Η αρχή του Αρχιμήδη

Η αρχή του Αρχιμήδη

Rock bottom και πάλι

Αναρωτιέμαι, τι είναι χειρότερο στη θέση μας τώρα που ο συμπατριώτης Jho Low έφερε την κατάσταση μας σε new low;

Η αρχή του Αρχιμήδη λέει πως «κάθε σώμα βυθισμένο σε ρευστό δέχεται δύναμη ίση και αντίθετη με το βάρος του ρευστού που εκτοπίζει». Και όταν το βάρος ενός σώματος είναι μεγαλύτερο από την άνωση που αυτό δέχεται, τότε θα βυθιστεί ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα επιπλέει. Αναρωτιέμαι, τι είναι χειρότερο στη θέση μας τώρα που ο συμπατριώτης Jho Low έφερε την κατάσταση μας σε new low; Mήπως να συνεχίσουμε να επιπλέουμε στα σκατά περιμένοντας εσαεί τη βάρκα της ελπίδας που δεν έρχεται ποτέ ή να βυθιστούμε έτσι όπως είμαστε μεγαλειωδώς, εν είδει μεσογειακού χαρακίρι, συντηρώντας τιμής ένεκεν και τον μύθο της χαμένης Ατλαντίδας για τους ρομαντικούς ιστορικούς του μέλλοντος;

Ως ο φύσει και θέσει απροκάλυπτα κουτοπόνηρος λαός που είμαστε, αν οποιαδήποτε στιγμή θελήσει κανείς ν’ ανακαλύψει κάτι, αρκεί μόνο να ακολουθήσει τον δρόμο του χρήματος - στην περίπτωση μας πρόκειται νομοτελειακά περι σύντομης διαδρομής που καταλήγει με εντυπωσιακή ακρίβεια στην Αρπακτής και Διαπλοκής γωνία

Mέχρι πριν μερικά χρόνια, τότε στις πολύ απαρχές του, το concept ‘παζάρι διαβατηρίων’ στο οποίο φροντίσαμε να μπούμε νωρίς νωρίς και με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τα πελατάκια μας, ξεκίνησε ως μια καλή μπίζνα για να πάρει η οικονομία τα πάνω της. Υπήρχε ανάγκη τότε να βγούμε από την κρίση και το σχέδιο πολιτογράφησης έγινε για τη φτωχή (και ασφαλώς ποτέ τίμια) Κυπριακή Δημοκρατία η ιδανική σωτήρια λέμβος. 

Βρισκόμαστε σε μια χώρα που κατήντησε να μην είναι τίποτα περισσότερο από ένα γιγαντιαίο πλυντήριο ξεπλύματος για εγκληματίες και ολιγάρχες, ένα νεκροταφείο ιδεών και πνεύματος που θυμίζει στην καλύτερη δυστοπική Disneyland και στη χειρότερη φτηνιάρικο κακέκτυπο του Μονακό

Σ’ αυτή τη λέμβο φρόντισε αμέσως να εξασφαλίσει θέση κόσμος και κοσμάκης. Δικηγόροι, wannabe δικηγόροι, μεσίτες, wannabe μεσίτες, developers, λογιστές, κλαρινογαμπροί και εσχάτως η Εκκλησία της Κύπρου - γνωστή και ως το δεύτερο πιο σάπιο βασίλειο του νησιού μετά την εκλεκτή μας κυβέρνηση.  

Έκτοτε, το φαγοπότι που ξεκίνησε με τις ευλογίες τoυ Νίκου Αναστασιάδη, φίλων και ημετέρων και συνεχίζει να συντελείται με πρωτόγνωρη λύσσα μπροστά στα μάτια ολονών και χωρίς ίχνος ντροπής, έχει άλλαξει τις ζωές μας. Βρισκόμαστε σε μια χώρα που κατήντησε να μην είναι τίποτα περισσότερο από ένα γιγαντιαίο πλυντήριο ξεπλύματος για εγκληματίες και ολιγάρχες, ένα νεκροταφείο ιδεών και πνεύματος που θυμίζει στην καλύτερη δυστοπική Disneyland και στην χειρότερη φτηνιάρικο κακέκτυπο του Μονακό. 

Όσο για τους επιβαίνοντες στη λέμβο (που πολύ σύντομα μετεξελίχθηκε σε πολυτελές υπερωκεάνειο), η ζωή παραμένει μικρή για να είναι θλιβέρη. Πάμε για τρέλλες στις Σεϋχέλλες;


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Εκτός απ’ τον Jho Low μάς συνδέει ακόμα κάτι με τη Μαλαισία: Ο Πορθμός του Μαλάκα!

Loader