Πόσο υποκριτικό το «σοκ» απ’ τις ριαλητείες του Big Brother;

Πόσο υποκριτικό το «σοκ» απ’ τις ριαλητείες του Big Brother;

«Αληθινοί άνθρωποι. Αληθινό reality». Στον υποτίθεται καθρέφτη της κοινωνίας μας, όπως ο ΣΚΑΪ θέλησε να προμοτάρει τη φετινή αναβίωση του Μεγάλου Αδελφού αντανακλάται εδώ και δύο μέρες το τέρας που οι περισσότεροι έκαναν πως δεν έβλεπαν

Κι όμως, το τέρας ήταν εκεί από την αρχή με το αποκρουστικό κεφάλι του κορδωμένο σε κοινή θέα για να το δουν όλοι και να το θαυμάσουν. Ήδη από τις αρχές του έτους, όταν το BB ήταν να βγει το Μάρτιο, ο ΣΚΑΪ διαφήμιζε πως η φετινή αναβίωση θα ήταν ένα κοινωνικό πείραμα με διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες να συμβιώνουν κάτω απ’ την ίδια στέγη. Στην τηλεοπτική αργκό “κοινωνικό πείραμα” σημαίνει “να γίνει της πουτάνας”, δηλαδή βάζουμε στο ίδιο σπίτι δηλωμένους ομοφυλόφιλους με ανοιχτά ομοφοβικούς, ρατσιστόμουτρα του κερατά με μετανάστες, μισογύνηδες και incels με δυναμικές γυναίκες, body shamers με εύσωμες γυναίκες εύκολους στόχους body shaming κλπ. Και θερίζουμε μετά από θύελλες μέχρι 30άρια στον πίνακα της Nielsen. Απλά, ψυχρά, κυνικά, με μια λέξη τηλεοπτικά. 

Από το πρώτο κιόλας βράδυ όταν ο Κρητίκαρος του Big Brother Αντώνης Αλεξανδρίδης δήλωσε πως δεν αντέχει τους gay ενώ αργότερα η κάμερα ζούμαρε στο γεμάτο αποστροφή ύφος του όταν εμφανίστηκε ο make up artist Θέμης Κανέλλος, μη τυχόν και δεν πιάσουμε το υπονοούμενο. Υπήρξαν βέβαια αντιδράσεις, στο Twitter κυρίως, από τους συνήθεις υπόπτους αλλά η σιωπηρή πλειοψηφία ήταν τύπου “έλα μωρέ, γούστα είναι αυτά, σεβασμός στην αντίθετη άποψη και έτσι είναι τα βαριά αρσενικά”, οι κλασικές μαλακίες που λέγονται για να ξεπλύνεις κάτι προσβλητικό για μερίδα συνανθρώπων μας ως “αστείο”, “δεδομένο” ή/και “αντίθετη άποψη”. Κάποιες γυναίκες δε, σίγουρα θα τον βρήκαν ακόμα πιο άντρα, πιο σέξι, πιο ακαταμάχητο - τι πιο τρανταχτή απόδειξη αρρενωπότητας από ένα αρσενικό που απεχθάνεται τους γυναικωτούς, σωστά; (δεν παύει ποτέ να με εκπλήσσει ο αριθμός των γυναικών που έλκονται ερωτικά από τέτοιες κουράδες). 

Όταν στη συνέχεια είπε ότι “τις χοντρές και τις άσχημες δεν τις θεωρεί καν γυναίκες” κάποιοι άντρες γέλασαν με το "αστείο" και κάποιες γυναίκες (που θεωρούν ότι δεν ανήκουν σ' αυτές τις κατηγορίες - κλασικά πάντα νομίζουμε πως όλες αυτές οι προσβολές αφορούν άλλους) συμφώνησαν και τον βρήκαν ακόμα πιο άντρακλα “που ξέρει τι θέλει και δεν μασάει τα λόγια του”. Όταν όμως ο... άντρακλας, ο Κρητίκαρος, το αρσενικό παλιάς κοπής, ο άντρας-κυνηγός, ο λεβέντης ντελικανής δήλωσε στους δίδυμους (που κρέμονταν από τα χείλη του περπατημένου μπάρμαν) ότι "τις γυναίκες τις έχει για να αδειάζει το πακέτο (δείχνοντας το πουλί του) αλλιώς πέφτει βιασμός" κι ότι "οι γυναίκες θέλουν καυλί για να στρώσουν", τα χαμόγελα πάγωσαν, τα ανδρικά επιφωνήματα επιδοκιμασίας έμειναν μετέωρα και τα υγρά αιδοία στέγνωσαν απότομα.

