Ξέρω ότι ακούγομαι σαν χαλασμένος δίσκος (γκούγκλαρέ το εσύ Gen Z-er πριν πεις ok boomer) αλλά σ’ αυτόν τον τόπο η υποκρισία ίσως είναι ο μοναδικός τομέας όπου εμφανίζουμε πλεόνασμα. Έχει εδώ και μερικές μέρες που κυριαρχούν στη δημόσια συζήτηση, τόσο στα σόσιαλ όσο και στην αληθινή ζωή, δύο συμβάντα διαφορετικά μεν και με χαώδη απόσταση μεταξύ τους αλλά ουσιαστικά κομμένα από το ίδιο ύφασμα. Από τη μία η στυγερή δολοφονία στη Μινεάπολη (ακόμα) ενός άοπλου μαύρου από το λευκό Τραμπικό ρατσιστόμουτρο μπάτσο που του πατούσε τον λαιμό μέχρι να πεθάνει. Και σ’ αυτή τη γωνιά της Μεσογείου μία άνευ προηγουμένου επίθεση κυβερνητικών στελεχών εναντίων μαντρωμένων προσφύγων και αιτητών ασύλου, συνεπικουρούμενης από μερίδα ξενοφοβικών ΜΜΕ που ανταποδίδουν τη χάρη για την παχυλή κυβερνητική επιδότηση που έλαβαν με πρόσχημα τον κορωνοϊό (όχι πως δεν θα το έκαναν και δωρεάν αλλά άλλη γλύκα να βγάζεις και το κατιτίς σου).

Φυσικά το πρώτο περιστατικό είναι μια αποτρόπαια δολοφονία που συνέβη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έχει ξεκάθαρους θύτες και θύμα, πιασάρικο σλόγκαν (“I Can’t Breath” που ψέλλισε ο George Floyd πριν ξεψυχήσει) και είναι trendy. Το κυριότερο; Είναι εντελώς ανώδυνο γι’ αυτό και τα σόσιαλ κατακλύστηκαν από φωτογραφίες, σκίτσα και δριμύ κατηγορώ ακόμα κι από ανθρώπους που συνήθως ουρλιάζουν “πετάξτε τους στη θάλασσα” κάθε φορά που κάποια βάρκα με πρόσφυγες βγαίνει σε κυπριακή ακτή.

Αντίθετα όταν χιλιάδες εξαθλιωμένοι άνθρωποι (ποσώς με ενδιαφέρει εάν είναι μετανάστες, πρόσφυγες, αιτητές ασύλου ή εξωγήινοι εισβολείς από το Άλφα Κενταύρου, είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ) στοχοποιούνται από τον Υπουργό Εσωτερικών, το νέο αστέρι της κυβέρνησης Αναστασιάδη που εντάσσεται στην κατηγορία μα-που-μας-τον-έκρυβαν-τόσο-καιρό; που πουλάει ανέξοδο τσαμπουκά κάνοντας λόγο για γκέτο, αναρχία, αύξηση της εγκληματικότητας και σύνδεση με τρομοκρατία ενώ απειλεί με απελάσεις και αστυνομική βία, τότε οι ίδιοι που κλαίνε για τον Floyd επικροτούν σιωπηρά αυτό που τον οδήγησε βίαια στον τάφο: τον θεσμικό ρατσισμό με κάλυψη την προστασία της έννομης τάξης και τη δήθεν υπεράσπιση της πατρίδας από επινοημένους εχθρούς.

Το πιο αξιολύπητο θέαμα είναι η (δήθεν) μετριοπαθής και προοδευτική πτέρυγα του ΔΗΣΥ. Από τη μία μυξοκλαίνε στο Facebook για τον Floyd και τον ρατσισμό στις ΗΠΑ και την ίδια στιγμή σφυρίζουν αδιάφορα για το ξενοφοβικό παραλήρημα Νουρή και των media που τον σιγοντάρουν με εμετικά, στοχευμένα ρεπορτάζ για δήθεν φαβέλες που μοναδικό στόχο έχουν τη δαιμονοποίηση ΟΛΩΝ των μεταναστών του νησιού.

