Συνεχίζεται μέχρι το τέλος Ιουνίου η διαδικτυακή έκθεση Together/Apart: Going New Places, μία πρωτοβουλία της σκηνογράφου Μαρίνας Χατζηλούκα και του Πολιτιστικού Τμήματος της Ύπατης Αρμοστείας της Κύπρου στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αφορμή της ωραίας ιντερνετικής αυτής δράσης υπήρξε η αναπάντεχη συγκυρία του lockdown και της πανδημίας, μέσα από την οποία έχει αναδυθεί «μια νέα πραγματικότητα στην οποία κληθήκαμε να ανταποκριθούμε, περιορισμένοι στα φυσικά όρια του προσωπικού μας χώρου».

Ζητήσαμε από τους 7 καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση να μας μιλήσουν για το έργο τους και να μας πουν πώς βιώνουν την ιδιαίτερη αυτή συνθήκη παρουσίασης της δουλειάς τους στο ίντερνετ.

Tη δουλειά της σήμερα παρουσιάζει στην AVANT GARDE η Mala Siamptani.

«Από πολύ νωρίς στην ιστορία της ανθρωπότητας, τα κοσμήματα είτε εξυπηρετούσαν θρησκευτικούς/τελετουργικούς σκοπούς, προστατεύοντας από κακά πνεύματα, είτε αντικατόπτριζαν πλούτο και στάτους σε έντονα ιεραρχικές κοινωνίες. Το έργο μου αποτελεί πρόσκληση για να αναλογιστούμε πώς μπορούμε να αντικαταστήσουμε πολύτιμα υλικά, δημιουργώντας κοσμήματα μέσω τεχνικών που μιμούνται τη διαδικασία φυσικής μεταβολής των ορυκτών.

Ως σχεδιάστρια, νιώθω πως καλούμαι, τώρα περισσότερο από ποτέ, να ανακαλύψω νέους τρόπους για να παραμείνω ενεργή, ανταποκρινόμενη στις αλλαγές που έχουν επέλθει λόγω των συνθηκών εγκλεισμού και κοινωνικής απόστασης που εξακολουθούν να ισχύουν στο Η.Β. 

Σε μια προσπάθεια να αναδιοργανώσω την πρακτική μου μακριά από το στούντιο, διερευνώ διαδικασίες δημιουργίας βιοϋλικών από την άνεση του σπιτιού μου. Ασχολούμαι, έτσι, με βιοπλαστικά πειράματα, αναμειγνύοντας χώμα από την Κύπρο με υπολείμματα καφέ για τη δημιουργία οργανικής ύλης, η οποία, μέσα από ειδικά καλούπια και διαδικασίες χύτευσης, μεταμορφώνεται σε βιολογικά κοσμήματα, τα οποία αντανακλούν τις αλλεπάλληλες διαδρομές της ζωής μας, τη σχέση μας με το περιβάλλον, νέες φωνές και ιστορίες που δεν έχουν ειπωθεί ακόμα. 

Το χώμα είναι ένα σώμα που μεταφέρει πληροφορίες σχετικές με την περιβαλλοντική του ιστορία και δεν απαιτεί την παρουσία οργανικής ύλης για να δομηθεί. Από την άλλη, κατά τη διάρκεια της καραντίνας στο Λονδίνο, η ποσότητα καφέ που καταναλώνω καθημερινά έχει αυξηθεί, εξαιτίας των συχνών διαλειμμάτων που χρειάζομαι, για να ξεκουράσω τα μάτια μου από τον υπολογιστή. Περιλαμβάνοντας τα υπολείμματα καφέ στη βιολογική συνταγή που επεξεργάζομαι, ουσιαστικά συνδέω αυτό το έργο με την παρούσα βιωματική μου εμπειρία. Χρησιμοποιώ προκατασκευασμένα καλούπια τυπωμένα σε τρισδιάστατο εκτυπωτή, τα οποία, πέραν από τα τρισδιάστατα κοσμήματα, επιτρέπουν στο υλικό να διαμορφώνεται σε επίπεδα, κυκλικά φύλλα.

Οι διαδικτυακές εκθέσεις αποτελούσαν πάντα κάτι ξένο προς τη δουλειά μου, καθώς ασχολούμαι με υφές και υλικά, τα οποία διακρίνονται από ένα έντονα οπτικό χαρακτήρα που είναι ουσιώδης για τις έννοιες που επεξεργάζομαι. Σε αυτό το έργο, προσπάθησα να προκαλέσω τον εαυτό μου, χρησιμοποιώντας ψηφιακά εργαλεία για να αποτυπώσω αυτή την οπτική διάσταση μέσω στατικών φωτογραφιών αλλά κι ενός κινούμενου GIF που αναπαριστά τη διαδικασία κατασκευής. 

Ο ενθουσιασμός που με διακατέχει κάθε φορά που παρουσιάζω νέα δουλειά ήταν κι εδώ έντονος, κι ίσως ενισχύθηκε από τη συζήτηση που ακολούθησε, ως μέρος του παράλληλου προγράμματος. Λόγω αυτής της διαδικτυακής έκθεσης προέκυψαν γόνιμες συζητήσεις με συναδέλφους καλλιτέχνες και σχεδιαστές που αφορούσαν στο μέλλον της τέχνης και του σχεδίου, ιδιαίτερα ως προς τις εκθεσιακές δυνατότητες που προσφέρουν ψηφιακές πλατφόρμες».

Το λινκ της δουλειάς της Mala Siamptani