητά μας χωρίς να συμβαίνει απολύτως τίποτα άσχετα εάν στην εξουσία βρίσκεται μία απ’ τις πιο διαπλεκόμενες, ανίκανες και διεφθαρμένες κυβερνήσεις της σύντομης ιστορίας του κράτους. Γιατί πολύ απλά η διαφθορά, η διαπλοκή, η ανικανότητα -σε συνδυασμό με την απάθεια, την αδιαφορία και τον ωχαδερφισμό απ’ τη δική μας πλευρά- είναι η καθημερινότητα, η κανονικότητα, η νόρμα. Γιατί πολύ απλά η σήψη προχωράει γρηγορότερα απ’ ότι σε πτώμα μέλους καρτέλ στην έρημο του Χουάρες κι εμείς ψεκάζουμε αποσμητικό χώρου και κάνουμε πως δεν μυρίζουμε την μπόχα. Γιατί όταν ο ΠτΔ απένειμε χάρη σε επτά (!) παιδεραστές μαζευτήκαμε 50 γραφικοί νοματαίοι έξω από το Προεδρικό και όταν ο θεσμικός ρατσισμός έστειλε πέντε γυναίκες και δύο μωρά στον πάτο της λίμνης μαζευτήκαμε 100 γραφικοί νοματαίοι έξω από το Προεδρικό κι άλλοι τόσοι στο μνημόσυνό τους αλλά για τα  αμπελοπούλια, μία μαύρη αγορά με έσοδα 15 εκατ. ευρώ το χρόνο, μαζεύονται 3.000(!) άτομα μόνο στο Παραλίμνι και αυτοί φυσικά εισακούονται. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Ανεπανάληπτη κυπριακή προσφορά: Με κάθε χρυσό διαβατήριο, θα δίδεται και μία χρυσή τουαλέτα*

Κι αυτό θα περάσει, αναίμακτα και ανώδυνα, όπως και τόσα άλλα. Κάποια στιγμή Πρόεδρος και Αρχιεπίσκοπος θα το γυρίσουν στο Κυπριακό, φορώντας φουστανέλα και κατηγορώντας τους μειοδότες οπαδούς της όποιας λύσης με τα γνωστά γίδια να χειροκροτούν από κάτω (ο όρος “πρόβατα” έχει πλέον ξεπεραστεί, αφήστε που παραπέμπει σε αγνότητα και αθωότητα, κάτι που έχουμε απολέσει εδώ και δεκαετίες). Βλέπετε, ούτε ο Σάμιουελ Τζόνσον (1709 - 1784) πρόλαβε τους σύγχρονους Κύπριους αλλά σε αντίθεση με τον γερο-Λίνκολν, χτύπησε κέντρο με το περίφημο “ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος”. 

ΥΓ. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του συμπατριώτη μας Low Taek Jho, τη Μαλαισία, υπάρχει περιοχή και γνωστός πορθμός με ονομασία που παραπέμπει στο πως ακριβώς μάς βλέπουν κυβέρνηση και Αρχιεπίσκοπος. Τυχαίο; 

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ AVANT GARDE ΕΔΩ