Βασιλική Κυπραίου: Δεν ονειρεύομαι ρόλους. Ονειρεύομαι στιγμές, ταξίδια, ζωή

Βασιλική Κυπραίου: Δεν ονειρεύομαι ρόλους. Ονειρεύομαι στιγμές, ταξίδια, ζωή

3 έκτακτες παραστάσεις για το "Το Κουκλόσπιτο" του Ίψεν

 

Συνέντευξη στον Βαγγέλη Γέττο


H ηθοποιός Βασιλική Κυπραίου, με μια δυναμική και μοναδική σε περιεχόμενο και ποιότητα σταδιοδρομία σε Ελλάδα και Κύπρο, έχει ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις.

Πρόσφατα μας διέλυσε κυριολεκτικά με το "HIV" ενώ αμέσως μετά κλήθηκε να ερμηνεύσει ένα καλομαθημένο freak του καταναλωτισμού και του υλισμού που κάνει την ανατροπή στο "Κουκλόσπιτο" του Ερρίκου Ίψεν. Η παράσταση διάνυσε μία επιτυχημένη πορεία και, λόγω μεγάλης ζήτησης, επαναλαμβάνεται για τρεις μόνο επιπλέον έκτακτες παραστάσεις στην ΕΘΑΛ, στη Λεμεσό. Τη συναντήσαμε και συναποφασίσαμε να μιλήσουμε έξω από τα δόντια.


Από το HIV όπου υπερασπίστηκες την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στο ‘’Κουκλόσπιτο’’ όπου παίζεις μια συμβιβασμένη σύζυγο ανερχόμενου μεσοαστού. Υπάρχουν ρόλοι με τους οποίους δυσκολεύεσαι να ταυτιστείς;

Το HIV ήταν μια εντελώς διαφορετική συνθήκη.”Καλησπέρα,είμαι η Βασιλική”,έλεγα πατώντας το πόδι μου στη σκηνή. Αυτομάτως λοιπόν ο όρος “ρόλος” κατακερματιζόταν. Κλείνει η παρένθεση. Υπάρχουν ρόλοι που φαντάζουν μακρινοί στην αρχή. Κι έπειτα ξεκινώντας τη διαδρομή για να συναντηθείς με τον άγνωστο που θα γίνει εσύ,ανακαλύπτεις πως αυτό που σου φαινόταν ξένο το κουβαλούσες μέσα σου και δεν το ήξερες. Ο αιφνιδιασμός είναι ό,τι πιο όμορφο μου συμβαίνει όντας ηθοποιός. 23

Ποιον ρόλο ονειρεύεσαι να παίξεις και δεν έχεις παίξει ακόμα;

Δεν ονειρεύομαι ρόλους. Ονειρεύομαι στιγμές, ταξίδια, ζωή. Ονειρεύομαι  συναντήσεις, ανθρώπους,βλέμματα, ανάσες. Σίγουρα αγαπώ την αρχαία τραγωδία. Τον ποιητικό λόγο. Επειδή απαιτούν από τον ηθοποιό βαθιά κατανόηση και απλότητα. Να ανοίξει το στόμα του και να εκφέρει τον λόγο των μεγάλων ποιητών χωρίς φτιασίδια. Απλά, γενναιόδωρα, γενναία.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Το HIV του Θανάση Τριαρίδη μάς αφορά όλους


Γνωρίζω ότι έχεις ένα μικρό παιδί. Οι τελευταίες παραστάσεις σου, με βάση τα “χρηστά ήθη” της εποχής μας, δεν απευθύνονται σε αυτά. Τι λες στο μικρό σου όταν σε ρωτάει αν μπορεί να δει την παράσταση;

Τώρα ξύνεις πληγές. Νομίζω πως όταν απαντήσω ναι στην ερώτηση “μαμά,μπορώ να σε δω στην παράσταση;” ,η κόρη μου θα γυρίζει γύρω από τον εαυτό της κραυγάζοντας από χαρά. Για την ώρα, όταν της λέω όχι, επειδή οι ερωτήσεις της είναι πολλές κι επίπονες,προσπαθώ να απαντάω με το ποσοστό της αλήθειας που νιώθω ενστικτωδώς ότι μπορεί να διαχειριστεί τη δεδομένη στιγμή. Για παράδειγμα, όταν ήθελε να έρθει στο HIV, της είπα πως είναι η ιστορία ενός κοριτσιού αλλά είναι κάπως λυπητερή και δε θέλω να στεναχωρηθεί. “Γιατί μαμά; Πέθανε;” με ρώτησε. Την εξέλιξη του διαλόγου θα μου επιτρέψεις να την φυλάξω στο κουτί των θησαυρών μου. 23

