Η Μαρίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης με πατέρα Σουδανό και μητέρα Ελληνίδα. Η ζωή της στην ελληνική επαρχία, η νέα ποπ και urban κουλτούρα της εποχής της, η αραβική της καταγωγή, η κρητική και ελληνική μουσική σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις της ως έφηβη μέσω διαδικτύου για ξένα ακούσματα συμπλήρωσαν το παζλ της καλλιτεχνικής της προσωπικότητας. 

Την ρώτησα πού κατατάσσει τον εαυτό της μουσικά. Υπήρξε παύση στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής. «Η Μαρίνα Σάττι είναι ένα είδος από μόνο του», της λέω και σκάει ένα γέλιο, γεμάτο σεμνότητα σαν μικρό κορίτσι.

«Θέλω να είμαι ελεύθερη, να εκφράζομαι», μου λέει και συνεχίζει να μου μιλά με ενθουσιασμό για όλο αυτό που πέτυχε με τον δίσκο της «Yenna», το πως συνδύασε την αρχιτεκτονική με τη μουσική και το θέατρο και την επιστροφή της στο Φεστιβάλ Φέγγαρος του οποίου δηλώνει φαν. Στο τέλος, την ρώτησα για τα ρατσιστικά σχόλια. Δίστασε. Της ζήτησα να μιλήσει στα παιδιά σχετικά με αυτό πως να το χειριστούν και μου μίλησε αποφασιστικά γνωρίζοντας πως ο δικός της πόνος την έκανε πιο δυνατή. «Να μιλάτε όταν συμβαίνει αυτό», είπε απευθυνόμενη στα παιδιά. 

Η Μαρίνα Σάττι είναι μία πραγματική καλλιτέχνης. Ένα μουσικό είδος που θα μας απασχολεί για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.

Το 2017, κυκλοφόρησε το τραγούδι «Μάντισσα» και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Πώς βίωσες αυτό το γεγονός εκείνη την περίοδο; 

Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Ομολογώ πως δεν το περίμενα. Κάθε φορά που φτιάχνω κάτι, προκύπτει από μία προσωπική μου ανάγκη να εκφραστώ, ακριβώς το ίδιο και σήμερα. Το πρώτο μου τραγούδι, «Θα σπάσω κούπες» ήταν η πρώτη φορά που έφταχνα κάτι δικό μου. Ήταν σημαντικό για μένα, να δημιουργήσω κάτι, έτσι ακριβώς όπως το ονειρευόμουν. Στη συνέχεια ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω και μία πιο εξωστρεφή μου πλευρά, γι’ αυτό έφτιαξα το τραγούδι και το βίντεο. Αισθανόμουν πλέον ότι μου άρεσαν κι άλλα πράγματα κι ήθελα να τα εκφράσω. Μετά από αυτή την επιτυχία του σινγκλ της «Μάντισσας», είπα πως την επόμενη φορά που θα κάνω κάτι, θα ήθελα να είναι ένας ολοκληρωμένος δίσκος. Γι’ αυτό λοιπόν μετά την «Μάντισσα» δεν έβγαλα κάποιο άλλο τραγούδι δουλεύοντας πάνω σε αυτό τον δίσκο που κυκλοφόρησε τώρα που τιτλοφορείται «Yenna». 

Γιατί επέλεξες αυτόν τον τίτλο για το νέο σου δισκο; 

Ο τίτλος είναι συμβολικός. Θέλαμε με την ομάδα μου να εκφράσουμε έτσι όλη εκείνη τη δημιουργική διαδικασία και τα στάδια της παραγωγής του που είναι όπως ακριβώς μία γέννα. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που φτιάχνω μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά. Ο τίτλος, λοιπόν, προέκυψε συζητώντας με ένα πολύ δικό μου άνθρωπο και δάσκαλό μου τον Πάνο Δήμα. Μέσα από την κουβέντα μας, μου είχε πει, ότι κάθε δημιουργική διαδικασία εμπεριέχει πόνο, όπως ακριβώς και η γέννα. Η δημιουργία ενός δίσκου είναι η προσπάθεια να βγάλεις κάτι καινούργιο από μέσα σου που είναι ένα είδος γέννας. Μου άρεσε αυτή η σκέψη, ταυτίστηκα, κι έτσι αποφάσισα να ονομάσω τον δίσκο «Γέννα». Ήθελα, έτσι, να αφηγηθώ κάτι δικό μου, να περιγράψω τις δικές μου φάσεις μέσα σε αυτή τη διαδικασία παραγωγής του δίσκου. 

