Σκουπίδια, πλαστικά, όχι μόνο σε θάλασσες και ακτές. Σκουπίδια σε πάρκα, στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, σε παιδικές χαρές. Όπου υπάρχει χώρος, υπάρχουν και σκουπίδια. 

Μπορεί να πηγαίνουμε το αυτοκίνητό μας κάθε εβδομάδα για πλύσιμο, μπορεί να φέρνουμε καθαρίστρια 2 φορές την εβδομάδα, μπορεί η καθαριότητα να είναι μισή αρχοντιά, αλλά εμείς άρχοντες δεν είμαστε. 

Οι Δήμοι δεν βάζουν αρκετούς κάδους και αυτοί που υπάρχουν είναι μονίμως γεμάτοι. 

Τα άδεια οικόπεδα είναι χώροι που οι καλοί νοικοκυραίοι εναποθέτουν τα σκουπίδια τους για να μην είναι λερωμένες οι αυλές τους. 

Τα πράσινα σημεία δεν εξυπηρετούν τους δημότες, όταν οι δήμοι δεν προσφέρουν και μεταφορά. 

Οι δημότες προτιμούν να παρατούν τα σκουπίδια τους στο έδαφος, από το να περπατήσουν 20 βήματα, παρόλο που το smart ρολόι τους θυμίζει πως ο στόχος της ημέρας δεν έχει επιτευχθεί ακόμη, παρά τα 20 λεπτά στο διάδρομο το πρωί στο γυμναστήριο. 

Οι δημότες περιμένουν ο Δήμος να μαζέψει τα σκουπίδια τους, έστω κι αν τα πετούν στο δρόμο, καθώς τα τέλη που τους χρεώνουν είναι πολλά, άρα…  

Ο Δήμος παπαγαλίζει το βαθυστόχαστο “ο ρυπαίνων πληρώνει“ και μέχρι εκεί φτάνει η πολιτική του. 

Εν τω μεταξύ η Κύπρος βρωμίζει, ασχημίζει, γίνεται μια αποκρουστική TrashLand.

Hashtag τις φωτογραφίες σου με πεταμένα σκουπίδια και tagαρέ την Avant Garde και τον Δήμο στον οποίο βρίσκεσαι.  

Δεν είμαστε Γκρέτα, δεν θα γίνουμε Γκέτεμποργκ, αλλά αν είναι να είμαστε γεμάτοι trash, ας γίνουμε και λίγο trashy.