Γιατί όμως να μην μπορεί ένα παιδί, συνοδευόμενο, έστω να θεωρείται αυτονόητο ότι δεν μπορεί να δει Ίψεν το 2019 όταν βλέπει σημεία και τέρατα στο τάμπλετ ή τον υπολογιστή από το οποίο δεν ξεκολλά;

Ένα παιδί μπορεί να δει Ίψεν. Φτάνει να υπάρχει κάποιος γονιός που θέλει να  πάει στο θέατρο. Με το παιδί του. Χωρίς το τάμπλετ.  Γενικώς στο θέατρο. Δεν είναι ρεπερτοριακό το θέμα. Εγώ έβλεπα “θέατρο για μεγάλους” από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και όπως αντιλαμβάνεσαι δεν είχα τάμπλετ τότε. Ούτε η κόρη μου έχει τάμπλετ τώρα. Ευτυχώς. Και παρακολούθησε τους Πέρσες στην Επίδαυρο όταν ήταν τριών χρονών με αμείωτο ενδιαφέρον ενώ φύγαμε από παιδική παράσταση κακείν κακώς επειδή σκυλοβαρέθηκε. Και το Κουκλόσπιτο θα μπορούσε να το δει αν δεν έπαιζα εγώ. Φοβάμαι πως υπάρχουν στιγμές έντασης στην παράσταση που μπορεί να ξεχάσει πως είμαι ηθοποιός και να θυμηθεί πως είμαι μόνο η μαμά της. Πρόβλημα.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: HIV: H εκδίκηση του θεατρικού εδώ και τώρα


Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, το Τζόκερ το είδες; Στην Ελλάδα έγινε ολόκληρο πογκρόμ για να διώξουν τους έφηβους από τις αίθουσες; Που πάει όλο αυτό το πράγμα;

Πουθενά δεν πάει. Ό,τι να ’ναι. Σπασμωδικές κινήσεις. Άκυρες. Πετάμε στα μούτρα των παιδιών όλη την ασχήμια μέσα από πομπούς που παίζουν νυχθημερόν σκουπιδαριό, και ξαφνικά θυμόμαστε τάχα να τους προστατέψουμε. Και μπουκάρει η αστυνομία σε κινηματογραφικές αίθουσες, ξυπνώντας εικόνες μαύρων εποχών. Δε θα πω περισσότερα. Μόνο αυτό. Ας κοιτάξουμε τα παιδιά στα μάτια. Ας τα ακούσουμε. Ας κάτσουμε μαζί τους στο τραπέζι να μιλήσουμε χωρίς τα κινητά στο χέρι. Ας διαβάσουμε κανένα βιβλίο. Ας πούμε κι ένα ‘’σε αγαπάω’’. Ας δώσουμε μια αγκαλιά. Ας αρχίσουμε να θυμίζουμε ανθρώπους. 


"Το Κουκλόσπιτο", του Ερρίκου Ίψεν

Τεχνοχώρος της ΕΘΑΛ (11, 12 & 13 Δεκεμβρίου 2019, στις 8.30μμ.) 

Συντελεστές

μετάφραση /σκηνοθεσία: Αύρα Σιδηροπούλου

σκηνικά/κοστούμια: Γιώργος Τενέντες

μουσική σύνθεση: Βάνιας Απέργης

σχεδιασμός φωτισμών: Αλεξάντερ Γιότοβιτς

video art: Άρτεμις Τζάβρα Bulloch

βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Χατζηστυλλή

ηθοποιοί:  Βασιλική Κυπραίου, Νεοκλής Νεοκλέους, Θανάσης Δρακόπουλος, Φώτης Αποστολίδης, Μυρτώ Κουγιάλη, Μαρία Πόβη, Λεωνίδας Έλληνας

πληροφορίες/κρατήσεις: 25877827

Μέγας Θεσμικός Χορηγός: ΘΟΚ | Πάγιος χορηγός: Δήμος  Λεμεσού

Loader