Χειρότερος σεξισμός ο αλά καρτ αντισεξισμός κάποιων «προοδευτικών»

Χειρότερος σεξισμός ο αλά καρτ αντισεξισμός κάποιων «προοδευτικών»

Μήπως να περιμένουμε να κριθεί η Γιολίτη από το έργο της και όχι προκαταβολικά ως σύντροφος του Τσουρούλλη;

Τελικά κάποιους δεν μπορείς να τους πιάσεις από πουθενά. Όλοι μας έχουμε τα κολλήματα και τις εμμονές μας, υπάρχουν όμως κι αυτοί που πραγματικά έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Κατηγορούσαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για άνιση εκπροσώπηση των γυναικών στην κυβέρνηση και όχι άδικα, άλλωστε από το γιου-αρ-του-κιουτ στην ξένη δημοσιογράφο μέχρι το «όλα έχουν να κάνουν με μια γυναίκα πάντα» (για την αεροπειρατεία) και το “εμείς ζητήσαμε συγγνώμη κι ας ήσαν αλλοδαπές” (αναφορικά με τα θύματα του serial killer) δεν τον λες ακριβώς και Gloria Steinem σε θέματα ισότητας. 

Αφουγκράστηκε όμως την κοινωνία και υλοποίησε τη δέσμευσή του για περισσότερες γυναίκες υπουργούς διορίζοντας δύο στον προχθεσινό ανασχηματισμό (εντάξει, ενάμιση καθώς η Νατάσα Πηλείδου ήταν υφυπουργός Ναυτιλίας πριν προαχθεί σε Υπουργός Ενέργειας). Και μαντέψτε, πάλι έσφαλε. Γιατί διόρισε Υπουργό Δικαιοσύνης την Έμιλυ Γιολίτη, μία γυναίκα που ανάμεσα στις δεκάδες ιδιότητές της (πετυχημένη νομικός, αυτοδημιούργητη, μονογονιός που ισορρόπησε κοπιαστικά καριέρα και οικογένεια, με μισή ντουζίνα πτυχία, μιλάει πέντε γλώσσες, μέλος ΔΣ εταιρειών και ημικρατικών) είναι και... σύντροφος του Χρύσανθου Τσουρούλλη. Και μαντέψτε: Κρίθηκε για το τελευταίο. Ακόμα της αρέσουν τα ταξίδια, τα ακριβά ρούχα και η διασκέδαση. Μαντέψτε: Κρίθηκε και γι’ αυτά. Α, επίσης είναι νέα, όμορφη, δυναμική, ανεξάρτητη και δεν δείχνει να έχει ανάγκη κανέναν άντρα. Θέλετε να μαντέψετε πάλι; 

Όταν είσαι γυναίκα και συνδυάζεις όλα τα παραπάνω, πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Σε αντίθεση με τους άντρες μια γυναίκα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι αξίζει τη θέση που κέρδισε και μετά να κριθεί για το έργο της. Διπλή δουλειά εξαιτίας των γνωστών διπλών στάνταρ, το έργο το έχουμε ξαναδεί και θα το βλέπουμε για πολύ καιρό ακόμα. Κι άντε από έναν πολύ συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο δεν περιμένω θαύματα, όλοι γνωρίζουμε πως ο “αντι-” πόνος τούς πιάνει μόνο όταν πληγεί δικός τους και ουσιαστικά δεν τους καίγεται καρφάκι για ρατσισμό, σεξισμό, ομοφοβία κλπ ως γενικότερες έννοιες. Αυτοί είναι όμως, δεν ξεγελούν κανέναν, δεν θα τους μάθουμε τώρα κι εδώ που τα λέμε ξέρουμε πως να τους αντιμετωπίσουμε. Αυτοί τουλάχιστον είναι οι φανεροί. 

Όταν όμως βλέπεις την ίδια και χειρότερη συμπεριφορά από υπεράνω πάσης υποψίας “προοδευτικούς”, εκεί τραβάς τη μεγαλύτερη απογοήτευση. Και τα τελευταία 24ωρα είδαμε να κανιβαλίζεται η Γιολίτη προς χάριν στεγνής, στείρας αντιπολίτευσης. Κι επειδή δεν έχουν να της προσάψουν τίποτα, γιατί χαλόου ακόμα δεν ανέλαβε, τη λύση δίνει ο δοκιμασμένος good ol’ σεξισμός: Για να μπορέσεις να χτυπήσεις μια πανίσχυρη γυναίκα... την υποβιβάζεις σε “γκόμενα κάποιου γνωστού άντρα”. Το σύστημα δουλεύει αλάνθαστα εδώ και αιώνες, γιατί όχι και τώρα; Δεν έχουν καμία σημασία η προσωπικότητα, τα πτυχία, οι ικανότητες, το μυαλό ή οι επιδεξιότητες της κας Γιολίτη. Δεν τους περνάει καν απ’ το μυαλό ότι, ξέρετε, ως έμπειρη και καπάτσα νομικός μπορεί και να κάνει δουλειά σ’ ένα υπουργείο που ονομάζεται εχμ Δικαιοσύνης (αν και μετά τον Ιωνά ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω).

Όχι, για τα σκουριασμένα και αλά καρτ προοδευτικά μυαλά διορίστηκε εκεί για να... εξαργυρώσει χάρες ο Πρόεδρος στον Τσουρούλλη. Οι ίδιοι άλλωστε διατείνονταν πως η Μαρία Στυλιανού Λοττίδη διορίστηκε Επίτροπος Διοικήσεως ώστε να εξασφαλίσει η εύνοια των Ειδικών Εκδόσεων (συνιδιοκτησίας του συζύγου της) κι αν κρίνω απ’ το ότι Ανδρέας Παράσχος και Μαρίνα Οικονομίδου ανοίγουν με την αρθρογραφία τους στην “Καθημερινή” δεύτερη κωλοτρυπίδα σε κυβέρνηση και ΔΗΣΥ τότε μάλλον ο Πρόεδρος κάνει άθλια δουλειά σε ότι αφορά την ευνοιοκρατία. Όπως καταλάβατε για να πετύχει μια γυναίκα στο νησί πρέπει να είναι ορφανή (αν φύτρωσε ακόμα καλύτερα), μοναχοπαίδι, ανέραστη και άτεκνη, γενικά να μην υπάρχει ούτε μισός άντρας στη ζωή της γιατί πολύ πιθανόν η επιτυχία της θα οφείλεται σ’ αυτόν!

Φυσικά και η Έμιλυ Γιολίτη δεν (θα) είναι υπεράνω κριτικής. Φυσικά και θα κριθεί αυστηρά όπως άλλωστε συνέβη και κατά τη σύντομη θητεία της στο ΔΣ της ΑΗΚ απ’ όπου παραιτήθηκε λόγω σύγκρουσης συμφερόντων (ευτυχώς δικών της και όχι κάποιου άντρα της ζωής της). Όμως να κριθεί για το έργο της ως Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και όχι προκαταβολικά (και προκατειλημμένα) για τον σύντροφο, την εμφάνιση ή την προτίμησή της στην Άντζελα Δημητρίου (όπως είδα σε κάτι ηλίθια βίντεο συνοδευόμενα από ακόμα πιο ηλίθια σχόλια). Αλλιώς θα συνεχίσετε να ρίχνετε νερό στον μύλο του σεξισμού όσο κι αν το παίζετε προοδευτικοί στην καμπούρα των άλλων.  

Loader