Της Μαρίας Πρατσή

Επικοινώνησα μαζί του για να κάνουμε μια χαλαρή κουβέντα, με τον ίδιο να δέχεται αμέσως. Με υποδέχθηκε στο studio του, το «σπίτι» του, όπως το αποκαλεί, καθώς εκεί περνάει αρκετές ώρες, δημιουργώντας με την ομάδα του.

Μπαίνοντας μέσα, το μάτι μου έπεσε αμέσως στην ποδιά του από το MasterChef, τοποθετημένη σε μια κορνίζα, να κοσμεί τον χώρο.

Αφού καθίσαμε, ξεκινήσαμε τη συζήτηση από τα πρώτα του βήματα στη μαγειρική, μέχρι τη δημιουργία της δικής του ομάδας και το άνοιγμα του πρώτου του εστιατορίου που βρίσκεται στα σκαριά, όπως αποκάλυψε.

Aς ξεκινήσουμε με το ποιος είναι ο Σταύρος;

Ο Σταύρος είναι ένας παθιασμένος μάγειρας, που σέβεται το επάγγελμά του και θέλει να εξελίσσεται.

Πότε ξεκίνησες τη μαγειρική και αντιλήφθηκες ότι είσαι καλός σε αυτή;

Το 2011, όταν δεν πέρασα στην επόμενη τάξη του λυκείου και αποφάσισα να φοιτήσω σε τεχνική σχολή. Όταν έκανα την πρώτη μου πρακτική, αντιλήφθηκα ότι μου αρέσει το  συγκεκριμένο επάγγελμα. Το συνειδητοποίησα πλήρως μετά από ένα χρόνο.

Έχουν περάσει 3 χρόνια από τη συμμετοχή σου στο MasterChef. Πόσο σε άλλαξε αυτή η εμπειρία;

Το MasterChef άλλαξε όλη μου τη ζωή. Η προσωπικότητα μου, σίγουρα δεν έχει αλλάξει. Είμαι ωστόσο πιο ώριμος. Έχω αποκτήσει πολλές γνώσεις που αφορούν το κομμάτι της μαγειρικής και όχι μόνον. Το πιο σημαντικό για εμένα είναι η αναγνωρισιμότητα που μου πρόσφερε το παιχνίδι. Πλέον έχω δημιουργήσει τη δική μου ομάδα, ενώ ο περισσότερος κόσμος ξέρει ακριβώς τι κάνω και με τι ασχολούμαι.

Κρατάς επαφή με τους κριτές και τους παίκτες;

Με τον Σωτήρη Κοντιζά μιλήσαμε πρόσφατα στο τηλέφωνο. Μιλώ γενικά με όλους τους κριτές και με τον Άκη Πετρετζίκη. Όσον αφορά τους παίκτες, έχω σχεδόν καθημερινή επικοινωνία με τον Σταύρο Βαρθαλίτη, καθώς και με άλλους.

Κριτής θα πήγαινες;

Θεωρώ ότι ακόμη είμαι "μικρός" μαγειρικά για να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο. Πάντα φανταζόμουν τον εαυτό μου μπροστά στους κριτές. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να είμαι στην αντίθετη πλευρά. Σε πέντε χρόνια όμως, γιατί όχι; Κανείς δεν ξέρει.

Stavris Studio

Είχες πει βγαίνοντας από το παιχνίδι πως ήθελες να ανοίξεις ένα εστιατόριο στη Λάρνακα. Υπάρχει ακόμη αυτή η σκέψη; 

Δεν είναι εύκολο να ανοίξεις ένα δικό σου εστιατόριο. Μετά από τρία χρόνια όμως, είμαι στη φάση που μπορώ να το πράξω. Θα είναι ένα μαγαζί στη Λάρνακα, στο οποίο θα μπορεί να φάει όλη η Κύπρος. Η ιδέα και τα πλάνα υπάρχουν, όμως, πρώτα πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος. Τότε θα υλοποιηθεί. Θέλω να πιστεύω ότι θα συμβεί μέσα στο 2023.

