Mάριε, εσύ αντέχεις μακριά από το κινητό σου τηλέφωνο;

Mάριε, εσύ αντέχεις μακριά από το κινητό σου τηλέφωνο;

«Αφού το θέατρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας, τότε αυτή είναι η κοινωνία μας σήμερα»

Με αφορμή την περφόρμανς Picture Perfect, που ανεβαίνει από τις 6 μέχρι τις 10 Νοεμβρίου, μιλάμε με τον πρωταγωνιστή ηθοποιό και δραματουργό της παράστασης, Μάριο Ιωάννου

Με αφορμή την περφόρμανς Picture Perfect, τη «νέα θεατρική εμπειρία από τη βραβευμένη ομάδα SRSLYyours Ensemble», η οποία ανεβαίνει εντός των ημερών ξανά στην Κύπρο (6 και 7 Νοεμβρίου στο Ίδρυμα Άρτος και 9 και 10 Νοεμβρίου στο Θέατρο Ριάλτο) μιλάμε με τον πρωταγωνιστή ηθοποιό και δραματουργό της παράστασης, Μάριο Ιωάννου.


Μάριε! Τι είναι αυτή η παράσταση που είναι και δεν είναι θέατρο, που είναι πολλά πράγματα πέρα από θέατρο;

H παράσταση 'Picture Perfect' είναι θέατρο γιατί σ' αυτή συμμετέχει κοινό, σβήνουν τα φώτα και μεταφερόμαστε σ' ένα άλλο σύμπαν. Η πραγματική ροή, αν κάτι τέτοιο υπάρχει, διακόπτεται.

Είναι θέατρο επειδή επισυμβαίνει και μία συλλογική πορεία προς μια κάθαρση. 

Ίσως να μην είναι θέατρο επειδή στην αρχή της παράστασης ακούγεται μια φωνή να λέει πως για να παρακολουθήσετε πρέπει να αφήσετε τα κινητά σας... ανοιχτά και να βλέπετε το τεκταινόμενο και μέσω της οθόνης σας. Σε συνδυασμό με τη ζωντανή συμμετοχή των ηθοποιών, η οθόνη γίνεται μέρος της ιστορίας, των συναισθημάτων, της λύσης. 

 

Θα σας βλέπουμε και στα κινητά, να μην τα αφήσουμε λίγο στην άκρη; 

Θα βλέπετε διάφορα πράγματα στο κινητό σας τηλέφωνο. Εμάς θα μας βλέπετε ολοζώντανους και εύχομαι πως θα μας νιώθετε. Θα βλέπετε αυτό που θα βλέπουμε και εμείς, πλην κάτι (μην τα πω όλα τώρα). Δεν θα «πνάσετε» από τα κινητά, μα θα αποκτήσουν άλλη λειτουργία. Θα εισέλθουν και αυτά σε διαφορετικό χωροχρόνο και ίσως αυτό να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια νέα, βελτιωμένη σχέση με τα κινητά μας τηλέφωνα, με λιγότερη εξάρτηση.

gsgsg

 

Επειδή τα κρατάμε όλη μέρα στα χέρια μας, γι' αυτό τα εντάξατε στην παράσταση;

Η παράσταση είναι ένα σχόλιο στο αν οι οθόνες και οι φωτογραφίες που έχουμε δει και βλέπουμε κατά καιρούς μας έχουν αλλοιώσει ή πρόκειται να μας αλλοιώσουν, με τον καιρό. Αν αποδυναμώνουν την ενσυναίσθησή μας, που είναι το μεγαλύτερο δώρο του θεού στον άνθρωπο, μαζί με την αγάπη.

Από την άλλη, στον κόσμο που ζούμε τα κρατάμε όλη μέρα και αφού το θέατρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας, τότε αυτή είναι η κοινωνία σήμερα. Ο αγαπημένος μου Achim Wieland έκανε τη σκέψη αυτή και θέλησε να την αξιοποιήσει στη σκηνή. Του είμαι ευγνώμων. Υπέροχο το ταξίδι.

Εσύ πόση ώρα αντέχεις μακριά από το κινητό σου τηλέφωνο;

Αντέχω πολλές ώρες, είμαι ο Μάριος και είμαι καλά. Στη φύση όταν πάω να αφεθώ, δεν το παίρνω μαζί μου. Επίσης όταν κάνω cruising ή είμαι με αγαπημένους σε συναντήσεις καθόλου δεν το κοιτάω. Μόνο όταν είμαι μόνος μου. 

