Φωτογραφία Alina Blumberg από Pexels

Όχι, δεν είναι ζήτημα επικαιρικό, έστω και αν οι διαδοχικές και μαζεμένες μαρτυρίες το αναγάγουν σε θέμα της επικαιρότητας.

Όχι, δεν αφορά σε συγκεκριμένο φύλο, έστω και αν τα νούμερα μάλλον δείχνουν να κλίνει προς τις γυναίκες και τα παιδιά.

Όχι, δεν είναι φαινόμενο που συναντάς σε συγκεκριμένη ηλικία.

Όχι, δεν το βρίσκεις μόνο στον χώρο του αθλητισμού, στον χώρο της τηλεόρασης, στον χώρο της μόδας. Χτυπάει παντού. Σε εργασιακούς, σχολικούς, πανεπιστημιακούς χώρους, στο σπίτι, σε μπαρ, στο δρόμο...Αλλά παντού.

Όχι, δεν έχει σημασία αν το θύμα δέχθηκε σεξουαλική κακοποίηση ή σεξουαλική παρενόχληση. Και τα δύο, "βίασαν" την ψυχή, το μυαλό και το σώμα του. Παραβίασαν ότι πιο προσωπικό έχει ένας άνθρωπος. Τον ίδιο του τον εαυτό και το δικαίωμα να τον "διαθέτει" ή και όχι, όπως ο ίδιος επιλέγει και επιθυμεί. 

Όχι, δεν υπάρχει σημαντικότερος ή πιο ασήμαντος λόγος για ένα θύμα να μιλήσει. Δεν έχει σχέση σε ποια ηλικία θυματοποιήθηκε ή κακοποιήθηκε, δεν έχει σημασία μέχρι που κατάφερε να φτάσει ο θύτης, δεν έχει σημασία αν μέχρι σήμερα σώπαινε και τώρα, μετά από χρόνια αποφάσισε να εξιστορίσει όσα πέρασε.

Όχι, δεν πρέπει να συγκρίνονται και σχολιάζονται οι μαρτυρίες των θυμάτων, οι ιστορίες, ο τρόπος που γίνεται η αφηγησή τους και να κρίνεται έτσι η σοβαρότητα τους. Ο καθένας μας εξάλλου εκφράζεται όπως επιλέγει ή μπορεί.

Όχι, δεν έχεις δικαίωμα να αμφισβητήσεις δημόσια ένα άτομο που δηλώνει πως κακοποιήθηκε, επειδή έτσι σου λέει το ένστικτό σου ή αυτή την αίσθηση έχεις.

Όχι, πότε δεν είναι αργά για να μιλήσεις. Για σένα ή άλλο άτομο που γνωρίζεις ότι κακοποιείται.

Όχι, οι άνθρωποι που κακοποιήθηκαν, δεν θέλουν τον οίκτο σου ή να τους χτυπήσεις στην πλάτη συγκαταβατικά. Θέλουν να τους καταλάβεις. Να καταλάβεις πως χρειάζεται να παλέψεις μαζί τους για να καταλήγουν οι καταγγελίες σε δικαστήρια, να εκδικάζονται υποθέσεις, να αποδίδονται ευθύνες και ποινές που αξίζουν σε τέτοια εγκλήματα.

Θέλουν να αντιληφθείς πως σήμερα είναι αυτός, αύριο είμαι εγώ, ύστερα είσαι εσύ, μπορεί και το παιδί σου... Όλοι μπορούμε να πέσουμε θύματα της ίδιας της κοινωνίας μας που θρέφει, ανατρέφει και προφυλάσσει με την ανοχή της, κακοποιητικά άτομα. 

Μίλησε, γιατί υπάρχουν και πολλοί που δεν θα βρουν τη δύναμη να το κάνουν ποτέ. Γιατί το σύστημα θα τους αμφισβητήσει, θα αδιαφορήσει, θα τους επαναθυματοποιήσει σε κάποιες περιπτώσεις.

Ας κάνουμε το επικαιρικό αυτή τη στιγμή θέμα, πάντοτε επίκαιρο. Ακόμα και όταν γυναίκες, άνδρες, παιδιά, που δεν κέρδισαν μετάλλιο, που δεν τους γνωρίζει όλη η Κύπρος, η Ελλάδα, που δεν είναι διάσημοι, καταφέρουν να ξεπεράσουν τους ενδοιασμούς τους και να μιλήσουν.

Έχοντας γράψει όλα αυτά, επίτηδες αφήνω εδώ ένα θέμα που έκανα πριν ένα περίπου χρόνο. Τρεις γυναίκες που μοιράστηκαν μαζί μου το βίωμα τους και... Τις ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκαν. 

Δεν θα ξεχάσω πως αισθάνθηκα συζητώντας μαζί τους. "Έχοντάς τες απέναντί μου, ως δημοσιογράφος κατέγραψα τα γεγονότα. Ως γυναίκα τις συμπόνεσα. Αλλά, ως μάνα, οφείλω να πω, πώς συγκλονίστηκα" .