Μερικές φορές για να ζήσεις τον μεγάλο έρωτα πρέπει να αντιμετωπίσεις ανυπέρβλητα εμπόδια. Άλλες πάλι, φτάνεις ανώδυνα στο “ευτυχισμένο τέλος” για να διαπιστώσεις ότι η μοίρα αποφάσισε να σου παίξει ένα τελευταίο άσχημο παιχνίδι. Με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου θυμόμαστε 15 ζευγάρια της μεγάλης οθόνης που μοιάζουν λες και τους ευχήθηκε βίον ανθόσπαρτον ο Μητσοτάκης. (Προσοχή: Τα κείμενα ίσως περιέχουν spoilers) 

Ilsa & Rick (Casablanca, 1943)

Ο έρωτας αυτού του ζευγαριού έληξε άδοξα εξαιτίας ενός καταλυτικού γεγονότος που καταχωρείται είτε ως πρώτης τάξεως γκαντεμιά, είτε ανέλπιστη τύχη ανάλογα πως το βλέπει κάποιος. Σίγουρα το να γλιτώσει ο σύζυγος της Ilsa (Ingrid Bergman)  από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι κάτι το ευχάριστο, όμως ταυτόχρονα και η ταφόπλακα στο ρομάντζο της με τον Rick (Humphrey Bogart). Δεν πειράζει, τουλάχιστον θα έχουμε πάντα το Παρίσι... 

Jennifer & Oliver (Love Story, 1970)

“Αγάπη είναι να μην χρειάζεται να ζητήσεις συγνώμη”. Αν υπάρχει ένα δακρύβρεχτο δράμα που το ξέρουν κι οι πέτρες, αυτό είναι το φιλμ του Erich Segal με τον Ryan O'Neal και την Ali MacGraw ερωτευμένο ζευγάρι που πλέει σε πελάγη ευτυχίας - μέχρι που η μοίρα αποφασίζει να τους χωρίσει με τον πιο άσχημο τρόπο. Δεν θα προλαβαίνετε τα Kleenex.

Πέτρος & Η γυναίκα (Εκείνο το καλοκαίρι, 1971)

Με το “Love Story” να προκαλεί ποταμούς δακρύων σε ολόκληρη την υφήλιο, ήταν ζήτημα χρόνου να ελληνοποιηθεί από κάποιον δαιμόνιο Έλληνα παραγωγό. Ο Κλέαρχος Κονιτσιώτης το τόλμησε, αναθέτοντας μάλιστα τη σκηνοθεσία στον σεβάσμιο Βασίλη Γεωργιάδη. Για πρωταγωνιστικό ζευγάρι επιλέχθηκε η Έλενα Ναθαναήλ για τη μελαγχολική ομορφιά της και ο Λάκης Κομνηνός γιατί τότε αυτός ήταν ο go-to γκόμενος της οθόνης. Το σενάριο δεν πρωτοτυπεί πουθενά, αυτός κι αυτή (η οποία σημειώστε παραμένει ανώνυμη σε όλη τη διάρκεια) συναντιούνται μετά από διάσταση και τα ξαναβρίσκουν, αυτός θέλει να συνεχίσουν, αυτή πεθαίνει από όγκο στον εγκέφαλο. Μπουμ! 

Winston & Julia (1984, 1984)

Νομίζετε πως ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα ή ο Jack και η Rose του “Τιτανικού” την είχαν άσχημα; Τουλάχιστον εκείνοι πήγαν γνωρίζοντας ότι αγάπησαν και αγαπήθηκαν με πάθος. Η κινηματογραφική εκδοχή του διάσημου (και δυστυχώς προφητικού) δυστοπικού μυθιστορήματος του George Orwell, μας επιφυλάσσει ένα από τα ζοφερότερα φινάλε ρομαντικής σχέσης που έχουν αποτυπωθεί ποτέ σε φιλμ. Ο Winston (John Hurt) και η Julia (Suzanna Hamilton), αμφότεροι πρώην αντιφρονούντες του τυραννικού καθεστώτος του Μεγάλου Αδελφού που κυβερνά τη μελλοντική Αγγλία, βασανίζονται ανελέητα μέχρι να προδώσει ο ένας τον άλλο, να εξανεμιστεί κάθε ίχνος αντίστασης και να επιστρέψουν ηττημένοι και ντροπιασμένοι στο “μαντρί”. Κι ο έρωτάς τους έχει ποδοπατηθεί όπως “η μπότα που πατάει πάνω στο ανθρώπινο πρόσωπο”...