Δούλεψες τον δίσκο μέσα στην περίοδο της καραντίνας;

Ο δίσκος ξεκίνησε τέλη του 2018 και μέσα στην καραντίνα πάγωσε η διαδικασία όπως όλα τριγύρω μας. Ο δίσκος ήταν σχεδόν έτοιμος μέσα στην καραντίνα αλλά ήθελα ακόμα να δουλέψω κάποια πράγματα, να κάνω τα βίντεο και τα visuals. Επιπλέον, ήθελα να βγει αυτός ο δίσκος σε μία φάση που θα μπορούσα να κάνω κάποια live και να παρουσιάσω τα τραγούδια στον κόσμο. 

Μιλάμε για ένα δίσκο που λέγεται «Γέννα» και αυτά τα τραγούδια είναι δικά σου παιδιά. Ονειρεύεσαι να τα βλέπεις μεγαλώνουν, να γίνονται διαχρονικά; Υπάρχει αυτό στο μυαλό σου; 

Μακάρι! Όλος αυτός ο δίσκος είναι δικός μου. Υπογράφω τα τραγούδια, την ενορχήστρωση και την παραγωγή. Εμπλέκομαι σε όλα τα στάδια της δημιουργίας ενός δίσκου και χαίρομαι διότι είναι δικό μου επίτευγμα όλο αυτό. 

Το τραγούδι σου «Σπίρτο και Βενζίνη» έχει γίνει ήδη μεγάλη επιτυχία και viral στο ΤικΤοκ. Ένα τραγούδι που συνδυάζει πολλά είδη μουσικής. Σου αρέσει να το κάνεις αυτό, έτσι;  

Μεγαλώνοντας στην ελληνική επαρχία, στο Ηράκλειο της Κρήτης, είχα επιρροές από πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη. Ταυτόχρονα, όμως, είχαμε ίντερνετ και μπορούσαμε να έχουμε επαφή με το urban culture κι ας μην ζούσαμε τότε στην Αθήνα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούω κρητική, ελληνική μουσική αλλά και μέσω του ίντερνετ είχα ερεθίσματα κι από ξένη μουσική. Εκτός από τα προσωπικά μου στοιχεία πολυπολιτισμικότητας αφού ο πατέρας μου είναι από το Σουδάν κι η μητέρα μου από την Ελλάδα. Μόνο και μόνο μεγαλώνοντας στην Ελλάδα που έχει αυτή την παράδοση αλλά και την urban ζωή ήταν αναπόφευκτο να έχω πολλά μουσικά ερεθίσματα που φαίνονται στη δουλειά μου. Ήταν ένας συνδυασμός όλων αυτών πιστεύω. 

Η αραβική κουλτούρα από την πλευρά του πατέρα σου, πόσο ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωσή σου ως δημιουργού; 

Μιλάω αραβικά, έχω ταξιδέψει κάποιες φορές στο Σουδάν, γνωρίζω αρκετά πράγματα και όσο μεγαλώνω διαβάζω και περισσότερο. Γεννήθηκα, όμως και ζω στην Ελλάδα ενώ στο Σουδάν πήγαινα μόνο τα καλοκαίρια, ακούγαμε αραβικά τραγούδια. Όλες αυτές οι επιρροές στη μουσική μου προκύπτουν βέβαια από τη δική μου προσωπική ιστορία.  

