Μήπως το ότι του δίνουμε τόση σημασία είναι επίσης θλιβερό;

Γέμισε πάλι το τάιμλαιν με εξοργισμένους πολίτες που για χιλιοστή δέκατη πέμπτη φορά δυσκολεύονται οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν πως στην ηγεσία της εκκλησίας μας βρίσκεται ένας απολωλός άνθρωπος, γεμάτος μίσος και προκατάληψη, που μια κουβέντα καλή δεν είχε να πει για τις δολοφονημένες γυναίκες και μικρά παιδάκια.

Για χιλιοστή δέκατη πέμπτη φορά, οι πολίτες έχουν δίκαιο να εξοργίζονται, να προσβάλλονται και να θυμώνουν. Αυτός ο άνθρωπος έπρεπε, έστω με λίγη προσπάθεια εκ μέρους του, να μιλά για αγάπη και για συγχώρεση. Μόνο αυτό έπρεπε να κάνει.

Αντιθέτως, κάθε φορά που πάει να μιλήσει, βγάζει τόσο πολύ δηλητήριο, που όμοιό του μόνο σε εγκληματικές σέχτες της άκρας δεξιάς συναντά κανείς. Μήπως ωστόσο το γεγονός ότι του δίνουμε τόση πολλή σημασία είναι εξίσου θλιβερό με τη δράση και τις πράξεις του;

Αναφέρομαι στα συμβατικά μίντια, που διαχρονικά συμπεριφέρονται με δουλοπρέπεια και υποτακτική στάση απέναντι του, πασάροντάς του συνεχώς το μικρόφωνο.

Αναφέρομαι στην πολιτεία, που συμπεριφέρεται λες και η κοσμικότητα είναι ένα άπιαστο και απατηλό όνειρο θερινής νυκτός που δεν θα γίνει ποτέ κατορθωτό, κάνοντας μας να πιστεύουμε πως είμαστε εσαεί καταδικασμένοι στις σκοταδιστικές επιρροές ενός τόσο απολιθωμένου θεσμού.

Αναφέρομαι όμως και στους εξοργισμένους πολίτες, οι οποίοι, καταγγέλλοντας συνεχώς την άξεστη, ακαλλιέργητη και απολίτιστη στάση του, αναγάγουν τον ίδιο και τον θεσμό του σε κάτι σημαντικό και απαραίτητο.

Ας περιοριστεί αυτός ο άνθρωπος και ο θεσμός του. Ας παραμεριστεί και ας περιθωριοποιηθεί. Γραφικός και φολκλόρ είναι ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου και η εκκλησία του. Έτσι και μόνο έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Ο.Κ