Ως πότε ο μπαμπούλας της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης θα αποτελεί άλλοθι για την απροκάλυπτη ομοφοβία σας; 

Ως πότε ο μπαμπούλας της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης θα αποτελεί άλλοθι για την απροκάλυπτη ομοφοβία σας; 

Ο ΑΝΤ1 Κύπρου έκοψε τα gay φιλιά από τις “Άγριες μέλισσες” αλλά άφησε άθικτη τη σκληρή σκηνή της κακοποίησης του ομοφυλόφιλου γιατί -όπως και η κοινωνία- θέλει τους gay μονίμως θύματα (και παράδειγμα προς αποφυγή) παρά νορμάλ ανθρώπους που απολαμβάνουν τον έρωτά τους όπως όλοι μας

Στην Κύπρο μαζί με παπουτσόσυκα, τα αγγούρια και τις (big) πατάτες ευδοκιμούν και οι αυτόκλητοι θεματοφύλακες του τρίπτυχου Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Αυτοί οι εκνευριστικοί, απολιθωμένοι “μπάτσοι της κανονικότητας” που την έχουν δει προστάτες του “φυσιολογικού” όπως το έχουν ορίσει αυτοί μέσα στο περιορισμένης ευθύνης μυαλό τους και αποφασίζουν για εμάς τι θα φοράμε, ποιους θα γαμάμε, πως θα αυτοπροσδιοριζόμαστε ή που θα πιστεύουμε. Οι θεματοφύλακες μπορεί να είναι φυσικά πρόσωπα με επιρροή, από παπάδες μέχρι αρτηριοσκληρωτικούς εκπαιδευτικούς ή βαθιά συντηρητικούς (και συνήθως διεφθαρμένους) πολιτικούς μέχρι θεσμοί που -σωστά μαντέψτε- διευθύνονται στην πλειοψηφία τους από τους πρώτους (ή σαν κι αυτούς) κι εμφανίζονται το ίδιο απαρχαιωμένοι.

Αυτοί λοιπόν αποφασίζουν πριν από εμάς για εμάς, μην τυχόν και αποκλίνουμε από τις νόρμες που έχουν ορίσει η ίδιοι και τους βγουν οι αυριανοί Κυπραίοι πολίτες (ή ορθότερα πελάτες) τίποτα πούστηδες, άθεοι ή απάτριδες. ΚΑΙ με δικαίωμα ψήφου. 

Τώρα, μια απαραίτητη διευκρίνιση γιατί όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο, διαβάζουν και μπετόστοκοι (απίστευτο όχι που διαβάζουν εμένα αλλά που διαβάζουν, τελεία). Δεν είναι κακό να πιστεύεις σε οποιονδήποτε Θεό, να έχεις οποιονδήποτε σεξουαλικό προσανατολισμό (πάντα στο πλαίσιο της αμοιβαίας συναίνεσης, έτσι;) ή να αγαπάς την πατρίδα σου. Κακό είναι να επιβάλλεις τα γαμημένα πιστεύω σου στους άλλους είτε με βία, απειλές και δημόσιο bullying, είτε πιο διακριτικά μέσω νόμων, κανονισμών και εθίμων. Υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι να πιστεύεις, να κάνεις σεξ ή να αγαπάς την πατρίδα σου και πρέπει να μάθουμε να τους αποδεχόμαστε όλους. Προσέξτε, όχι να μας αρέσουν αλλά να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε τις επιλογές του άλλου ακόμα κι αν τρώει  πίτσα με ανανά ή πίνει φραπέ όλο γάλα (το τελευταίο είναι αλήθεια πως μου πήρε πολλά χρόνια να το αποδεχτώ). 

Κι αφού τονίσαμε για πολλοστή φορά τα αυτονόητα (είπαμε, διαβάζουν και μπετόστοκοι που μετά πάνε και κλαίγονται στην Επιτροπή Δεοντολογίας “μαμαααά ο Νομικός με είπε ψέκα ή γράφει κακές λεξούλες”) πάμε στην αφορμή: Η καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 “Άγριες μέλισσες” πήγαν στον τρίτο τους κύκλο εκεί που καμία άλλη ελληνική παραγωγή δεν τόλμησε μέχρι τώρα, κι αυτό το πλήρωσε αν κρίνουμε απ’ το ότι διανύει τη χειρότερη χρονιά της από άποψη τηλεθέασης. Απομακρύνθηκε από την κλασική δομή της σαπουνόπερας για να εστιάσει στο ιστορικό πλαίσιο και να καταδείξει χωρίς εξωραϊσμούς την ωμότητα της εποχής της χούντας. Λογικό να ξενίσει αν σκεφτείτε πόσοι νοσταλγοί της (και του κυπριακού παραρτήματος της ΕΟΚΑ Β’) υπάρχουν ακόμα εκεί έξω.  

