Η Αλεξάνδρα Ματθαίου είναι φίλη και συνάδερφος. Πριν από μερικές ημέρες έκανε share στα social media της, την ταινία που δημιούργησε μέσα στο lockdown μετά από πρόσκληση του Κυπριακού Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας. 

Το Υπουργείο, στην ανακοίνωσή του, ζητούσε από καλλιτεχνικούς δημιουργούς και εικαστικούς,να δημιουργήσουν μια ταινία έως 3 λεπτά με αφορμή το lockdown. Ακολούθως, θα γινόταν με συγκεκριμένα κριτήρια, επιλογή των 50 ταινιών, οι δημιουργοί των οποίων θα λάμβαναν 1.000 ευρώ έκαστος. Δεν υπήρξε διαγωνιστικό κομμάτι στην πρωτοβουλία αυτή.

Η πρωτοβουλία μου φάνηκε εντυπωσιακά συγκινητική. Σχεδον αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφραστώ θετικά για το Υπουργείο κάτι που δεν συνηθίζω γενικά αλλά και ειδικά, αλλά συγκρατήθηκα.  

Μίλησα με την Αλεξάνδρα για την ταινία της και μπορείς να διαβάσεις ΕΔΩ, τι μου είπε για τη συμμετοχή της. 

Καθώς οι ταινίες ήταν 50 και η διάρκεια κάθε μίας λιγότερη των 3 λεπτών, θεώρησα επαγγελματικό και δίκαιο, να τις παρακολουθήσω όλες ή τουλάχιστον να προσπαθήσω. 

Κατέληξα να βλέπω fast forward ταινίες διάρκειας 3 λεπτών. Πρακτική που μου δημιούργησε πολλές απορίες. Είμαι εγώ άραγε μια ακούλτουρη, μικροαστή χωρκάτισσα, χωρίς αισθητική και δυνατότητα εκτίμησης της καλλιτεχνικής δημιουργίας ή το επίπεδο της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Κύπρο είναι για τον πέουλο; Ας ελπίσουμε πως η σύντομη απάντηση στο πρώτο σκέλος της ερώτησης είναι καταφατική. Αν όμως όχι; 

Υπάρχουν συμμετοχές αξιόλογες σύμφωνα με τη δική μου αισθητική και αντίληψη. Συμμετοχές μέσω των οποίων είναι εμφανής ο προβληματισμός, η προσπάθεια, η δουλειά, η αισθητική, το επίπεδο αλλά και ο σεβασμός του δημιουργού στο κοινό που θα αφιερώσει 3 λεπτα από τη ζωή σου για να παρακολουθήσει τη δουλειά του αλλά και αυτοεκτίμηση του καλλιτέχνη. Αυτές όμως οι συμμετοχές είναι η μειοψηφία. Οι  περισσότερες -κατ’ εμέ- σε κάνουν να αναρωτιέσαι πόσο χάλια ήταν οι υπόλοιπες 33 συμμετοχές που δεν συμπεριλήφθησαν, no offence στους δημιουργούς, δουλειά των οποίων δεν έχω δει. 

Επιπλέον πόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση πρέπει να έχει κάποιος αλλά και πλήρη αδιαφορία για την υστεροφημία του, όταν δημοσιεύει μια εξόφθαλμα “πάσα κάρτα” ξεπέτα για 1.000 ευρώ; 

Συνεχίζω να πιστεύω πως η πρωτοβουλία ήταν αξιέπαινη, με πάσα ειλικρίνεια θεωρώ πως το Υπουργείο έπραξε ορθώς. Οι 83 συμμετοχές αποδεικνύουν πως υπάρχουν άνθρωποι στον χώρο και έχουν ανάγκη από ευκαιρίες, κίνητρα και αναμφίβολα χρηματοδότηση. 

Έχω ανάγκη όμως να πιστεύω πως αυτό το playlist δεν είναι αντιπροσωπευτικό της δημιουργικότητας, αλλά η καταγραφή των παρενεργειών της πανδημίας. Οψόμεθα.