Mε μια ωραία τροποποίηση του Κανονισμού που ρυθμίζει τη χρήση των κρατικών λιμουζίνων, το υπουργείο Οικονομικών ζήτησε όπως παραχωρηθεί σ’ ένα μεγάλο αριθμό αξιωματούχων και γενικών διευθυντών, το δικαίωμα να μεταβαίνουν στο σπίτι τους με τις κρατικές λιμουζίνες. Το υπουργείο επικαλείται τις πρακτικές δυσκολίες που δημιουργούνται γι’ αυτούς τους αξιωματούχους λόγω των υπηρεσιακών και κοινωνικών υποχρεώσεων που έχουν εκτός του κανονικού ωραρίου - όπου κοινωνικές υποχρεώσεις σημειώσατε γάμοι, κηδείες, μνημόσυνα και λοιπά happenings. 

Για την ιστορία: Στο μακρινό 2016 τότε που νοικοκυρευόμασταν ακόμα για τα μάτια της Τροϊκας, είχε τεθεί σε εφαρμογή νόμος που περιόριζε το μεγάλο κρατικό κόστος που είχε η ανεξέλεγκτη χρήση των λιμουζίνων που χρησιμοποιούνταν χωρίς κανένα  (εννοείται) μέτρο με πληρωμένα τα καύσιμα και έξοδα συντήρησης.

Με την εισήγηση του, το υπουργείο Οικονομικών ζητάει όπως οι πιο κάτω αξιωματούχοι (+οι υφυπουργοί) να μπορούν να κάνουν χρήση των υπηρεσιακών λιμουζίνων: Πρόεδρος Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Πρόεδρος Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, οι Γενικοί Διευθυντές των υπουργείων, των υφυπουργείων, της Βουλής και της Γενικής Διεύθυνσης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, ο Αρχιπρωτοκολλητής, η Γενική Λογίστρια, ο Διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Επίτροπος Προεδρίας και ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου. 

Το καλύτερο το άφησα για το τέλος: Aν η πρόταση του υπουργείου γίνει αποδεκτή, επιστρέφουμε στο προ-2016 ανεξέλεγκτο καθεστώς χωρίς να δύναται να κάνει την όποια έρευνα για τον τρόπο χρήσης τους ο Γενικός Ελεγκτής. Όπως πολύ σωστά δήλωσε βέβαια σήμερα ο Μάριος Πετρίδης της Ελεγκτικής Υπηρεσίας: "Η εισήγηση μας προς τη Βουλή θα είναι να εγκατασταθεί σύστημα GPS σε αυτά τα οχήματα για να μπορούμε να κάνουμε απρόσκοπτα τον έλεγχο και το άλλο, θα ενημερώσουμε το Τμήμα Φορολογίας ότι κατά την άποψη μας αυτά είναι απολαβές σε είδος. Δηλαδη, εάν ο εργοδότης μου, μου παρέχει αμάξι αυτό θα μπορεί να θεωρείται ότι είναι απολαβές στο μισθό μου. Μου πληρώνει το ταξίδι άρα επωφελούμαι αυτού του κόστους."

Θα εισακουστεί το απολύτως λογικό αίτημα ή ν’ αρχίσουμε να συνηθίζουμε πάλι την κρατική επιστροφή στις παλιές ένδοξες μέρες του “λεφτά υπάρχουν”;