Μίλησε μας πως γεννήθηκε το τραγούδι «Σπίρτο και Βενζίνη»;

Πρόκειται για ένα σύγχρονο τσιφτετέλι που έχει τις δικές μου επιρροές. Κάποια στιγμή μας ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε τον στίχο από το γνωστό τραγούδι της δεκαετίας του ’90 “Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο” που είναι αναμφίβολα ένας iconic στίχος με συγκεκριμένες εικόνες. Το τραγούδι αυτό μας οδηγεί σε πολλούς συνειρμούς, σε μία ολόκληρη εποχή που ακούγαμε τέτοια τραγούδια και η ζωή ήταν αλλιώς. Το τραγούδι αυτό σηματοδότησε μία ολόκληρη εποχή και σημαίνει τόσα πολλά τότε και σήμερα. Το «Σπίρτο και Βενζίνη» ξεκίνησε αλλιώς και μετά ήρθε η ιδέα να προστεθεί ο συγκεκριμένος στίχος. 

Πώς θα χαρακτήριζες τον ευατό σου ως καλλιτέχνη; Τι θα έλεγες ότι είναι η Μαρίνα; 

Προσπαθεί να είναι ελεύθερη, αυτό θα έλεγα. Θέλω ό,τι μου αρέσει, ό,τι σκέφτομαι και ό,τι με εμπνέει να μπορώ να το εκφράζω.  

Σπούδασες αρχιτεκτονική, είσαι απόφοιτος του Μπέρλκεϊ και δραματικής σχολής. Πώς συνδυάζονται αυτά τα στοιχεία; 

Σίγουρα, δεν θα επέστρεφα στην αρχιτεκτονική αλλά όλα όσα είχα μελετήσει και είχα διαβάσει με κάποιο μαγικό τρόπο τα συναντώ σήμερα μπροστά μου. Μπορεί να μοιάζουν ασύνδετα αλλά βλέπω ότι συνδέονται και δημιουργούν ένα παζλ. Θυμάμαι, πολλοί άνθρωποι αλλά και οι δάσκαλοί μου τότε μου έλεγαν πως για να γίνεις καλή σε κάτι πρέπει να συγκεντρωθείς μόνο σε ένα πράγμα. Δεν μπορείς να κάνεις και αρχιτεκτονική και θέατρο και όλα τα είδη της μουσικής. Έτσι, αποφάσισα να συγκεντρωθώ μόνο σε ένα πράγμα. Ξέρεις όμως; Μου άρεσαν κατά κάποιο τρόπο τα πολλά πράγματα μαζί. Σε κάθε περίοδο, με ό,τι και αν ασχολούμουν ήθελα να ικανοποιήσω κάποια εσωτερική μου ανάγκη και να πάρω κάτι από αυτό. Το θέατρο, επίσης, μου έμαθε πολλά, που αν δεν το έκανα θα ήμουν διαφορετικός άνθρωπος όπως και η αρχιτεκτονική. Το να μάθεις να δομείς κάτι είναι πάρα πολύ σημαντικό. Όπως ακριβώς και στην αρχιτεκτονική συνθέτεις κάτι έτσι και στη δουλειά μου σήμερα. Από την άλλη το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις σε μία δραματική σχολή είναι το πως να αφηγηθείς μία ιστορία. Αυτό συμβαίνει και στη μουσική. 

Φέτος θα σε δούμε για τρίτη φορά στο Φεστιβάλ Φέγγαρος. Πως ήταν αυτή εμπειρία; 

Και τις δύο φορές που βρέθηκα στον Φέγγαρο, βιώσαμε μία υπέροχη εμπειρία, με μία πολύ «δυνατή» συναυλία. Θέλω να πιστεύω ότι και φέτος αυτό που ζήσαμε τις δύο προηγούμενες φορές θα επαναληφθεί και θα είναι ακόμη καλύτερο. Έχουμε βρεθεί στον Φέγγαρο τις δύο προηγούμενες φορές σε μία άλλη φάση του πρότζεκτ αλλά τώρα χαίρομαι διότι θα δείξουμε κάτι άλλο. Ουσιαστικά θα παρουσιάσουμε στον κόσμο τον καινούργιο μου δίσκο, τα νέα μου τραγούδια και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.