Πρόσφατα έβγαλες το πρώτο σου βιβλίο. Ο επόμενος στόχος;

Το πρώτο μου βιβλίο ήταν για καλό σκοπό, για τον Σύνδεσμο «Ένα όνειρο μια ευχή». Ο επόμενος στόχος είναι να βγάλω ακόμη ένα βιβλίο, το οποίο θα έρθει μέσα στα επόμενα χρόνια, σίγουρα.

Πλέον στην Κύπρο είναι της «μόδας» το street food. Σε ενδιαφέρει αυτό το είδος; 

Θα ήθελα να δημιουργήσω μαζί με την ομάδα μου ένα street food project, το οποίο να είναι κάτι το ξεχωριστό και να προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία σε σχέση με ένα απλό street food μαγαζί. Σίγουρα θα υπάρχει το στοιχείο της κυπριακής κουζίνας, για να τιμήσουμε τη χώρα μας. 

Πώς βαθμολογείς το επίπεδο της γαστρονομίας στην Κύπρο. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει;

Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί, και λόγω των προσώπων που έρχονται από το εξωτερικό, των chefs που διοργανώνουν διάφορα event σε ξενοδοχεία. Φέρνουν μια αλλαγή στην Κύπρο. Βέβαια, αυτό είναι μόνο το 20%. Όσον αφορά τα υπόλοιπα εστιατόρια, αυτά που επισκεπτόμαστε σε καθημερινή βάση με τους φίλους και την οικογένεια μας, τα περισσότερα αντιμετωπίζουν προβλήματα με το προσωπικό, εξ ου και δεν υπάρχει σταθερότητα. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άξια μαγαζιά.

Θεωρείς ότι υπάρχουν ακόμη στερεότυπα από «μεγαλύτερους» στον χώρο σε σχέση με τους νεότερους μάγειρες; 

Ναι, υπάρχουν. Στην Κύπρο πρέπει να είναι κάποιος 50 χρονών για να θεωρείται σεφ. Αν εγώ δεν πήγαινα στο MasterChef, δεν θα μπορούσα να με αποκαλέσω σεφ. Ακόμη και ένας σεφ που σε παρακολουθεί στα social media, όταν καταλάβει ότι έχεις δικό σου εστιατόριο, σε βλέπει διαφορετικά. Πιστεύω όμως ότι αυτό θα αλλάξει για μένα όταν ανοίξω το πρώτο μου εστιατόριο.

Τις αποτυχίες πώς τις αντιμετωπίζεις όντας ένας τόσο δυναμικός χαρακτήρας;

Αποτυχίες έχω καθημερινά. Αν δεν αποτύχεις, δε θα πετύχεις. Τις αντιμετωπίζω στα μάτια. Υπάρχουν φορές που λυγίζω, αλλά έχω δίπλα μου ανθρώπους που με στηρίζουν.  

Ποια είναι η σχέση σου με τον κόσμο που σε συναντά είτε στον δρόμο είτε στα μαθήματα μαγειρικής που κάνεις;

Πάρα πολύ καλή. Ο κόσμος μας αγαπά γιατί τον αγαπάμε κι εμείς. Είτε είναι στα μαθήματα είτε μέσω της τηλεόρασης είτε είναι όσοι βοηθάμε στα εστιατόρια τους. Κάθε μέρα συναναστρεφόμαστε με διαφορετικά άτομα και αυτό είναι ωραίο. Αυτό που βλέπει ο κόσμος στην τηλεόραση, αυτό πρέπει να είσαι, ίσως ακόμη πιο προσιτός. Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που δεν θέλω να βλέπω κανέναν, θέλω τον χώρο μου (γέλια).

