"Για μένα μετρά να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου" τονίζει με έκδηλη ανησυχία η πολίτης-κομπάρσος του προεκλογικού σποτ του ΔΗΣΥ για το μεταναστευτικό που αποδεικνύει περίτρανα πως ο εθνικισμός (πακέτο με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία) είναι όντως το τελευταίο καταφύγιο του ανίκανου. Ή του τρομακτικά απελπισμένου.

Γι’ αυτό έχουμε νέα για την ανήσυχη εν δυνάμει ψηφοφόρο του ΔΗΣΥ που η Πινδάρου θέλει να μαντρώσει για να μην τους φύγει προς ΕΛΑΜ μεριά: Και για μας το ίδιο αγαπητή μου.

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Μια χώρα που διέσυραν διεθνώς με τις offshore, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τα χρυσά διαβατήρια που πούλησαν σε γενοκτόνους, βασανιστές, καθεστωτικούς, καταχραστές ή διεθνώς καταζητούμενους  απατεώνες για να θησαυρίσουν πέντε οικογένειες με τους σωστούς ντιβέλοπερς, δικηγόρους, παπάδες και πολιτικούς. Μια χώρα που λυμαίνεται η γνωστή Συμμορία που έχει επιβάλλει ομερτά στον εγχώριο Τύπο αλλά και με μια ασπόνδυλη, ευνουχισμένη αντιπολίτευση που περισσότερο φοβάται μην βγουν τα δικά της άπλυτα στη φόρα. 

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Να νιώσω ότι οι θεσμοί κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ότι εργάζονται νυχθημερόν για το δικό μου συμφέρον, τη δική μου ασφάλεια, προστασία και ευημερία και του παιδιού μου. Και όχι να καλύπτουν κλέφτες, δολοφόνους, απατεώνες ή να αποφυλακίζουν επώνυμους παιδεραστές με φωτογραφικούς νόμους και προεδρικές χάρες.

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Αλλά πως να συμβεί αυτό όταν ο βιαστής φοράει τη στολή του ανθρώπου που υποτίθεται ότι πρέπει να εμπιστεύομαι; Τη στολή του αστυνομικού, την παραλλαγή του στρατιωτικού, τη φόρμα του προπονητή, το ράσο του παπά, το κοστούμι του πολιτικού. Και αναφέρομαι μόνο στη “σοδειά” του τελευταίου χρόνου. 

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Αλλά όχι μόνο εγώ. Κάθε πολίτης που ζει και εργάζεται στο έδαφος της Δημοκρατίας. Γιατί σε περίπτωση που έχετε (πάλι) επιλεκτική μνήμη το ίδιο ασφαλείς ήθελαν να αισθάνονται και η Mary Rose με την 6χρονη κόρη της Sierra, η Livia με την 8χρονη κόρη της Elena Natalia, η Maricar, η Arian Palanas και η Asmita. Που δολοφονήθηκαν από ένα δικό μας τέρας, 100% κυπριακό και προστατευμένο απ’ το σύστημα, όπως το χαλούμι. 

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Ότι δεν θα μου ανοίξει το κεφάλι ή να μου βγάλει το μάτι ένας μπάτσος με ψυχολογικά σε κάποια διαδήλωση. Ότι δεν θα μου παρακολουθεί το κινητό κάποιο ισραηλίτικο βαν με την ανοχή των Αρχών. Οτι δεν θα μπουκάρει σπίτι μου η Αστυνομία και να με τρέχουν άδικα στο τμήμα -με ΠΑΡΑΝΟΜΟ ένταλμα- γιατί η Υπουργός δεν σηκώνει τρολιές. Ότι δεν θα φοβάμαι τι να πω ή τι να γράψω γιατί γνωστά φασισταριά απειλούν τη σωματική μου ακεραιότητα.

Θέλει και η κόρη μου να νιώθει ασφαλής στη χώρα της. Άντε εγώ είμαι λευκός, στρέιτ άντρας με σχεδόν άρια χαρακτηριστικά, πόσο να κινδυνεύω; Εκείνη όμως; Με τόσα entitled καθίκια, “αρσενικά παλαιάς κοπής” τα ονομάζουν, που κυκλοφορούν ελεύθερα και εκφοβίζουν, εκβιάζουν, δέρνουν, βιάζουν και δολοφονούν γυναίκες γιατί ζηλεύουν, γιατί δεν τους έκατσε, γιατί τους χώρισε, γιατί δικιά τους είναι κι ό,τι θέλουν την κάνουν. Και μη γελιέστε, η γεωγραφία είναι αμείλικτη: Έλκουν καταγωγή σχεδόν από παντού, ειδικά από χώρες όπου η πατριαρχική βία υποστηρίζεται από τα ήθη, τις κοινωνικές προσταγές και τη θρησκεία, όπως Κύπρος, Ελλάδα, Τουρκία, Αίγυπτος, Πακιστάν κ.ά. (τι έγινε παιδιά, δεν μας άρεσε το τσουβάλιασμα;). Τους επιτρέπουν να οπλοφορούν κιόλας ως έφεδροι ή κυνηγοί χωρίς έλεγχο ή ψυχολογική αξιολόγηση γι’ αυτό και έχουμε περισσότερες νεκρές πρώην παρά Τούρκους στρατιώτες ή φάσσες. Θέλει επίσης μια αστυνομία που να αντιμετωπίζει την κακοποιημένη/βιασμένη γυναίκα ως θύμα και όχι ως “ενόχληση” που θα φύγει όταν ξεμεθύσει, ηρεμήσει ή επιστρέψει στον άντρα της. Και ένα δικαστικό σύστημα που θα κλωτσάει δυνατά τα παπάρια των δραστών αντί να τα χαϊδεύει. 

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Αλλά το να στοχοποιείς αόριστους (και αόρατους) πρόσφυγες και μετανάστες ενώ την ίδια ώρα είτε αδιαφορεις για τα τέρατα που συμβαίνουν γύρω ή σε βάρος σου, είτε συμμετέχεις σ’ αυτά ενεργά ή μέσω σιωπηρής αποδοχής, δεν αποτελεί λύση στο μεταναστευτικό (που είναι πρόβλημα) αλλά ακόμα μία απόδειξη ότι είσαι ηλίθιος. Και ακόμα χειρότερα, ένας ηλίθιος που ψηφίζει εκείνους που κατάλαβαν ότι είσαι ηλίθιος και σου ταϊζουν το σανό της αρεσκείας σου.

Κι εγώ θέλω να νιώθω ασφαλής στη χώρα μου. Αλλά προφανώς για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αλλάξω χώρα.

ΥΓ Triggering “δεν είναι η χώρα σου π***στοκαλαμαρά, τράβα στη δική σου” σε 3,2,1...