Jenny & Forrest (Forrest Gump, 1994)

Αν και ξεκίνησαν καλά, η μοίρα συνωμότησε έτσι ώστε να μεσολαβήσει... σύσσωμη η σύγχρονη ιστορία της Αμερικής και να χωρίσει το συμπαθέστατο ζεύγος (Tom Hanks &  Robin Wright) έτσι ώστε το μοναδικό διάστημα που τους έμεινε να το περάσουν μαζί ήταν το κενό ανάμεσα στην επανένωση του Forrest με τον γιο του και το θάνατο της Jenny από καρκίνο. Όντως “κουτί με σοκολατάκια” η ζωή, αλλά έπρεπε να είναι τα πικρά; 

Harry & Sally (When Harry Met Sally, 1989)

Εντάξει, ο Harry Burns (Billy Crystal) και η Sally Albright (Meg Ryan) δεν είναι κι από τις χειρότερες περιπτώσεις, απλά χρειάστηκε τουλάχιστον μια δεκαετία κακού timing και καταστροφικών συναντήσεων μέχρι να τα βρουν μεταξύ τους - στην κλασική πλέον παραμονή Πρωτοχρονιάς όπου ο Harry εκφωνεί τον ηρωικό λόγο που έκτοτε βρίσκεις σχεδόν σε ΚΑΘΕ rom com που ακολούθησε. Και πρέπει να ευχαριστούμε τη συχωρεμένη Nora Ephron γι’ αυτό (και φυσικά για τον fake οργασμό της Ryan).

Katharine & Count Laszlo (The English Patient, 1996)

Οι ηθικολόγοι θα μας πρήξουν ότι η εξωσυζυγική σχέση του Laszlo (Ralph Fiennes) και της Katharine (Kristin Scott Thomas) είχε το τέλος που της αξίζει, όμως οι ρομαντικοί δεν μπορούν παρά να συμπάσχουν με το τραγικό ζεύγος. Όσο ηθικά κι αν το δεις, ο ένας να καταλήξει παραμορφωμένος στο κρεβάτι του πόνου και η άλλη νεκρή στην παγωμένη σπηλιά, σίγουρα δεν είναι και το καλύτερο τέλος μιας σχέσης.

Ρωμαίος & Ιουλιέτα (Romeo + Juliet, 1996)

Ποτέ πριν στην ιστορία ένα ανεπίδοτο γράμμα δεν προκάλεσε τόση μεγάλη ζημιά! Η μεγαλύτερη ερωτική ιστορία όλων των εποχών είναι συνάμα και η πιο τραγική. Και σε κάθε κινηματογραφική μεταφορά (με καλύτερη εκείνη του Baz Luhrmann με Leonardo Di Caprio και Claire Danes) εύχεσαι το γράμμα που εξηγεί  το σχέδιο της Ιουλιέτας με την ψεύτικη αυτοκτονία να φτάσει στον Ρωμαίο, όμως και πάλι αναγκάζεσαι να αποδεχθείς το ότι θα πεθάνουν και οι δύο. Όπως κάνουν πάντα. Γιατί είναι το πιο γκαντέμικο ζευγάρι ever!

Jack & Rose (Titanic, 1997)

Αν υπάρχει μία ταινία που αποδίδει καλύτερα τη στάση ζωής “καλύτερα να μετανιώνεις για πράγματα που έκανες παρά γι’ αυτά που δεν έκανες” είναι αναμφισβήτητα το ρομαντικό μεγαθήριο του James Cameron. Ο Jack (Leonardo DiCaprio) και η Rose (Kate Winslet) έζησαν τον έρωτά τους σαν να μην υπήρχε αύριο και πολύ καλά έκαναν γιατί όντως δεν υπήρχε - φρόντισε ένα παγόβουνο και η έλλειψη αρκετών σωσίβιων λέμβων γι’ αυτό. 

Viola & Will (Shakespeare in Love, 1998)

Παρόμοια περίπτωση με την Casablanca, εδώ είναι ο νέος σύζυγος της Viola (Gwyneth Paltrow), o νταής  Lord Wessex (Colin Firth), αυτός που προκαλεί προβλήματα στη σχέση της με τον Shakespeare (Joseph Fiennes). Προορισμένη να παντρέψει το παλιό, σεβάσμιο, όνομά της με τα νέα λεφτά του Wessex, η Viola δεν μπορεί να ζήσει τον έρωτά της με τον Βάρδο και σε μια bitchy κίνηση από πλευράς μοίρας στέλνεται στου διαόλου τη μάνα - όσο το δυνατόν μακρύτερα από τον αγαπημένο της. Τουλάχιστον χάρη στη βασίλισσα της Judi Dench τα δύο πιτσουνάκια έχουν την ευκαιρία για έναν αρμόζοντα αποχαιρετισμό.