Τι σημαίνει η Κύπρος για σένα; 

Για μένα η Κύπρος στο μυαλό μου είναι ένας μουσικός τόπος. Όσους γνωρίζω από την Κύπρο μπορούν να τραγουδούν καλά. Αυτό το παρατηρούσα κι από το κοινό της Κύπρου τα προηγούμενα χρόνια, το πως τραγουδούσαν μαζί μας. Επίσης, τα παιδιά που διοργανώνουν το φεστιβάλ είναι πολύ δραστήριοι, καινοτόμοι στον τομέα τους, κάνουν κάτι διαφορετικό και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Είμαι κι εγώ φαν του Φέγγαρου! 

Τι να περιμένει να δει και να ακούσει ο κόσμος από εσένα στον Φέγγαρο φέτος; 

Σίγουρα θα παίξουμε τα νέα τραγούδια από τον καινούργιο μου δίσκο αλλά οπωσδήποτε κι άλλα τραγούδια. Έχουμε ετοιμάσει ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει παραδοσιακά τραγούδια, μουσικές από τα βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο. Επίσης θα πω και κάποια τραγούδια στα αραβικά. Να σας αποκαλύψω ότι θα πούμε και ένα κυπριακό τραγούδι, το «Γιασεμί». Όλα αυτά τα τραγούδια, όπως και το “Γιασεμί” θα είναι τραγουδισμένα με τον δικό μας τρόπο. 

Για το τέλος θα ήθελα να μας πεις σχετικά με ένα θέμα που δυστυχώς μας απασχολεί ιδιαίτερα σήμερα και δεν είναι άλλο από τον ρατσισμό και τα ρατσιστικά σχόλια μέσω διαδικτύου. Έχεις υπάρξει θύμα τέτοιων επιθέσεων και ως ένας άνθρωπος με επιρροή στους νέους θα ήθελα να στείλεις το δικό σου μήνυμα και να μας πεις εσύ πως το χειρίστηκες.

Καταρχήν, να πω ότι δεν είμαι ειδικός για να μιλήσω για ένα τέτοιο θέμα αλλά θα μιλήσω από τη δική μου προσωπική εμπειρία. Θέλω να πω στα νέα παιδιά πως όταν είμαστε μικροί, όπως κι εγώ ούσα παιδί ήμουν πιο ευαίσθητη. Κάποια πράγματα που συνέβαιναν για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν μπορούσα να τα αντιληφθώ και να τα διαχειριστώ. Όταν συμβαίνει αυτό επηρεαζόμαστε αρνητικά και στεναχωριόμαστε. Είμαστε παιδιά, είμαστε λιγότερο οχυρωμένοι και δεν έχουμε άμυνες, το κριτήριο να δούμε πως αυτό μου μας λέει κάποιος δεν είναι αλήθεια και δεν ευσταθεί. Αυτό το έζησα. Όταν έβγαλα τα πρώτα μου τραγούδια και είχα ξαφνικά αυτή την έκθεση, δέχτηκα πολλά ρατσιστικά σχόλια που με στεναχωρούσαν. Δεν πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα τόσο προσωπικά. Όταν κάποιος λέει κάτι ή γράφει κάτι για εμάς στα social media δεν σημαίνει τίποτα. Συνήθως εκείνοι, οι δράστες έχουν το πρόβλημα. Μην το αφήνετε αυτό να σας επηρεάζει. Σημασία έχει στη ζωή μας να έχουμε κοντά μας τους δικούς μας ανθρώπους. Απευθύνομαι στα παιδιά και θέλω να τους πως ότι όλοι το έχουμε βιώσει κάπως αυτό είτε είναι ρατσιμός είτε σχολικος εκφοβισμός είτε οτιδήποτε άλλο μας φέρνει σε μειονεκτική θέση. Μην στέκεστε εκεί, μην χαλιέστε, να προχωράτε. Να εμπιστεύεστε τους γονείς σας, τους δικούς σας ανθρώπους και να μιλάτε. Αν συμβαίνει αυτό, μιλήστε!  

Η Μαρίνα Σάττι θα εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Φέγγαρος στον Κάτω Δρυ την Παρασκευή 29 Ιουλίου στις 22:30. 

Εισιτήρια/Πληροφορίες: www.fengaros.com