Γράφει η Ευαγγελία Δημοσθένους

“Με μέτρα και μάσκες οι όποιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας”, δήλωσε το αρμόδιο Υπουργείο που αποφάσισε σήμερα μαζί με την Αστυνομία ότι δεν θα προβεί σε καταγγελίες για την εκδήλωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Αυγούστου. 

Απόφαση που, όσο και να μας ξένισε (και ξίνισε) για το προηγούμενο που δημιουργει, ίσως στην προκειμένη να είναι ορθή για να μην δημιουργηθούν περαιτέρω παρατράγουδα στην παρούσα.  

Πίσω στην εν λόγω διαμαρτυρία, για όσους παρακολουθήσαμε τους ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για το 5G μέσω του 4G μας στο διαδίκτυο, η εικόνα δεν θα μπορούσε, μόνο για ετούτο, να είναι οξύμωρη.

Για τα 5G συγκεκριμένα δημοσιεύσαμε σχετικό κείμενο εδώ με μία δόση χιούμορ αλλά και με στοιχεία που αφορούν στην πραγματικότητα.   

Η πραγματικότητα δεν φαίνεται να αφορά τους διαμαρτυρόμενους της 29ης που εκτός απ’ το 5G έθιξαν θέματα που αφορούν σε εμβόλια (στον εικοστό πρώτο αιώνα, ναι!) και, επιπλέον, την υποχρεωτική χρήση μάσκας, σάμπως και οι υπόλοιποι γουστάρουμε να την φοράμε.  

Εν καιρώ πανδημίας βέβαια, το τι γουστάρουμε, τι πιστεύουμε και τι θεωρούμε ότι μας χρωστάει η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου, είναι καλό να το μετράμε. 

Το πιο εύκολο και χιουμοριστικά to the point θα ήταν να αποκαλέσουμε τους διαμαρτυρόμενους “ψεκασμένους”. Δυστυχώς δεν είναι γιατί ευτυχώς καμία κυβέρνηση δεν θα σπαταλούσε χρόνο και χρήμα για να μας ψεκάζει.

Πρόκειται μάλλον για ανθρώπους με -δικαίως- συσσωρευμένο θυμό για κοινωνικά και πολιτικά θέματα που -δυστυχώς- δεν έχουν την γνώση στην προκειμένη να τα διαχωρίσουν, να τα επεξεργαστούν, να οργανωθούν και να αιτηθούν αυτά που πραγματικά τους καίνε.

Που έχουν παρασυρθεί απ’ τα παγκόσμιο χαρακτηριστικό της ημιμάθειας που μαστίζει την εποχή μας και που θεωρούν ότι η υποκειμενική τους άποψη όπως π.χ. “Εγώ δεν φοράω μάσκα”, “Ο Elon Musk θέλει να μου βάλει chip”, “Εγώ θα αποφασίσω αν θα εμβολιαστεί το παιδί μου” και “Το 5G προκαλεί καρκίνο” οφείλει να γίνεται αποδεκτή από το σύνολο. 

Έστω κι αν κρατήσουμε πισινή με τον χαρακτηρισμό “ψεκασμένοι” και τους αποκαλέσουμε “αμόρφωτους” ή “ανόητους” πάλι διαφορά δεν θα κάνει. 

Οι τελευταίοι μήνες, όπου η ανθρωπότητα έχει να διαχειριστεί μία υγειονομική κρίση που άρχισε να ξετυλίγει και την οικονομική της πλευρά, δεν είναι ο κατάλληλος καιρός να γυρέψουμε τους σωστούς χαρακτηρισμούς. Ούτε να χωριστούμε στα στρατόπεδα των έξυπνων και των κοιμισμένων ενός συστήματος που νοσεί και για τις δύο ομάδες.

Ίσως είναι καιρός να το επαληθεύσουμε ότι η παιδεία και η εκπαίδευση σε συνδυασμό με τις παροχές υγείας είναι τα πιο σημαντικά όπλα στην φαρέτρα του μέλλοντος. Ο σεβασμός στον συνάνθρωπό μας επίσης. Και η διασφάλιση της καλά αμειβόμενης εργασίας. 

Δυστυχώς, όταν αυτοί οι τομείς νοσούν, τότε οι διαμαρτυρόμενοι έξω από το προεδρικό της Κύπρου και σε όλες τις χώρες όπως είδαμε αυτές τις μέρες, θα αυξάνονται. 

Γιατί ο θυμός που νιώθουν, που όλοι νιώθουμε, για όλα όσα συμβαίνουν, για κάποιους θα γιγαντώνει και το τελευταίο hoax του διαδικτύου σε αλήθεια, σε γεγονός, σε επιστημονικό εύρημα.  

Δυστυχώς με τους διαμαρτυρόμενους, στο μικρό χωριό που ζούμε, θα συναντηθούμε στα σουπερμάρκετ, έξω απ’ τα σχολεία, σε κάποια παραλία. Σε μία εποχή που μάς ζητείται να τηρούμε τα μέτρα που αποδείχτηκαν ότι μειώνουν τις πιθανότητες να νοσήσουμε από την ιό της εποχής. 

Το να παραπονιέσαι για τη “νέα τάξη πραγμάτων” γενικά και αόριστα μπορεί να ηχεί πολύ “επαναστικό” στα αυτιά κάποιων, ενδεχομένως των διαμαρτυρόμενων του Σαββάτου, αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι. 

Ξεχώρισε τα αιτήματά σου, οργανώσου, βάλε την μάσκα σου και κράτα αποστάσεις, κι εμείς μαζί σου. 

Όλα τα άλλα αφορούν σε ανευθυνότητα και κοινωνική ασυνειδησία. Η υποκειμενική σου άποψη δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο στο σύνολο γιατί, αντικειμενικά, διανύουμε μία περίοδο που το σύνολο, με αυτό τον παράδοξο και σκληρό τρόπο, την εμφάνιση της πανδημίας, πρέπει να έχει έγνοια το συλλογικό καλό.

Ας αρχίσουμε με την υγεία και μετά πάμε για τα υπόλοιπα.