Το καλό κυπριακό σινεμά υπάρχει

Το καλό κυπριακό σινεμά υπάρχει

Η Γιάννα Αμερικάνου κατάφερε να διεισδύσει στις ψυχές των παιδιών που μεγαλώνουν στην Κύπρο σε κοινωνικές στέγες και το θεματοποιεί στην πρώτη μεγάλου μήκους κινηματογραφική της ταινία «DOG»

Μετά από ένα κύκλο συμμετοχών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ σε Κύπρο, Ελλάδα και εξωτερικό η πρώτη μεγάλου μήκους κινηματογραφική ταινία της Γιάννας Αμερικάνου «DOG», επέστρεψε στον τόπο της για παγκύπρια προβολή στις μεγάλες αίθουσες του νησιού. Το ταξίδι της ταινίας στα διάφορα φεστιβάλ και προβολές του εξωτερικού έφερε μία πολύ καλή συγκομιδή βραβείων με το πρώτο να έρχεται το 2021 στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας όπου έγινε και η παγκόσμια πρεμιέρα του «DOG».

Ακολούθησε ο θρίαμβος στo 20ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Μέρες-Κύπρος 2022 με 1o Βραβείο Καλύτερης Κυπριακής Ταινίας, 1ο Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Ειδική Μνεία Ανδρικού Ρόλου στον Δημήτρη Κίτσου. Η ταινία απέσπασε τρεις υποψηφιότητες στα Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Μειοψηφικής Παραγωγής. Τέλος, ο ένας εκ των πρωταγωνιστών της ταινίας, ο Αντρέας Κωνσταντίνου απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου στο Ελληνικό Φεστιβάλ Νέας Υόρκης. 

Είναι μεγάλη υπόθεση για μία κυπριακή ταινία να καταφέρει να επιλεγεί και να συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ κερδίζοντας βραβεία και ακόμα πιο σπουδαίο η ταινία αυτή να καταφέρει να τύχει διανομής στις κινηματογραφικές αίθουσες του νησιού πλάι στα οσκαρικά μεγαθήρια και τις παραγωγές εκατομμυρίων της Marvel. 

Η ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία της Γιάννας Αμερικάνου αφηγείται την ιστορία ενός 17χρονου αγοριού του Δημήτρη (Δημήτρης Κίτσος) ο οποίος μεγαλώνει ουσιαστικά χωρίς οικογένεια και φιλοξενείται σε παιδικές στέγες και ξενώνες ανηλίκων που βρίσκονται υπό την μέριμνα των Υπηρεσιών Πρόνοιας Κύπρου. Ο Δημήτρης αν και πλησιάζει στην ενηλικίωση μέσα του εκείνο το μικρό, αθώο παιδάκι ακόμα υπάρχει και η μετάβαση στην ενηλικίωση θα είναι σκληρή. Το όνειρο του Δημήτρη για αποφυλάκιση του πατέρα του (Αντρέας Κωνσταντίνου) γίνεται πραγματικότητα, μαζί και η επιθυμία του για μια πραγματική οικογένεια. Παράλληλα, ο Δημήτρης εργάζεται σε συνεργείο ως μηχανικός αυτοκινήτων με το αφεντικό του και τη σύζυγό του να γίνονται μία οικογένεια που δεν είχε ποτέ. 

Παρά την οικονομική στήριξη, την αγάπη και την προστασία που του προσφέρεται από την οικογένεια του αφεντικού του ο Δημήτρης επιλέγει να ζήσει με τον πατέρα του, την πραγματική του οικογένεια. Ένα παιδί που μεγαλώνει σε στέγες ανηλίκων, χωρίς την οικογενειακή θαλπωρή και το μητρικό/πατρικό χάδι βιώνει ξαφνικά αυτό που ονειρευόταν. Μόνο που η πραγματικότητα διαφέρει παρασάγκας με όλες εκείνες τις τρυφερές εικόνες που δημιουργούσε το μυαλό του μικρού, έφηβου Δημήτρη. 

9

Η Γιάννα Αμερικάνου κάνει βουτιά στον ψυχισμό του Δημήτρη ο οποίος βρίσκεται να παλεύει με αρκετά μεταβάτικά στάδια της ζωής του. Η πάλη του με το καλό και το κακό με το οποίο ο ίδιος του ο πατέρας τον φέρνει αντιμέρωπο, το πέρασμα από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή, η μεταφορά από την ασφάλεια της στέγης στον πραγματικό κόσμο, το συναισθηματικό του δίλημμα ανάμεσα στην πραγματική του οικογένεια, του αφεντικού του και των φίλων του. Ένας ήρωας που προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα από τόσες σκληρές αντιφατικότητες. Ο Δημήτρης Κίτσος υποδυόμενος τον Δημήτρη καταφέρνει να διεισδύσει στον ψυχισμό του ήρωα, με τα μικρά και μεγάλα του ξεσπάσματα να μας μεταδώσει την ευαισθησία, την ματαίωση των ονείρων που βιώνει και την απογοήτευση από ένα πατέρα που εξελίσσεται σε κακό δυνάστη και εκμεταλλευτή. 

Η ταινία κινείται γύρω από τις αντιφατικότητες με μαεστρία με μία πλοκή που ξεδιπλώνεται μέσα από εξαιρετικές εικόνες της Κύπρου του θέρους. Εικόνες που παραπέμπουν και στον ψυχισμό των ηρώων. Τόπος ξερός, άνυδρος, που έχει ανάγκη το νερό όπως ακριβώς και ο Δημήτρης που δρα σε ένα περιβάλλον χωρίς να αντιλαμβάνεται αρχικά την ματαίωση του ονείρου που έρχεται. 

Σε αυτή την ταινία η Κύπρος φαντάζει ως ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό σκηνικό με ξηρή της ατμόσφαιρα να λειτουργεί συνεκτικά με την εξέλιξη της πλοκής. Μαγευτική διεύθυνση φωτογραφίας με πλάνα σε τοπία χωρίς καθαρό ορίζοντα όπως ακριβώς και ο ψυχισμός των ηρώων. 

9

Ο Αντρέας Κωνσταντίνου, ένας απόλυτα κινηματογραφικός ηθοποιός, καταφέρνει να δαμάσει τον σκληρό, σχεδόν χωρίς συναισθήματα πατέρα που φαντάστηκε η Γιάννα Αμερικάνου. Ένας δύσκολος ρόλος, με πολλές μεταπτώσεις, σκληρός, υποκριτής, που χρησιμοποιεί το ίδιο του το παιδί για τις εγκληματικές του διασυνδέσεις.  

Δύο άνθρωποι, πατέρας και γιος αδέσποτοι. Χωρίς οικογένεια, μόνοι με κινητήριο δύναμη τον εαυτό του. Ένας πατέρας εγωκεντρικός που μας παρουσιάζει αυτό που θα μπορούσε να γίνει ο Δημήτρης αν τον ακολουθούσε και υπάκουε: ένας άνθρωπος χωρίς ουσία, χωρίς σκοπό, συναισθήματα. Ένας άνθρωπος κενός. Ο Δημήτρης όμως είναι το αδέσποτο σκυλί που ξεφεύγει, τρέχει, σώζει την ψυχή του και επιλέγει. Επιλέγει την οικογένεια που θέλει. Αδέποτος κι ελεύθερος. 

 

 

Loader