Πιστεύετε ότι το Al Jazeera είναι ελεγχόμενο από το κράτος συνεπώς στρατευμένο και αναξιόπιστο; Πολύ πιθανό, αν θέλετε φυσικά να μεταφερθεί η συζήτηση για τα διαβατήρια μακριά από την ουσία, που είναι εχμ τα διαβατήρια, αλλά πριν πάτε ως το μακρινό Κατάρ ας δούμε πρώτα τα δικά μας χάλια και πιο συγκεκριμένα του ΡΙΚ που σε ό,τι αφορά στον κρατικό έλεγχο κάνει τη βορειοκορεατική τηλεόραση να μοιάζει με το ΗΒΟ.

Το Happy Saturday Night ήταν ο διακαής πόθος του Ανδρέα Γιόρτσιου να παρουσιάσει ένα αμερικανικού τύπου late night show με μονόλογο, σάτιρα, μουσική και επώνυμους καλεσμένους που παρά λίγο να γινόταν πραγματικότητα. Και λέμε παρά λίγο, γιατί ενώ η εκπομπή είχε εγκριθεί κανονικά από την επιτροπή προγραμμάτων τηλεόρασης του ΡΙΚ (το κατ’ εξοχήν αρμόδιο όργανο του ημικρατικού που απαρτίζεται από τον γενικό διευθυντή, μέλη του διοικητικού συμβουλίου και ανώτερους λειτουργούς του Ιδρύματος) όπου υποβλήθηκε αναλυτικά το concept από την παραγωγό Αλεξία Μουταφίδου (που περιελάμβανε ξεκάθαρα πολιτική σάτιρα και καλεσμένους κυρίως πολιτικούς) ένα μήνα αργότερα ο παρουσιαστής ενημερώνεται από τον πρόεδρο του ΔΣ Ανδρέα Φράγκο ότι η εκπομπή ΔΕΝ πρέπει να περιέχει πολιτική σάτιρα κι ότι πρέπει να αναζητηθεί κάποιο τελείως διαφορετικό concept (φαντάζομαι κάποιο ανώδυνο όπου ο Γιόρτσιος θα χορεύει κλακέτες και θα λέει πολιτικώς ορθά τσιαττιστά για 70χρονους). Και χωρίς να του δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση! Ο Ανδρέας, προς τιμήν του, είπε thanks but no thanks γιατί δεν ήθελε να βρικολακιάσει (σ)το “Ευχάριστο Σαββατόβραδο” και αποχώρησε από το project (που ίσως προχωρήσει το ΡΙΚ με τη νερόβραστη και λοβοτομημένη μορφή που θέλει και με άλλους συντελεστές). 

Αυτό τα χρόνια της ελληνικής χούντας ονομαζόταν “προληπτική λογοκρισία”, μάλιστα είχε συσταθεί η διαβόητη Υπηρεσία Ελέγχου Τύπου όπου υποβάλλονταν για έγκριση από υπό έκδοση άρθρα και βιβλία μέχρι τραγούδια, θεατρικά και ταινίες. Αν κάτι δεν καθόταν καλά με τους χουντικούς, δηλαδή πίστευαν ότι μπορούσε να αποτελεί κομμουνιστικό δάκτυλο, κριτική στο καθεστώς ή όπως συνέβαινε στις περισσότερες περιπτώσεις απλά δεν το κατανοούσαν (δεν ήταν ακριβώς και διάνοιες) κόβονταν προληπτικά πάντα για να αποφευχθούν τυχόν μπελάδες (και για τους ίδιους).

Έτσι και οι ΡΙΚάδες μας, προκειμένου να μην έχουν ντράβαλα αποφάσισαν να λογοκρίνουν προληπτικά μια εκπομπή ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΕΝΕΚΡΙΝΑΝ προφανώς είτε γιατί κάποιος actually πρόσεξε τη φράση “πολιτική σάτιρα” στο προσχέδιο ή συνέβη κάτι στον μήνα που μεσολάβησε ανάμεσα στην έγκριση (τέλη Ιουνίου άναψε το πράσινο φως για το Happy Saturday Hour όπου εγκρίθηκε το μπάτζετ, δόθηκε το οκ για κατασκευή σκηνικού και υπέγραψαν συμβόλαιο οι παρουσιαστές Ανδρέας Γιόρτσιος και Κωνσταντίνος Ιάσωνος) και το ψαλίδισμα της επίμαχης ενότητας (τέλη Ιουλίου).

Τι συνέβη; Πιθανότατα έπεσε τηλέφωνο από εκείνους που δεν θέλουν ακόμα έναν πονοκέφαλο, και μάλιστα με ημικρατικό περίβλημα, ενόψει βουλευτικών εκλογών. Και πριν πάει το μυαλό σας στο Προεδρικό να σας θυμίσω τα περσινά παιχνίδια της Βουλής με τον προϋπολογισμό του ΡΙΚ, όταν ο ΔΗΣΥ με το ΔΗΚΟνίκι του μπλόκαραν τη χρηματοδότηση με το σκεπτικό, όπως εξήγησε ο Αβέρωφ Νεοφύτου "ότι θέλουμε ραδιοτηλεόραση τύπου BBC που να προάγει τον πολιτισμό, να είναι σοβαρή και αξιόπιστη και όχι ένα ανταγωνιστικό κανάλι που θα παράγει και μεταδίδει σαπουνόπερες" (αλήθεια, δεν τα βγάζω απ’ τα μυαλό μου) αδειάζοντας εξόφθαλμα τον τότε γενικό διευθυντή του Ιδρύματος Μιχάλη Μαραθεύτη, οικογενειακό φίλο της οικογένειας του Προέδρου και προσωπική επιλογή του Νίκου Αναστασιάδη για τη θέση, που παρακολουθούσε ως απλός θεατής την αποδόμηση και μετέπειτα φάγωμα του ανθρώπου που ο ίδιος διόρισε (ο Μιχάλης παραιτήθηκε λίγους μήνες αργότερα, πολύ πριν ολοκληρωθεί η θητεία του). Οπότε όχι, ΔΕΝ είναι ο Πρόεδρος αυτός που πραγματικά κάνει κουμάντο στο ΡΙΚ, απλά ενώστε τις τελείες.  

Οι ίδιοι σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι το Al Jazeera δεν είναι αντικειμενικό επειδή... ελέγχεται από το κράτος του Κατάρ. Τουλάχιστον αυτό το ελέγχουν εμίρηδες, ενώ το ΡΙΚ μάλλον κακομοίρηδες.