Ο Υπουργός είναι απλά πρόδρομος μιας ακόμα σκοτεινότερης εποχής στην Παιδεία

Ο Υπουργός είναι απλά πρόδρομος μιας ακόμα σκοτεινότερης εποχής στην Παιδεία

Ακόμα ένας Υπουργός-ανδρείκελο της Εκκλησίας που απλά διεκπεραιώνει ένα έργο που έχει δρομολογηθεί δεκαετίες νωρίτερα

Αν νομίζετε πως για τα όλα όσα συμβαίνουν στον πολύπαθο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης το τελευταίο διάστημα, από το σκίσιμο σελίδων από σχολικά βιβλία μέχρι την πειθαρχική δίωξη του Γιώργου Γαβριήλ, φέρει αποκλειστική ευθύνη ο Υπουργός Παιδείας είτε υπερεκτιμάτε σκανδαλωδώς αυτόν τον πολιτικό φελλό είτε ζείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου η καρατόμηση του Προδρόμου (pun intended) θα θεραπεύσει μαγικά όλες τις παθογένειες της Παιδείας όπως τα μαντζούνια του Ελπιδοφόρου τον Μόρφου.

Ο Πρόδρομος είναι ένας τυχάρπαστος, αναξιόπιστος, ασπόνδυλος, φυσανεμάκιας αλεξιπτωτιστής, όμως φαίνεται να σας διαφεύγει το γεγονός ότι ακριβώς χάρη σ’ αυτές τις “ιδιότητες” υπηρετεί στο συγκεκριμένο πόστο. Πότε ήταν η τελευταία φορά που διορίστηκε κάποιος χαρισματικός, ανεξάρτητος οραματιστής Υπουργός Παιδείας και τι απέγινε αλήθεια ο ίδιος ή το όραμά του; Ακριβώς. Άρα με το να γαυγίζουμε να παραιτηθεί ο Πρόδρομος ή να τον καρατομήσει ο Ηρωδ.. εε ο Πρόεδρος μας ενδιαφέρει περισσότερο κάποιο εύκαιρο, βραχυπρόθεσμο αντιπολιτευτικό κέρδος παρά τα μακροχρόνια, βαθιά και σκοπίμως άλυτα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης.

Σε Γυμνάσιο της Λευκωσίας ο γυμναστής της Α’ Τάξης στην πρώτη συνάντηση με τους μαθητές είπε στα κορίτσια να “μην φοράνε προκλητικά κολάν και σορτς”! Ναι, σε 11χρονα και 12χρονα! Στο ίδιο σχολείο ο θεολόγος έκανε πρεμιέρα με... ψαλμωδίες που έπαιζαν σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Και νομίζετε πως ο creepy γυμναστής ή ο παπάς-με-πολιτικά θεολόγος είναι οι εξαιρέσεις; Είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός συστήματος που συντηρεί μια δημόσια εκπαίδευση η οποία προάγει εθνικισμό, θρησκοληψία, ρατσισμό/ξενοφοβία, σεξισμό, απαρχαιωμένες αντιλήψεις, πουριτανισμό ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την παπαγαλία, μπλοκάρει την κριτική σκέψη και κατασκευάζει υπάκουα ρομποτάκια. Δηλαδή τους αυριανούς Γιαννάκηδες, Μάκηδες και Συλλούρηδες που θα συνεχίσουν την παράδοση της λοβοτομημένης Μπανανίας με πολίτες που διαθέτουν βραχύβια μνήμη δυσανάλογη με το τεράστιο Εγώ τους.

Κι έτσι είναι, αν όχι η πλειοψηφία, μία πολύ μεγάλη μερίδα των εκπαιδευτικών μας, είτε γιατί συμφωνούν ιδεολογικά με τον ακραίο συντηρητισμό που ζέχνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, είτε δεν ασχολούνται ασπαζόμενοι το εθνικό μας μότο “κρύψε να περάσουμε”. Και οι λίγοι προοδευτικοί και ανοιχτόμυαλοι που αντιδρούν είτε πνίγονται/πολεμούνται/εξοστρακίζονται (βλ. Γαβριήλ), είτε αφομοιώνονται σταδιακά από το σύστημα προκειμένου να επιβιώσουν. Το πόσο σαθρό είναι το καθηγητικό οικοδόμημα φάνηκε από τις μαζικές πορείες και απεργίες για τα οικονομικά και εργασιακά κεκτημένα τους αλλά και τη μούγκα-στη-στρούγκα όταν διώκεται συνάδελφός τους για τις ιδέες του (αφήστε που οι περισσότεροι συμφωνούν με τη δίωξη κι ας μην το δηλώνουν φανερά).

Έτσι λοιπόν ο Πρόδρομος και ο κάθε Πρόδρομος (δηλαδή ο κομματικός αχυράνθρωπος που ανακυκλώνεται σε κυβερνητικά πόστα μέχρι τα 80 του) μπορεί να σκίζει σελίδες και να διώκει προοδευτικούς εκπαιδευτικούς-καλλιτέχνες πουλώντας φτηνό πατριωτισμό σ’ αυτούς που εκσπερματώνουν με Γρίβα, γαλανόλευκη και “This is Sparta!” ιαχές (αλλά δεν μπορούν να γράψουν λέξη σωστή στα ελληνικά - συνήθως δεν γράφουν καν ελληνικά) γιατί πολύ απλά ξέρει ότι έχει τη σιωπηρή πλειοψηφία με το μέρος του, γιατί οι περισσότεροι σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο έχουν γαλουχηθεί με το σύστημα που διδάσκει το τρίπτυχο “ο Χριστός σώζει, ο Τούρκος σφάζει και η γυναίκα υποτάσσεται”. Ένα σύστημα που επιβιώνει ακόμα και αριστερών Προέδρων και κυβερνήσεων για να μην ξεχνάμε ποιοι είχαν την ευκαιρία να αλλάξουν τα πράγματα αλλά φοβήθηκαν το πολιτικό κόστος.

Ο Πρόδρομος κάποια στιγμή θα φύγει και θα καταγραφεί στην ιστορία ως ακόμα ένας Υπουργός Παιδείας ανδρείκελο της Εκκλησίας που απλά διεκπεραιώνει ένα έργο που έχει δρομολογηθεί δεκαετίες νωρίτερα. Και το πραγματικό σκοτάδι, αυτό που κυριαρχεί στην καρδιά της δημόσιας εκπαίδευσης, θα καταπιεί ακόμα μια γενιά... 

(Στην κεντρική φώτο, Παναγία αγκαλιάζει στοργικά το νεκρό σώμα του μικρού Αϊλάν στον σοκαριστικό αλλά υπέροχα συγκινητικό πίνακα του ζωγράφου και εκπαιδευτικού Γιώργου Γαβριήλ που κινδυνεύει με απόλυση από το Υπουργείο Παιδείας γιατί δεν είναι αρκετά... χριστιανός και πατριώτης για να διδάσκει. Ένας καλλιτέχνης που αναδεικνύει βασικές αρχές του χριστιανισμού όπως η αγάπη, η συμπόνια, η ενσυναίσθηση, η καλοσύνη, η συγχώρεση, η αλληλεγγύη στον φτωχό και αδύναμο, όπως κανένας χρυσοποίκιλτος ρασοφόρος Ταλιbank δεν το έπραξε ποτέ. Αλλά αυτοί κηρύττουν ανενόχλητοι από άμβωνος ενώ ο Γαβριήλ διώκεται από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Κατά τ' άλλα κόπτονται για το Αφγανιστάν)

Loader