Στη viral ειδησεογραφία της μικρής, νησιωτικής μας χώρας έχουν το τελευταίο διήμερο κυριαρχήσει τίτλοι με χαρακτηρισμούς όπως «Σοκ» και «Κύμα οργής» για τις καρακιτσάτες γαμήλιες φωτογραφίσεις που γίνονται στο Βαρώσι ενώ ακόμη πιο έντονη είναι η δικαιολογημένη αντίδραση πολιτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου πέρα από τις αναμενόμενες εκδηλώσεις πικρίας και αγανάκτησης, δημοσιεύονται αθυροστομίες για τους «προκλητικά απολίτιστους Τούρκους» που πραγματοποιούν χαρούμενες φωτογραφίσεις στα ερείπια του πόνου και του ρημαδιού.

Καταρχάς, ας επισημανθεί για μυριοστή φορά πως οι αυθαίρετες, ρατσιστικές, αφοριστικές και άγαρμπες γενικοποιήσεις «για το απολίστιστο ενός ολόκληρου λαού» προσβάλλουν, πέρα από τη νοημοσύνη μας, το γνωστικό και πολιτισμικό επίπεδο του ατόμου που χωρίς αιδώ τις εκτοξεύει. Η πρόσφατη ετυμηγορία για τη δίκη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής μόλις προχτές ολοκληρώθηκε και η οποιαδήποτε ρητορική για φυλετικές ανωτερότητες ή κατωτερότητες παραμένει διαχρονικά άκαιρη και επικίνδυνη. Πόσο μάλλον σε μια κοινωνία που ευελπιστεί πως εξελίσσεται.

Η ανοησία, από την άλλη, ούτε σύνορα έχει ούτε φυλετική καταγωγή και εντυπωσιάζει η παχυδερμία και η κακογουστιά ανθρώπων που δεν έχουν την στοιχειώδη ενσυναίσθηση και ευαισθησία να αντιληφθούν πως η περίκλειστη, ερειπωμένη Αμμόχωστος δεν μπορεί να αποτελεί ρομαντικό σκηνικό για background φωτογραφίσεις γάμου! Eίναι το άκρον άωτον της ακαλαίσθητης γαϊδουροσύνης! Είναι η αισθητική που γίνεται εντελώς ανήθικη ως ηθική.

Ελπίζω πάντως πως όλοι αυτοί που εκτοξεύουν στα social media μύδρους για τους 'μόγγολους Τούρκους', αν τους δινόταν η ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τις φωτογραφίσεις του δικού τους γάμου σε ένα αντίστοιχο μέρος, με το οποίο δεν θα είχαν το συναισθηματικό και ιστορικό δέσιμο που έχουν με την Αμμόχωστο, θα ήταν κατηγορηματικά αντίθετοι στο να το πράξουν. 

Η συλλογική πάντως αισθητική μας αντίληψη, σε ό,τι αφορά συγκεκριμένα στις φωτογραφίσεις που γίνονται για γάμους, παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους και γι' αυτό το θέμα είναι μάλλον... ασφαλέστερο να εξαχθούν συμπεράσματα.

Πού τελειώνει λοιπόν η αισθητική και πού αρχίζει η ηθική; Σε περιπτώσεις όπως αυτή είναι ξεκάθαρο.

Π.Δ