Γράφει ο Δρ. Στυλιανός Γιατρός*

Αρκετός κόσμος στην Κύπρο, αλλά και παγκοσμίως, αδυνατεί να καταλάβει την κλιματική αλλαγή, και τις επιδράσεις που έχει στην καθημερινότητα του. Η σταδιακή ανεπαίσθητη αλλαγή που συμβαίνει εδώ και χρόνια, αλλάζει πλέον τον τρόπο ζωής μας εδώ στην Κύπρο, με πιο θερμά καλοκαίρια, περισσότερη ανομβρία, περισσότερη σκόνη στην ατμόσφαιρα και τις συνεπακόλουθες επιπτώσεις στο περιβάλλον, στην οικονομία και στην υγεία μας. Και επειδή η κλίμακα του προβλήματος είναι μεγάλη, χρειάζεται ανάλογης κλίμακας αντιμετώπιση, η Παγκόσμια Συνάντηση των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή το 2015, έβαλε τις βάσεις για την διεθνή συμφωνία μείωσης των ρύπων  για την αποτροπή της ραγδαίας αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Ενόψει της προσεχούς Παγκόσμιας Συνάντησης για την Κλιματική Αλλαγή (COP 26) που θα διεξαχθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2021, είχα την ευκαιρία και την τιμή να φιλοξενήσω την καθηγήτρια Dr Joanna Haigh, για 5 χρόνια συνδιευθύντρια του Ινστιτούτου Grantham για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον του Imperial College  και μια εκ των βασικών συγγραφέων της έκθεσης της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Κλιματική Αλλαγή (ΔΟΚΑ - IPCC) για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Nobel Ειρήνης μαζί με τους υπόλοιπους συγγραφείς της έκθεσης.

Συνοψίζω πιο κάτω τα κύρια σημεία :

Η προσοχή μας τώρα μπορεί να εστιάζει στην πανδημία, αλλά η κλιματική αλλαγή παραμένει ως η πιο σημαντική απειλή που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα και μάλιστα πιθανόν να συντείνει και στην αύξηση εμφάνισης πανδημιών.

Η Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα το 2015 ήταν ένα θετικό στοιχείο, όμως από τότε και παρά τα κάποια καλά αποτελέσματα στην Ε.Ε, το Η.Β. και την Κίνα, αρκετές χώρες δυσκολεύονται να πετύχουν τους στόχους τους και το 2021 στην Γλασκώβη χρειάζεται μεγαλύτερη φιλοδοξία για περαιτέρω μειώσεις και δημιουργία στρατηγικών για να τις πετύχουμε

Η Πράσινη ανάκαμψη από την κρίση της πανδημίας, μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για έργα στην μείωση άνθρακα (decarbonisation) και δέσμευση άνθρακα (carbon capture) με θετικά συνεπακόλουθα όπως την μείωση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, νέες πράσινες δουλειές, πρόσβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενεργειακή ασφάλεια. 

Κανένας δεν περισσεύει στην δράση για το κλίμα. Χρειάζονται συνέργειες μεταξύ των εθνών, του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των νέων και των μεγάλων, οργανωμένων συνόλων και ατόμων. Γιατί δεν μιλάμε πλέον απλά για την κλιματική αλλαγή, αλλά για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κλιματική αλλαγή και εμείς ως Κύπρος είμαστε ευάλωτοι στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Έχουμε λοιπόν και ρόλο και υποχρέωση να συμμετέχουμε σε αυτή την παγκόσμια δράση.  

*Επίκουρος Καθηγητής

Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Μέλος του κόμβου Κλιματικής Καινοτομίας ΕΙΤ Climate-KIC