Η ασυνάρτητη, ασύντακτη και φαιδρή ανάρτηση του αντιδημάρχου Λεμεσού Νίκου Σύκα με την οποία αυτοπροσδιορίζεται ως ρατσιστής δεν είναι απλή ιστορία, όσο και αν προσπάθησε να μας την παρουσιάσει ως τέτοια ο δημοσιογράφος Ανδρέας Δημητρόπουλος στη σημερινή του πρωινή εκπομπή στο Σίγμα.

Καλωσορίζοντας τον ‘φίλτατο’ κύριο Σύκα και πλέκοντας του το εγκώμιο με το καλημέρα σας, ο Δημητρόπουλος μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αδίκως έπεσαν όλοι να φάνε τον αναφανδόν μη-ρατσιστή αντιδήμαρχο. Άλλωστε όπως φρόντισε να μας επισημάνει, ’όλοι έχουμε κάνει και λάθος αναρτήσεις’ κατα καιρούς, ε και τι έγινε.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κύριε Δημητρόπουλε και τα 8 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου που είδα σήμερα, όχι μόνο δεν τιμούν τη δημοσιογραφική σας ιδιότητα αλλά σίγουρα δεν έκαναν και τίποτα για να μας πείσουν ότι το ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ - με κεφαλαία για να το δει και ο τελευταίος follower - του καλεσμένου σας παρερμηνεύτηκε. Συγχαρητήρια όμως για τον χαβαλεντζίδικο εξωραϊσμό του casual ρατσισμού. Λυπάμαι πραγματικά που η γράφουσα οφείλει να σας επισημάνει ότι στο facebook ο κύριος Σύκας δεν γράφει με την προσωπική του ιδιότητα αλλά κουβαλάει το βάρος και την ευθύνη της θεσμικής του θέσης.

Το γεγονός δε ότι έσβησε το επίμαχο post και επέλεξε να επιστρέψει δριμύτερος - προς Θεού όχι με απολογία - αλλά με μια εξίσου ανόητη ανάρτηση, είναι μια αποκαρδιωτική υπενθύμιση για το επίπεδο του δημόσιου λόγου. Η σιωπή του Δημοτικού Συμβουλίου, του Δήμου Λεμεσού και του Δημοκρατικού Συναγερμού είναι εκκωφαντική, ειδικά σ’ αυτή την παγκόσμια χρονική συγκυρία και λίγες μέρες μετά την επίθεση στο Τζαμί Τζεντίτ. 

Το μεγαλύτερο κακό σε αυτόν τον κόσμο, γράφει η Hannah Arendt αναλύοντας την ‘κοινοτοπία του κακού’, δεν προέρχεται από ανθρώπους που επιλέγουν να είναι κακοί. Προέρχεται από ανθρώπους που απλώς δεν σκέφτονται καθαρά. Από ανθρώπους που, βλέποντας τα πράγματα μονομερώς, μέσα από παραμορφωτικούς-ιδεολογικούς φακούς, κάνουν αδιανόητα πράγματα, θεωρώντας τα προφανή και κανονικά.

Στηριζόμενοι σε αυτήν την κανονικότητα, πραγματοποιούμε φοβερά πράγματα με έναν οργανωμένο και συστηματικό τρόπο. Αυτή είναι η διαδικασία, με την οποία φρικτές πράξεις γίνονται σταδιακά ρουτίνα και αποδεκτές ως «ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα». 

Ας ξεπλύνει εαυτόν όπως ξέρει και μπορεί ο κύριος Σύκας για τις απαράδεκτες αναρτήσεις του. Αυτό που όφειλε όμως πρωτίστως να πράξει και δεν το έκανε, ήταν να απολογηθεί δημόσια γι’ αυτές. Γιατί Λεμεσός δεν είναι ΑΥΤΟΣ (αφου αρέσκεται τόσο στην ανεξέλεγκτη χρήση κεφαλαίων) αλλά ΕΜΕΙΣ.