Γράφει ο Μιχάλης Βρ.

Εκτός από Επίσημος Ερευνητής Ασήμαντων Πραγμάτων (ΕΕΑΠ), Ιδρυτής του Παρατηρητηρίου Ανθρώπινης Συμπεριφοράς & Σεξουαλικότητας (Π.Α.Σ&Σ) και του Καταστήματος Βίτσιων που διαθέτω δια μέσου των κοινωνικών δικτύων, διατηρώ και ένα καφενείο στη Λεμεσό. Τον “Φανό Θυέλλης”.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι πιο πάνω ιδιότητες που σας έχω αναφέρει, δεν μου προσφέρουν εισόδημα, παρα μόνο η ιδιότητα μου ως καφετζή. Το εισόδημά μου προέρχεται από το καφενείο. Καφενείο το οποίο έκλεισα την Παρασκευή 13 Μαρτίου, αφού σχόλασα, και έκτοτε παραμένω έγκλειστος σπίτι μου. Και άνεργος.

Από το σπίτι δεν μπορώ να εργαστώ για βιοποριστικούς σκοπούς -όποιος γνωρίζει πώς βγάζει μεροκάματο ένας καφετζής online, να μην διστάσει παρακαλώ- δουλεύω όμως πολύ τις άλλες μου ιδιότητες. Ε.Ε.Α.Π, Π.Α.Σ&Σ, Κατάστημα Βίτσιων. 

Οι υπηρεσίες αυτών, όμως, όπως προανέφερα, διατίθενται δωρεάν. Οπότε μάγκες μου, κάπου εδώ, θα ήθελα να θίξω το εξής: Πώς μπορούμε να σώσουμε τα καφενεία, τα μπαρ και τους χώρους εστίασης της νήσου;  Ξέρω, “Ποιος χέστηκε ρε φίλε για τα καφενεία και τα μπαρ; ούτως ή άλλως κάμνετε τη φάση σας, χαχανίζετε ούλλη μέρα και λαλείτε πελλάρες, σιγά τη δουλειά”.

Είναι τραγικό αν το καλοσκεφτείτε. Τίθεται καθημερινά, αυτή την περίοδο, το ερώτημα, “τι θα κάμεις μόλις τελειώσει η καραντίνα;”  Υψηλό ποσοστό στις απαντήσεις κατέχει η απάντηση: “θα μαζευτούμε με την παρέα στο αγαπημενο μου στεκι/μπαρ/καφενειο”.

Χωρίς να θέλω να φανώ γραφικός ή απαισιόδοξος, υπάρχει το ενδεχόμενο το αγαπημένο σας στέκι να μην αντέξει μέχρι τότε. Και δεν ξέρω αν η πολιτεία, έχει στα σκαριά κάποια συγκεκριμένα πλάνα ή σχέδια προκειμένου να στηρίξει -βασικά να σώσει από τη χρεοκοπία- τους χώρους εστίασης. 

Αντί επιλόγου, σας παραθέτω τη διαδικασία παρασκευής κυπριακού καφέ. 

Είναι ο καφές ο καραντινάτος διότι δεν χρειάζονται παρά μόνο τα άκρως απαραίτητα για την παρασκευή του και ο οποίος, με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε πως ακούει και στο, “ελληνικος”, “τούρκικος” και “βυζαντινός”. Οι ρίζες του όμως είναι αιγυπτιακές. 

Ιδανικά η εστία ψησίματος είναι στην άμμο. Το “Ουτζάκκι”, η χόβολη.

Οικιακά και πιο συνηθισμένα, είναι τα ψησίματα στο γκαζούι μας ή στο ηλεκτρικό μάτι που μαγειρεύουμε το φαγητό μας.

Πιάστε ένα φλυτζανάκι του καφέ, γεμίστε το με νερο (δυο εκατοστά πιο κάτω από το χείλος) και ρίξτε το στο μπρίκι σας. Βάλτε το στη φωτιά και μόλις αρχίσει να βράζει ρίξτε ένα κουταλάκι καφε και ανακατέψτε ευγενικά με 5-6 περιστροφές. Μόλις αρχίσει να σηκώνεται, αποσύρετε το στιγμιαία από τη φωτιά, δώστε του άλλο ένα απαλό ανακάτεμα και βάλτε το ξανά πίσω. Μόλις το δείτε να φουσκώνει έντονα, αποσύρετε και γεμίστε το φλιτζάνακι σας

Αν τον πίνετε με ζάχαρη, τη ζάχαρη να την προσθέτετε πάντα πριν τον καφέ.

Σερβίρουμε με κρύο νερο.

Το τίπ του καφετζιή.

Σε ένα δίσκο γεμάτο φλυτζάνια με καφέ, δεν χρειάζεται να ρωτήσεις τον καφετζιή ποιος καφές είναι ποιος. Υπάρχει κανόνας.

Το αυτί του φλυτζανιού του σκέτου καφέ βλέπει πάντα προς το κέντρο του δίσκου. Ο με ολίγην, βλέπει ένα κλικ προς το έξω, ο μέτριος στο πλάι, ο μάλλον πιο έξω, με αποκορύφωμα τον γλυκή του οποίου το αυτί “θώρει έξω”.

Καλή αντάμωση.

Φιλικά,

Μιχάλης Βρ.