Σε προσέγγισε ποτέ κόσμος και να σου πει κάτι που σε συγκίνησε, ή ακόμη και να σε προβληματίσει; 

Πάρα πολλές φορές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια κοπέλα που βοηθάει άπορες οικογένειες, η οποία μας ζήτησε τρόφιμα για ανθρώπους που δεν έχουν ούτε νερό στο σπίτι τους. Ήρθαν στο studio και τους δώσαμε 5 κούτες με φαγητά. Αυτό ήταν συγκινητικό και ταυτόχρονα με προβλημάτισε, γιατί εμείς κάποτε ξεχνάμε όλα αυτά που έχουμε και αναζητάμε περισσότερα. 

Τι θα συμβούλευες έναν νέο μάγειρα που τώρα κάνει τα πρώτα του βήματα. Από πού να ξεκινήσει και τι να έχει πάντα στο μυαλό του;

Πρέπει να έχει τρία πράγματα. Πειθαρχία, θέληση και υπομονή. Μόνο έτσι θα γίνει μάγειρας και στη συνέχεια σεφ.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζεις στο επάγγελμα;

Τα ωράρια. Μία μέρα μπορεί να ξεκινήσει στις 08:00 και να τελειώσει στις 00:00. Δεν υπάρχει σταθερό ωράριο και αυτό είναι το πιο δύσκολο.

Τι ξεχωρίζεις από αυτά που κάνεις;

Το private dining. Μέσω αυτού εξελίσσομαι περισσότερο και πειραματίζομαι. Είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου υλικό;

Το κρεμμύδι γιατί χωρίς αυτό δεν υπάρχει μαγειρική.

Τη ζαχαροπλαστική θα ήθελες να την εξασκήσεις περισσότερο και μελλοντικά να ανοίξεις ένα ζαχαροπλαστείο;

Την εξασκώ καθημερινά,  με εξίσου πολλές αποτυχίες (γέλια). Αν καταφέρω όμως να ανοίξω πρώτα το εστιατόριο που θέλω, τότε μετά θα είναι όλα πιο εύκολα. Γιατί όχι;

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι παίζεις ντραμς. Είναι και αυτός ένας τρόπος εκτόνωσης για σένα; 

Είναι ψυχοθεραπεία. Η αγάπη αυτή ξεκίνησε παράλληλα με τη μαγειρική. Βέβαια, έπρεπε να διαλέξω έναν δρόμο και αυτός αναμφισβήτητα ήταν η μαγειρική.

Να σε πάρω λίγο στα προσωπικά σου. Βρίσκεσαι σε μια μακροχρόνια σχέση. Μπορεί τελικά να συνδυαστούν τα απαιτητικά ωράρια μιας δουλειάς με την προσωπική ζωή και να υπάρξει ισορροπία;

Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Σε μια σχέση όταν ο ένας είναι σεφ,   υπάρχουν λίγα περισσότερα «προβλήματα» (γέλια). Βρήκα όμως την ισορροπία στη σχέση μου και όλα είναι καλά.

Ποιο στοιχείο έχει η Έλενα που σε συμπληρώνει;

Είναι πολύ πιο χαλαρή από εμένα. Εγώ είμαι αγχώδης,παίρνω τα πράγματα τοις μετρητοίς, αλλά έχουμε καταφέρει να βρούμε την ισορροπία. Υπάρχουν στιγμές που βλέπω τον εαυτό μου στην Έλενα.

Ο γάμος είναι στα πλάνα σας;

Δεν είναι στα πλάνα μας τώρα, δεν το συζητάμε. Συγκατοικούμε και περνάμε καλά μαζί. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμάς.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει και την εφαρμόζεις τόσο στη δουλειά όσο και στη ζωή σου;

Αυτή που μου έδωσε ο project manager του MasterChef, Θανάσης Μητρέλιας. Να είσαι πάντα ο εαυτός σου. Οτιδήποτε άλλο προσπαθείς να κάνεις ή να είσαι, θα είναι αποτυχία.