Ξαφνικά ο Κρητικός δεν έμοιαζε και τόσο “ένας από εμάς” ή το αρρενωπό αρσενικό που ζέχνει βαρβατίλα. Ξαφνικά εμφανίστηκε όπως ήταν ακριβώς από την αρχή αλλά αρνούνταν οι περισσότεροι (και περισσότερες) να δουν θαμπωμένοι από τις γωνίες και τους κοιλιακούς: ένα σκατόψυχο, ομοφοβικό υποκείμενο και εν δυνάμει βιαστής που διατυμπανίζει περήφανα και ανερυθρίαστα πως αν δεν του κάτσει γυναίκα τη βιάζει. Στο live streaming ενός ριάλιτι που μεταδίδεται σε δύο χώρες και παρουσία δύο άλλων αντρών που χαχάνιζαν λες και άκουσαν το πιο φυσιολογικό (και συνάμα αστείο) πράγμα στον κόσμο. Ο βιασμός ας πούμε!

Και φυσικά ξέσπασε η κόλαση, ο παίκτης εκδιώχθηκε κακήν κακώς (αλλά ακολουθώντας την τηλεοπτική διαδικασία μη τυχόν και χάσουμε τα νούμερα), χορηγοί αποχώρησαν, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ετοιμάζει υπόθεση εναντίον του ΣΚΑΪ με πιθανότατα βαριές ποινές (αν και το κόψιμο αυτού του τηλεοπτικού βόθρου και η ποινική δίωξη του Αλεξανδρίδη για προτροπή σε εγκληματική πράξη είναι η μόνη λογική εξέλιξη), ενώ υπήρξε και παρέμβαση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα προς το κανάλι και το ΕΣΡ. 

Ποιοι σοκάρονται βέβαια; Κυρίως όσοι σιγοντάρουν με τα "έλα μωρέ τώρα" την ομοφοβία, τον ρατσισμό, το body shaming και τον casual σεξισμό αλλά σοκάρονται στην αναφορά και μόνο της λέξης βιασμός, αγνοώντας συνειδητά ότι τις πλείστες φορές είναι μέρος του ίδιου πακέτου ή τουλάχιστον κλιμάκωση των πρώτων. Έχω χάσει το μέτρημα πόσες φορές μου έγραψαν κάτω από κείμενο μου στην Avant Garde για την ομοφοβία ή τον σεξισμό ότι το παράκανα με τον “φασισμό της πολιτικής ορθότητας”, ότι “ισοπεδώνω τα πάντα”, “δεν σέβομαι την αντίθετη άποψη” και “έλα μωρέ πως κάνω έτσι για ένα αστείο” ή ότι “αδίκησα ένα καλό παιδί που έκανε ένα στιγμιαίο λάθος και δεν το εννοούσε”.

Για την ιστορία, τόσο τα καθίκια που οδήγησαν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη στην αυτοκτονία όσο και οι βιαστές και δολοφόνοι της Ελένης Τοπαλούδη ψέλλισαν ακριβώς τις ίδιες δικαιολογίες με τον Αλεξανδρίδη: “Δεν το θέλαμε, δεν ανατραφήκαμε έτσι, είμαστε από καλές οικογένειες, ένα αστείο κάναμε”. Μαλακίες φυσικά. Δεν αισθάνονται άσχημα επειδή έκαναν ό,τι έκαναν αλλά γιατί τους έπιασαν να το κάνουν. Τεράστια διαφορά.

Ο Αλεξανδρίδης, γνήσιο κοπέλι μιας κλειστής, υπερσυντηρητικής και οπισθοδρομικής πατριαρχικής κοινωνίας που προάγει την τοξική αρρενωπότητα και απορρίπτει οτιδήποτε δεν έχει να κάνει με νταηλίκι, ξύλο, κουμπουριές και γαμήσι ως γυναικείο, δηλαδή πούστικο, φυσικά και δεν πίστεψε ούτε για μια στιγμή ότι έλεγε κάτι χυδαίο, προσβλητικό και ποινικά κολάσιμο. Αντίθετα από το matter of fact ύφος του δείχνει ότι ξεστομίζει κάτι απολύτως “φυσιολογικό”, “νορμάλ” και “αντρίκιο” για τη φάρα του: τις γυναίκες τις έχει μόνο για να αδειάζει τ’ αρχίδια του αλλιώς πέφτει βιασμός. Η δήθεν μετάνοια στο δωμάτιο επικοινωνίας, το σκυμμένο κεφάλι, ο “συγκλονισμός”, η “δεν ξέρω πως το έκανα αυτό, εγώ το καλό παιδί με αρχές και από οικογένεια” απορία και αποστροφή δεν ήταν παρά ένα κακοπαιγμένο θέατρο σε συνεννόηση με την παραγωγή που ως άλλος Φρανκενστάιν είναι αναγκασμένη να καταστρέψει το τέρας που αν και δεν δημιούργησε, σίγουρα ανέθρεψε και πρόβαλε ως “πρότυπο αρσενικού”.