Παρατήρησα, δε, πως όταν απουσιάζω στο εξωτερικό το χρησιμοποιώ σπανιότερα. Ισως οι άνθρωποι στο εξωτερικό να μην το χρησιμοποιούν τόσο, όσο στην Κύπρο;

Εδώ έχουμε μεγάλο θέμα εξάρτησης και είναι περίεργο, αφού, 350 μέρες τον χρόνο, έχουμε τόσο φωτεινό ουρανό να μας κοιτάζει κατάματα. Εσείς μπορείτε να το εξηγήσετε; Για την Κύπρο;

 

gsgsgh

Λίγα λόγια για τη Μαρίνα και την Έλενα;

Η Έλενα είναι η Εκάβη που μόλις άκουσα πριν δέκα χρόνια, σε παράσταση που είχα σκηνοθετήσει τότε, σκέφτηκα αμέσως «μεγάλη ηθοποιός». Ειναι η ερωτική Μαρία του Βόιτσεκ. Είναι ο άνθρωπος που μου κράτησε το χέρι σε δύσκολα, μία ενέργεια γήινη και αέρινη μαζί.

Είναι η τέλεια Ηλέκτρα. Είναι η γιαγιά της που με έμαθε να αγαπώ, χωρίς να έχω γνωρίσει. Είναι η πρώτη αγγλόφωνη παράσταση που έκανα, το Fear Industry. Στην παράσταση είναι η Λέα και αγαπά το πρασινο. Αγαπώ και εγώ το πράσινο. 

Η Μαρίνα ειναι ψυχή γραμμένη σε ένα φωτεινό πρόσωπο και ενα φωτεινό πρόσωπο γραμμένο σε μία αλήτικη ψυχή. Ο,τι  σκεφτεί και ό,τι αισθανθεί, το βλέπεις στα μάτια της. Είναι ο Σερλοκ Χόλμς μου και το μυστήριο το τρελό. Είναι ο μπούσουλάς μου για την παράσταση «Κενό». Είναι οι περιγραφές για τον καλλιτέχνη παππού της και πώς τον συναντάει στο κείμενο του Μπέκετ που έκανε με αλήθεια στη σκηνή.  Είναι η «Μία» που στη σκηνη με μαθαίνει πως θα μπορούσα να είμαι μπαμπάς. Είμαι τυχερός!

 

vsddggsg

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία/δραματουργία: Achim Wieland

Συν-δραματoυργία: Marios Ioannou

Ερμηνεύουν: Μάριος Ιωάννου, Έλενα Καλλινίκου, Μαρίνα Μακρή 

Κείμενα: Achim Wieland, Μάριος Ιωάννου (με την συμβολή των περφόρμερ και λοιπών συνεργατών της παράστασης)

Κίνηση: Μιχάλης Αριστίδου

Διαδραστική ανάπτυξη: Diego Armando Aparicio 

Σύμβουλος/επιμέλεια κειμένου: Ράνια Ιακώβου 

Επιμέλεια ήχου/σύνθεση: Δημήτρης Σάββα     

Σχεδιασμός φωτισμού: Γιώργος Λάζογλου                  

Κοστούμια/σκηνικά: Ανδρέας Αντωνίου 

Make-Up: Άννα Αγαθοκλέους

Παραγωγή / Διαδραστική ανάπτυξη: Γιάγκος Χατζηγιάννης 

Βοηθός Παραγωγής: Πολύμνια Τσίντη

Εισιτήρια:

Περιορισμένος αριθμός θέσεων (απαραίτητη η προκράτηση)

€ 15 (μειωμένο €12)

Artos House / Nicosia

Κρατήσεις: 99517910

Θέατρο Ριάλτο / Λεμεσός

Ταμείο: 77777745, www.rialto.com.cy

 

Ανακοίνωση για το κοινό:

> Για να μπορέσει να παρακολουθήσει την παράσταση, κάθε θεατής χρειάζεται ένα προσωπικό smartphone. Το smartphone προορίζεται μόνο για προσωπική χρήση και θα χρησιμοποιηθεί ως συσκευή ανάγνωσης / παρακολούθησης μιας ομαδικής συνομιλίας κατά τη διάρκεια της παράστασης.

> Οι θεατές θα παρακολουθούν την παράσταση εν μέρει από το κινητό τους (smartphone) μέσω της εφαρμογής Whatsapp. Γι’ αυτό, οι θεατές θα πρέπει να έχουν φορτίσει τις συσκευές τους και να έχουν κατεβάσει την εφαρμογή ΠΡΙΝ την άφιξή τους στο θέατρο.

Περισσότερες οδηγίες θα δοθούν στο θέατρο, έτσι το κοινό παρακαλείται όπως προσέλθει στο θέατρο 30 λεπτά πριν την έναρξη της παράστασης.

> Οι παραστάσεις στο Θέατρο Ριάλτο θα μαγνητοσκοπηθούν.

hhdhdhfh

 

Loader