Το νέο βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη “Η Συμμορία”, μία λεπτομερής και αρκετά διαφωτιστική καταγραφή του παρασκηνίου που προηγήθηκε του κουρέματος το 2013 και τα όσα τραγικά ακολούθησαν, βασισμένη σε έρευνα αλλά και το προσωπικό ημερολόγιο του συγγραφέα που έζησε από πρώτο χέρι πολλά από τα γεγονότα όντας τότε σύμβουλος του προέδρου Αναστασιάδη, διαβάζεται απνευστί σαν ένα καθηλωτικό πολιτικοοικονομικό θρίλερ - είναι αυτό που λέμε unputdownable.

Με τη διαφορά ότι τα όσα σοκαριστικά περιγράφονται στις σελίδες του δεν αφορούν μυθοπλασία ούτε διαδραματίζονται στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου όπου μας έχει συνηθίσει το είδος αλλά στο μικρό μας νησί και με κεντρικό πρωταγωνιστή τον εν ενεργεία Πρόεδρο ο οποίος περιγράφεται -εκτός από μέθυσος, ανεπαρκής και μηχανορράφος- να υπερασπίζεται την κρίσιμη εκείνη περίοδο οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα εκτός από εκείνα της χώρας του και των πολιτών της.

Όμως ένα πράγμα πιο τρομακτικό από τα όσα περιγράφονται στη “Συμμορία” είναι η... εκκωφαντική σιωπή που ακολούθησε την κυκλοφορία του βιβλίου. Δεν κουνήθηκε φύλλο. Δεν πετάρισε βλέφαρο. Πέρα από μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού συνεντεύξεις του συγγραφέα και κάποιες σκόρπιες αναφορές συναδέλφων κυρίως στα σόσιαλ (και σε προσωπικά προφίλ και ακάουντ) το βιβλίο είναι σαν να μην υπάρχει.

ΣΧΕΤΙΚΟ: Το βιβλίο του Δρουσιώτη δεν έχει ήχο και εικόνα

Στο εξωτερικό κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα αποκαλυπτικό βιβλίο, πολλές φορές και πριν καν κυκλοφορήσει, γίνεται χαμός: προδημοσιεύσεις, συνεντεύξεις του συγγραφέα, ρεπορτάζ για τις αντιδράσεις, ευφημισμοί από εκείνους που συμφωνούν με το περιεχόμενο, αναθεματισμοί από εκείνους που διαφωνούν αλλά τουλάχιστον αντιδράσεις, όπως ταιριάζει σε μια υγιή, πολυφωνική κοινωνία. Εδώ είναι απλά... Τρίτη. Κυκλοφόρησε ένα βιβλίο που περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα την ανικανότητα, την απόγνωση, τη διαπλοκή, την επιπολαιότητα και τη σύγκρουση συμφερόντων που μας οδήγησαν σε μια από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία του νησιού, το κούρεμα, όλα με ονόματα, έγγραφα και καταστάσεις και δεν υπάρχει η παραμικρή αντίδραση.

Όχι μόνο από εκείνους που αναφέρονται μέσα, οι οποίοι πλέον έχουν φτάσει σε απίστευτα επίπεδα παχυδερμίας αποτέλεσμα της έπαρσης που τους διακατέχει, τύπου δεν με αγγίζει τίποτα, σε συνδυασμό με την απάθεια των πολιτών που έχουν πλέον λυγίσει από τα απανωτά περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας. Αλλά και από τα mainstream ΜΜΕ που αγνόησαν παντελώς το βιβλίο, οι αποκαλύψεις του οποίου θα έπρεπε τουλάχιστον να συζητούνται σε κάθε τηλεοπτικό πάνελ, να αναλύονται, να επικρίνονται, να επιβεβαιώνονται ή να διαψεύδονται αλλά στα σίγουρα να φτάνουν μέχρι τον τελευταίο πολίτη (που ως γνωστόν διαβάζει από σπανίως μέχρι καθόλου) ώστε να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Γιατί εδώ δεν μιλάμε για απλά κουτσομπολιά, φήμες ή κουβέντες του καφενέ αλλά για μαρτυρία από πρώτο χέρι μαζί με γεγονότα που συνοδεύονται από τεκμήρια και πηγές. Και τίποτα από όλα αυτά δεν έχει διαψευστεί από επίσημα χείλη. Αντίθετα, φαίνεται να έπεσε κάποιο πέπλο σιωπής που απλώθηκε σε Προεδρικό, κυβέρνηση, κόμματα και την πλειοψηφία των mainstream ΜΜΕ που συμπεριφέρονται σαν το βιβλίο να μην υπήρξε ποτέ, ωσάν θα κρυφτεί κάτω από το χαλάκι και θα εξαφανιστεί (εξαίρεση αποτελούν η Κατερίνα Ηλιάδη στον Πολίτη, ο Γιώργος Παυλίδης στο Κανάλι 6 και ο Astra που φιλοξένησαν τον συγγραφέα). Γνωστή η τακτική: κάνεις πως δεν υπάρχει αυτό που σε ενοχλεί και σταδιακά οδηγείται στην απαξίωση και τη λήθη. Αν το βιβλίο αφορούσε τα γεφύρια ή τα παχύφυτα της Κύπρου, εννοείται πως θα έπαιζε κάθε μέρα και σε όλες τις εκπομπές.

Ευτυχώς οι εποχές όπου ο κόσμος ενημερώνονταν από ένα ΡΙΚ που ξεκινούσε το δελτίο του με τη φράση “Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας...” ακόμα κι αν ξέσπαγε ο Τρίτος Παγκόσμιος, έχουν παρέλθει οριστικά και στο σύμπαν των σόσιαλ είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρύψεις οτιδήποτε αξίζει να ανακαλυφθεί. Και το word of mouth κάνει θαύματα στην περίπτωση της “Συμμορίας” καθώς όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη, με το πρώτο φορτίο να έχει ήδη εξαντληθεί. Ακόμα και με Ομερτά. 

Καταλάβατε τώρα γιατί το σκάνδαλο των διαβατηρίων δεν θα μπορούσε ποτέ να βγει από κυπριακό Μέσο;