Συγχωρέστε μου για λίγο την αυτοαναφορικότητα αλλά το καλοκαίρι των ελληνικών εκλογών, μετά τα αποτελέσματα, είχα γράψει αυτό το κείμενο στο οποίο εξέφραζα τον θαυμασμό μου στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη. “Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας πολιτικός που όχι μόνο ξέρει τι του γίνεται αλλά και έχει - κρίνοντας τουλάχιστον από το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει - την πρόθεση και το όραμα να ανανεώσει τη χώρα και να τη βάλει σε τροχιά κανονικότητας”.

Αν και η τροχιά κανονικότητας θα αργήσει μια μέρα, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο το σύμπαν, το παραθέτω και πάλι μιας και πληθαίνουν οι φωνές των τελευταίων ημερών που φαίνεται να διαπιστώνουν ξαφνικά και με μεγάλη έκπληξη, πως ο Έλληνας Πρωθυπουργός χειρίζεται την κρίση της πανδημίας με ψυχραιμία, μεθοδικότητα και καλά αντανακλαστικά. 

Μάλλον για τον ίδιο λόγο, το κυβερνητικό επιτελείο Αναστασιάδη είπε να κόψει δρόμο και να εφαρμόσει τη δοκιμασμένη συνταγή. Do it like Kyriakos! Θυμάστε παλιά που βλέπαμε ελληνικές σειρές στην Κύπρο με μια μέρα καθυστέρηση; Kάπως έτσι γίνεται και με τα μέτρα που εξαγγελόνται: Κυριακή τα εξαγγέλει η Ελλαδίτσα, Δευτέρα εμείς. Διάγγελμα προς ενημέρωση του λαού ο Κυριάκος; Διάγγελμα και ο Νίκαρος coming soon. Δεν το λέω καθόλου για κακό. Ίσα ίσα, μέσα σ’όλα τα στραβά κι ανάποδα, η ευτυχής συγκυρία είναι ότι αντιγράφουμε τις πρακτικές κάποιου που ξέρει τι κάνει. 

Εκείνο που σηκώνει βελτίωση βέβαια στα διαγγέλματα Αναστασιάδη είναι η χρήση της γλώσσας γιατί αν υπάρχει κάτι αξιομνημόνευτο στους λόγους του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι η ισορροπία που επιτυγχάνεται ανάμεσα στη λογική και την επίκληση στο συναίσθημα - στοιχείο αναγκαίο στις μέρες που βιώνουμε. Η τελευταία αναφορά Κυριάκου στα λόγια του Theodore Roosevelt για παράδειγμα ήταν μια ευφυής και συγκινητική επιλογή.   

Ας το ψάξουν λοιπόν λίγο οι κειμενογράφοι του Προεδρικού. Οι επικλήσεις στην αυθεντία δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν όταν το χρέος σου είναι να εμψυχώσεις έναν λαό. “Αυτή η χώρα δεν θα γίνει ποτέ ένα καλό μέρος για να ζεις, για κάποιους από εμάς, εκτός αν την κάνουμε ένα καλό μέρος για να ζεις, για όλους μας”. Ο Roosevelt το’χει πει και αυτό.