Από κοντά και το άλλο αστέρι, ο Κλουζό της κυπριακής Βουλής Κυριάκος Χατζηγιάννης που ανακάλυψε μόνος του τρομοκράτες του ISIS στη Χλώρακα για τους οποίους παρεμπιπτόντως δεν γνωρίζει κανένας άλλος, ούτε καν το ίδιο το ISIS (αν ψάξει ακόμα λίγο μπορεί να ανακαλύψει και κανένα ξεχασμένο sleeper cell της 17 Νοέμβρη σε υπόγειο της Εζεκία Παπαϊωάννου). Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ ως γνωστόν είναι εξπέρ σε θέματα τρομοκρατίας, ο ίδιος αν θυμάστε ζήτησε να καταργηθεί ο προειδοποιητικός ήχος του ιμάντα αποσκευών των αεροδρομίων γιατί... τρομοκρατούσε τον κόσμο αλλά και το κλείσιμο των σχολών χορού μετά τις 8 το βράδυ γιατί εδώ που τα λέμε το... χασάπικο ακούγεται πολύ ISIS. Θα είχε πλάκα αν δεν μιλούσαμε για ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο με τόσους ψυχανώμαλους που κυκλοφορούν εκεί έξω και οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν την περίοδο της καραντίνας όπως τα Γκρέμλινς στην πισίνα. Αν αύριο κάποιος απ’ αυτούς αρχίζει να βλέπει παντού, εκτός από κεραίες του ανύπαρκτου 5G και τρομοκράτες του ISIS στο πρόσωπο κάθε μαύρου ή Άραβα που συναντά και του επιτεθεί, θα αναλάβουν άραγε ο φαρμακοτρίφτης, ο Χατζηκλουζό ή τα Μέσα Μαζικής Επιδότησης την ευθύνη; 

Ρητορικό το ερώτημα, εννοείται πως όχι. Δουλειά τους άλλωστε ήταν να μετατοπίσουν τη συζήτηση από τις απανωτές μαλακίες της κυβέρνησης με αποκορύφωμα τον ρατσιστικό αποκλεισμό των ανάπηρων παιδιών από τα σχολεία. Κι επειδή ο συνήθης εχθρός, η Τουρκία, μας έχει ψιλοχεσμένους τελευταία και τα οδοφράγματα είναι ακόμα κλειστά, η προσοχή στράφηκε στα ανθρώπινα ερείπια που έχουν μαντρωμένα στα κέντρα υποδοχής και ζουν από άθλιες συνθήκες περιμένοντας έγκριση ασύλου, προώθηση ή απέλαση.

τους πλούσιους τους δίνουμε και διαβατήριο άσχετα αν αποδεικνύονται δικτάτορες ή κοινοί απατεώνες και διασύρουν τη χώρα

Γιατί νομίζετε ότι θυμήθηκαν ξαφνικά ότι η ψώρα (που θεραπεύεται με χαπάκι) είναι “επικίνδυνη μεταδοτική ασθένεια”(!), η Χλώρακα μετατράπηκε ξαφνικά κάτι ανάμεσα σε Χάρλεμ και φαβέλα του Ρίο, η Κύπρος έχει περισσότερους τρομοκράτες του ISIS κι από τη Ράκκα ή ότι φταίνε τα κολλέγια(!) και οι εικονικοί γάμοι στα δημαρχεία που έχουμε τόσους αλλοδαπούς (φτωχούς έτσι; Γιατί τους πλούσιους τους δίνουμε και διαβατήριο άσχετα αν αποδεικνύονται δικτάτορες ή κοινοί απατεώνες και διασύρουν τη χώρα στο παγκόσμιο). 

Αλλά απ’ αυτούς που νομίζουν ότι είμαστε όλοι σαν τους μπετόστοκους που τους πιστεύουν και αρνούνται να δούνε τη φαυλότητα του δήθεν πατριωτισμού τους, δεν περιμένουμε τίποτα λιγότερο. Όσο θα υπάρχουν σκατόψυχοι, ψεκασμένοι ή απλά καθαρόαιμα ρατσιστόμουτρα που νομίζουν ακόμα οι ηλίθιοι πως έτσι και εξαφανιστούν οι αλλοδαποί από την Κύπρο θα λυθούν όλα τους τα προβλήματα (και δη το οικονομικό), τόσο αυτοί θα στοχοποιούν τους αδύναμους και εξαθλιωμένους για να καλύψουν την ανικανότητα, την ανοργανωσιά και τη διαφθορά . 

Από τους υπόλοιπους όμως περιμένουμε. Την Κυριακή 31/5 στις 17.00 στην πλατεία Ελευθερίας, ας ενώσουμε τις φωνές μας κατά του ρατσισμού, όχι μόνο του μακρινού, ανέξοδου και trendy αλλά εκείνου που είναι εδώ, δίπλα μας και όπως μας δίδαξε το όνειδος του Υπ. Παιδείας με τα ανάπηρα παιδιά μπορεί ανά πάσα στιγμή να στραφεί εναντίον του οποιουδήποτε.