Στη σειρά υπάρχει ένας gay χαρακτήρας, ο Λευτέρης (Δημήτρης Τσίκλης), γιος του Ακύλα Μεγαρίτη (Αιμίλιος Χειλάκης)ο οποίος ανταλλάσει σε δύο σκηνές διαφορετικών επεισοδίων φιλιά με τον σύντροφό του, τον ανιψιό του ιδιοκτήτη του θεάτρου στο οποίο ανεβάζει παράσταση ο θίασος του. Και οι δύο σκηνές όπως και η αντίστοιχη σκηνή gay φιλιού και στην “Τούρτα της μαμάς” της κρατικής ΕΡΤ έτυχαν θερμής υποδοχής στην Ελλάδα επειδή ουσιαστικά σηματοδότησαν το τέλος του τηλεοπτικού Μεσαίωνα που λογόκρινε οτιδήποτε εμφάνιζε τους gay ως κανονικούς ανθρώπους και όχι υστερικές, θηλυπρεπείς καρικατούρες. Αυτά όμως στην Ελλάδα γιατί στη Νήσο των Αγίων το ημερολόγιο αναγράφει ακόμα 1692. Και οι δύο σκηνές κόπηκαν “προληπτικά” από τον ΑΝΤ1 Κύπρου αφενός για να μην σκανδαλιστούν οι τηλεθεατές που ανέχονται μεν κέρατα, τρίγωνα, τετράγωνα, πολύγωνα, ξυλοδαρμούς, βιασμούς, απαγωγές και φόνους στην prime time (τα βασικά συστατικά μιας μέσης σαπουνόπερας) αλλά όχι... δύο άντρες να φιλιούνται κι αφετέρου να μην φάνε πρόστιμο από την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης που διέπεται ακόμα από κανονισμούς που βρέθηκαν λαξευμένοι σε πέτρα στην Αμαθούντα. 

Κι αυτή ήταν η επίσημη/ανεπίσημη δικαιολογία του καναλιού. Όπως μαθαίνω η απόφαση να κοπούν οι σκηνές λήφθηκε από υπαλλήλους της ροής προγράμματος που έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο και χωρίς να ενημερωθεί η διεύθυνση υπό τον φόβο της καμπάνας της Αρχής. Αντίθετα, έδειξαν κανονικά τη σκηνή όπου ο Λευτέρης βρίσκεται σε μια αποθήκη δεμένος, ημίγυμνος και αιμόφυρτος από το μένος του πατέρα του που έμαθε για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του γιου του. Βλέπετε, στην Κύπρο του 2021 ακόμα κι ένας υπάλληλος καναλιού που του δίνεται μια σχετική εξουσία (της λογοκρισίας στην προκειμένη περίπτωση) επιλέγει να καταδείξει την κακοποίηση του ομοφυλόφιλου ως cautionary tale (“αυτά παθαίνουν οι πούστηδες”) ενώ ψαλιδίζει τη σκηνή όπου το εν λόγω άτομο απολαμβάνει τον έρωτά του με τον σύντροφό του -έστω και με ένα απλό φιλί- σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποκρύψει το φυσιολογικό της όλης πράξης. Με λίγα λόγια: Η πρώτη σκηνή είναι παράδειγμα προς μίμηση και η άλλη προς αποφυγήν. 

Μισή η ντροπή του καναλιού θα μου πείτε και μισή της αρτηριοσκληρωτικής Αρχής Ραδιοτηλεόρασης, όμως δεν λειτουργεί έτσι. Μπορεί να το έγραφα ειρωνικά πιο πάνω αλλά οι κανονισμοί της Αρχής δεν είναι όντως λαξευμένοι σε πέτρα. Μπορούν να αλλάξουν και να απαλειφθεί οτιδήποτε ομοφοβικό πιθανόν περιλαμβάνουν. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει αντίδραση. Γενική κατακραυγή. Ο ΑΝΤ1 έπρεπε να παίξει κανονικά τις σκηνές και σε περίπτωση που όντως είχε πρόβλημα με την Αρχή να το χρησιμοποιήσει εναντίον της. Έχοντας μια μεγάλη (και ενεργή) μερίδα της κοινής γνώμης στο πλευρό σου μπορείς να αλλάξεις κάποια πράγματα. Το να δρας προληπτικά όμως παίζεις απλά το παιχνίδι της και διαιωνίζεις ένα πρόβλημα που έπρεπε να μην υφίσταται εδώ και δεκαετίες. Το κράξιμο έπρεπε να στραφεί προς την Αρχή και όχι προς το κανάλι εξαιτίας του υπερβάλλοντα ζήλου που επέδειξε ένας υπάλληλος (θέλουμε να πιστεύουμε πως η ιδιοκτησία και η διεύθυνση δεν ενστερνίζονται αυτές τις απόψες αν και μια επίσημη ανακοίνωση θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση).

Γιατί ξέρετε, δεν θα λειτουργεί για πάντα ο μπαμπούλας της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης ως άλλοθι για την απροκάλυπτη ομοφοβία κάποιων...

 

Loader