Ούτε στεναχωρήθηκε, ούτε μετάνιωσε, ούτε ένιωσε άσχημα, απλά αδυνατεί να κατανοήσει γιατί εκδιώχθηκε για “όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους, λόγια σοβαρά λόγια αληθινά”. Αργότερα στο χωριό του μαζί με συγγενείς και τους φίλους που τον ανέχονται θα βρίζουν όλοι μαζί “τον φασισμό της πολιτικής ορθότητας και των φεμιναζί που φιμώνει την αντίθετη άποψη και στοχοποιεί τους σωστούς, straight άντρες”. Και η ζωή συνεχίζεται χωρίς να αλλάζει το παραμικρό.

Ο ΣΚΑΪ πήγε να το παίξει diverse και τα σαν τα μούτρα του, ίσως γιατί στην Ελλάδα η τηλεόραση εξακολουθεί να είναι μια 20ετία πίσω. Στις ΗΠΑ και στη δυτική Ευρώπη diversity σημαίνει προωθώ τη διαφορετικότητα ώστε να αντιληφθεί και ο τελευταίος μπετόστοκος ότι ο λευκός, στρέιτ, χριστιανός άντρας δεν είναι το μοναδικό φρούτο που ευδοκιμεί στο ανθρώπινο δάσος. Και χτίζεται μεθοδικά και ιδιαίτερα κοπιαστικά εδώ και 20 χρόνια με μπροστάρηδες Disney, BBC, ABC, NBC, ΗΒΟ, CNN, Netflix, τα σκανδιναβικά δίκτυα και άλλους. Όχι πως λείπουν τα σεξιστικά ή ομοφοβικά κρούσματα αλλά, ειδικότερα στο Χόλιγουντ, εάν προβείς σε κάτι τέτοιο ο πέλεκυς είναι βαρύς και πιθανότητα να μην ξαναδουλέψεις στο χώρο (και πολύ καλά θα σου κάνουν).

Στην Ελλάδα (και Κύπρο) όπου οι διάφοροι Λιάγκες που ξεκαρδίζονται με σεξουαλικές επιθέσεις εξακολουθούν να έχουν καριέρα και τα media προβάλλουν τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τη μισαλλοδοξία και τον σεξισμό ως “αντίθετη άποψη που απαιτεί σεβασμό” και τραβούν την κόκκινη γραμμή μόνο αν κάποιος αρχίσει να εξυμνεί βιασμούς και φόνους, τότε αντιλαμβάνεστε πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμε (ΑΝ υπάρχει διάθεση για διάνυση, που χλωμό το βλέπω).

Σαφώς και τεράστια η υποκρισία του ΣΚΑΪ, που γνώριζε ακριβώς τι κουμάσι εξαπέλυε στον αέρα και ανέμενε ΑΥΤΗ ακριβώς τη συμπεριφορά από τον συγκεκριμένο. Αλλά και εφάμιλλη του κοινού του “έλα μωρέ σιγά” που ξεπλένει, σιγοντάρει και ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές ενώ σοκάρεται υποκριτικά όταν το “χωρατό για gay και χοντρές” εξελίσσεται με αριθμητική πρόοδο σε εξύμνηση του βιασμού. 

ΥΓ Το κράξιμο του Big Brother στα σόσιαλ δεν αρκεί, αντίθετα ευνοεί το ιντερνετικό buzz και το talk of the town. Μπορείτε όμως όσοι έχετε μηχανάκια της Nielsen να μην πατάτε το Σίγμα την ώρα της μετάδοσης, οι δημοσιογράφοι του τηλεοπτικού/lifestyle ρεπορτάζ να σταματήστε την προβολή του και να επικεντρωθείτε στην ανελέητη κριτική και οι κυπριακές επιχειρήσεις να αποσύρουν άμεσα τις διαφημίσεις τους. Χωρίς τηλεθέαση, έσοδα και buzz θα μαραζώσει και θα εξαφανιστεί. Μόνο με την αποδοκιμασία, την απαξίωση και την αποστροφή μπορεί να νικηθεί το τέρας και να τεθούν εκ νέου τα στάνταρ για μια τηλεόραση που θα σέβεται τη διαφορετικότητα και -κυρίως- την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. 

Loader