Ήταν 1η Οκτωβρίου του 1977 και, λογικά, λίγοι θα ψάχνονταν να εξασφαλίσουν εισιτήριο για ένα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στη Σάντος και την Κόσμος της Νέας Υόρκης. Κι όμως... 

Δεν ήταν απλά ένας αγώνας ποδοσφαίρου, ήταν το γεγονός της χρονιάς.

Οι θεατές έφταναν τους 77.000 κι ανάμεσα τους ο Μοχάμεντ Άλι, που ήθελε να είναι εκεί, στον αποχαιρετισμό του Βασιλιά. Ο Πελέ κατέβαινε από το θρόνο του κι ολόκληρος ο κόσμος γονάτιζε για να περάσει. 

Οι δυο πιο αναγνωρίσιμοι άνθρωποι της Γης θα έκλαιγαν ό ένας στην αγκαλιά του άλλου

Λίγους μήνες πριν, ο Πελέ με τη φανέλα της Κόσμος έφερνε στο Giants Stadium 10.000, άντε 20.000 θεατές. Τώρα όμως ήταν αλλιώς. Όσοι πήγαν θα είχαν να το λένε: «Ήμουν κι εγώ στον αποχαιρετισμό του Πελέ!».

Ο Μικ Τζάγκερ, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο Έλτον Τζον, ο Χένρι Κίσινγκερ ήταν φανατικοί θαυμαστές του Πελέ και πολλές φορές τον είχαν δει να… ζωγραφίζει με τη μπάλα. Τώρα όμως στο γήπεδο ήταν ο Μοχάμεντ Άλι. Οι δυο πιο αναγνωρίσιμοι άνθρωποι της Γης θα έκλαιγαν ό ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Ο Πελέ φόρεσε με συγκίνηση την φανέλα της Σάντος και βγήκε να αγωνιστεί.

Δεν ήταν πια εκείνος ο μάγος που έβγαζε γκολ από το… καπέλο του. Ο χρόνος τον είχε κουράσει, όμως… «Υπήρχαν ακόμα λάμψεις στο παίξιμό του. Τον είδα να κάνει πράγματα που δεν έχω δει ποτέ να κάνει άλλος ποδοσφαιριστής», είπε ο συμπαίκτης του στην Κόσμος, Μπόμπι Σμιθ και ήταν αλήθεια. Μπορεί να είχε γεράσει το μάυρο άλογο, όμως όταν κάλπαζε το θαύμαζες.

Μέχρι να τελειώσει ο αγώνας όλοι έκλαιγαν!

Σήκωσαν την Ιστορία στους ώμους

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Πελέ φόρεσε τη φανέλα της Κόσμος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει…

Μια βραζιλιάνικη εφημερίδα βγήκε την επόμενη μέρα - στις 2 Οκτωβρίου - με τον τίτλο: «Ακόμα και ο ουρανός έκλαιγε». Μέχρι να τελειώσει ο αγώνας όλοι έκλαιγαν!

«Τον αποχαιρετούσαμε και δεν το πιστεύαμε, ότι είναι το τελευταίο ματς», είπε ο Μπόμπι Σμιθ. Ολόκληρος ο πλανήτης γονάτισε για να περάσει ο Βασιλιάς. 

Ο Πελέ υποκλίθηκε και σκούπισε ένα δάκρυ και τότε οι συμπαίκτες του τον σήκωσαν και τον έφεραν γύρω γύρω από το στάδιο. Και όλοι τους ένοιωθαν ένα βάρος αλλόκοτο, γιατί το ‘ξεραν καλά πως σήκωναν την Ιστορία του ποδοσφαίρου στους ώμους.

Πηγή