Sarah & Maurice (The End of the Affair, 1999)

Σ’ αυτό το μελαγχολικά υπέροχο remake ενός δράματος του 1955 δια χειρός Neil Jordan (και μία από τις καλύτερες δουλειές του) ο Ralph Fiennes καταφέρνει να εισχωρήσει και πάλι στη ζωή της παντρεμένης πρώην ερωμένης του (Julianne Moore) προκειμένου να μάθει για ποιο λόγο έληξε ξαφνικά τον παράνομο δεσμό τους μια νύχτα κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του Λονδίνου από τη Λουφτβάφε. Αυτό που μαθαίνει (κι εμείς σταδιακά) είναι βασικά ένας μεγάλος και πανίσχυρος έρωτας που όχι μόνο δεν έπρεπε να γεννηθεί καν αλλά ούτε να συνεχιστεί, με τη μοίρα να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τον εμποδίσει. Όμως οι μεγάλοι έρωτες ποτέ δεν πεθαίνουν άσχετα εάν το παθαίνουν αυτοί που τους ζουν. 

Christian & Satine (Moulin Rouge, 2001)

Σ’ αυτή τη φαντασμαγορική εκδοχή των La Traviata και  La Bohème δια χειρός Baz Luhrmann, ο φτωχός συγγραφέας Christian (Ewan McGregor) ερωτεύεται τη ντίβα Satine (Nicole Kidman) γνωρίζοντας ότι εκείνη είναι προορισμένη να παντρευτεί έναν πλουσιότερο άντρα. Προσθέστε σ’ αυτό έναν τυραννικό αρραβωνιαστικό και τη χαριστική βολή της φυματίωσης κι έχουμε ακόμα ένα ζευγάρι που η μοίρα το έφτυσε κατάμουτρα. 

Padme & Anakin (Star Wars Episode III: Revenge of the Sith, 2005)

Το Revenge of the Sith είναι η ταινία όπου ο Anakin Skywalker (Hayden Christensen) από πιτσιρίκος με ανακατωμένα μαλλιά και ταλέντο στις βολίδες, αγκαλιάζει τη σκοτεινή πλευρά του και μετατρέπεται στον διαβόητο Darth Vader. Το γεγονός ότι η Padme (Natalie Portman) πεθαίνει στη γέννα δεν βοηθάει την κατάσταση, όμως ας μην ξεχνάμε ότι ο Anakin είχε ήδη δηλώσει την υποταγή του στο σκότος πολύ πριν Padmé τινάξει τα πέταλα. Οπότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια χάλια απόφαση παρά κακή τύχη... 

Ennis & Jack (Brokeback Mountain, 2005)

Η βασική γκαντεμιά για το μοναδικό gay ζευγάρι της λίστας είναι ότι ο Ennis (Heath Ledger) και ο Jack (Jake Gyllenhaal) έπρεπε να γεννηθούν 40 χρόνια αργότερα και όσο το δυνατόν πιο μακριά από την αδιαφώτιστη Άγρια Δύση. Στο σπαρακτικό φιλμ του Ang Lee παρακολουθούμε τους δύο κάουμποϊς να προσπαθούν να απαρνηθούν τον έρωτά τους ώστε να ζήσουν “φυσιολογικές ζωές” σε ένα καθαρά εχθρικό περιβάλλον. Τελικά δεν πετυχαίνουν ούτε το ένα, ούτε το άλλο με τραγικές συνέπειες. Ηθικό δίδαγμα: Ζήσε κι άσε τους άλλους να κουρεύονται...

Hazel & Gus (The Fault in our Stars, 2014)

Η Hazel (Shailene Woodley) έχει κατεστραμμένους από τον καρκίνο πνεύμονες όμως το παλεύει ακόμα με εκείνον τον cool κυνισμό που διέπει τους καρκινοπαθείς της οθόνης. Η γνωριμία της με τον Gus (Ansel Elgort) που έχασε το ένα του πόδι από τον καρκίνο θα δώσει νέο νόημα στην επώδυνη ζωή της, όχι όμως χωρίς τίμημα. Μην βιαστείτε να απορρίψετε το The Fault in our Stars ως “ακόμα ένα αρρωστιάρικο δράμα που θα εκβιάσει το δάκρυ μου” ή απλά το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα παθαίνουν καρκίνο”. ΟΚ , είναι και αυτά, όμως αυτή η προσεγμένη μεταφορά του ξέφρενου best seller του John Green είναι καλογραμμένη, εξαιρετικά παιγμένη, τρυφερή, αστεία και αρκετά συγκινητική ώστε να πρέπει να πάρετε μαζί σας Kleenex.